Van Roberto Scucci
| Gepubliceerd
Ik heb die van mijn moeder verbrand Meneer Boon Toen ik op jonge leeftijd VHS-banden maakte, had ik eigenlijk geen idee dat de serie maar 15 afleveringen in één seizoen had. Maar nogmaals, ik was nog maar een kind, en die vijftien afleveringen voelden als een schat aan fysieke komedie dankzij de toewijding van Rowan Atkinson aan een personage dat zelden spreekt en de meest belachelijke manieren vindt om zijn leven te leiden. Eerlijk gezegd: het eerste seizoen van Meneer Boon het duurde vijf jaar (1990 tot 1995) dankzij het trage en sporadische releaseschema, en de komedie is zo ongemakkelijk dat sommige sequenties van vijf minuten voor mijn ontwikkelende geest als een eeuwigheid aanvoelden.
Met zijn eigen animatieserie en twee zeer succesvolle speelfilms beschikt Mr. Bean als personage over een aantrekkingskracht die ik vol vertrouwen zou omschrijven als een echte knipoog naar het tijdperk van de stomme film. In de originele serie spreekt hij nauwelijks en zijn bewegingen overdreven pantomimes van alledaagse situaties die zwaar leunen op slapstick en situationele humor. Banale scenario’s transformeren in absurde avonturen, Meneer Boon het is een genot om naar te kijken en je bladert in één middag door de hele serie.
Bean, Bean, het is goed voor je hart
De configuratie voor elk individu Meneer Boon de sketch is zo simpel dat het grenst aan idiotie, en dat is precies waar het om gaat. Dagelijkse taken zoals winkelen in een warenhuis, zwemmen in een openbaar zwembad, een fauteuil uit een meubelwinkel naar huis slepen of een kerstkalkoen vullen, veranderen in echte beproevingen die de meeste normale mensen met weinig of geen moeite aankunnen. Mr. Bean, die net zo goed een vreemdeling Verstopt in een menselijk pak in een poging om op te gaan in de samenleving, dwaalt hij doelloos en doelbewust rond terwijl hij probeert praktische taken uit te voeren zonder enig respect voor sociale normen of etiquette.
Je zou denken dat iemand als Mr. Bean een moeilijk personage zou zijn om voor te pleiten, maar hij is zo oprecht onnozel en oprecht dat je niet anders kunt dan hem zien slagen terwijl je ook om zijn kosten lacht. Kijkers zijn verbijsterd door zijn gedrag, maar als we zijn logica van begin tot eind volgen, begint het allemaal op de een of andere manier logisch te worden.
Zoals Rowan Atkinson zelf het personage beschreef, kijken we in wezen naar een kind dat gevangen zit in het lichaam van een volwassen man die probeert te functioneren als lid van de beleefde samenleving. Elke beweging die hij maakt, werkt op epische manieren averechts, en sommige van de grootste grappen komen voort uit het feit dat hij ernstig lichamelijk letsel riskeert in situaties waar geen normaal mens ooit mee zou worstelen.
Het veroorzaakte vloedgolven aan de kassa
Meneer Boon exposure bereikte de kritische massa in 1997, toen zijn toepasselijk getitelde eerste speelfilm Boonbreidde het personage uit tot een lange komedie. Hier krijgen we Meneer Boonmaar groter en beter. De stijl blijft grotendeels hetzelfde, maar de film voegt meer emotionele context toe waardoor hij eerder iets sympathieker dan louter onbeholpen overkomt. Hij is nog steeds een gigantische idioot, maar er is een extra vleugje hart dat het personage helpt contact te maken met een veel breder publiek.
Hoewel de film niet meer welkom was bij critici die vonden dat het personage beter geschikt was voor een op schetsen gebaseerde komedie dan voor een speelduur van 90 minuten, Boon domineerde de kassa. De film bracht wereldwijd ongeveer $ 251 miljoen op tegen een gerapporteerd productiebudget van $ 18 miljoen, wat bewijst dat de aantrekkingskracht van het personage veel verder reikte dan korte televisie.
Natuurlijk zou een intellectueel eigendom dat zulke cijfers opleverde altijd een aanhang hebben. Dat heeft ons uiteindelijk zover gebracht De vakantie van meneer Beandie even goed presteerde en tijdens de bioscoopvoorstelling in 2007 naar schatting $ 232 miljoen verdiende.
Het is eenvoudig, het is stom, en de erfenis ervan spreekt voor zich
De humor vanbinnen Meneer Boon het is pijnlijk Britsmaar de aantrekkingskracht ervan bleek volkomen universeel. Tientallen jaren later houdt het nog steeds zeer goed stand. Soms heb je gewoon behoefte aan wat gek plezier en een middagje met ze doorbrengen Meneer Boon het is een perfecte manier om te ontspannen terwijl je lacht om een alledaagse idioot die zijn best doet om te bestaan in een wereld die voortdurend conformiteit vereist.
Hier is niets normaals aan Meneer Boonen dat is precies waarom het personage blijft bestaan. Zijn zorgeloze benadering van het leven, hoe misleidend ook, lijkt verfrissend in een samenleving die geobsedeerd is door regels, optica en sociale verwachtingen. Het leven altijd serieus nemen is vermoeiend, en… Meneer BoonHet wordt momenteel gestreamd op Hulu en herinnert ons eraan dat het oké is om los te laten, met de stroom mee te gaan en je niet langer zorgen te maken over wat alle anderen denken.
