AR Rahman hij is misschien wel een van India’s meest geliefde muzieklegendes vandaag de dag, maar de reis achter die kalme, zachte glimlach werd gevormd door jaren van pijn waar hij zelden over praat. De Oscarwinnende componist sprak onlangs over deze moeilijke beginjaren. Rahman deelde herinneringen die hem vormden lang voordat hij een gevierd kunstenaar werd.
Rahman herinnert zich dat hij opgroeide met een vroeg trauma
In een gesprek met Nikhil Kamath op zijn YouTube-kanaal sprak Rahman eerlijk over de emotionele pijn die hij voelde toen hij nog heel jong was. Hij verloor zowel zijn vader als zijn grootmoeder toen hij nog maar negen jaar oud was. Deze momenten hadden een sterke impact op hem en hij herinnert zich dat hij bijna elke dag trauma’s zag.De muziekmaestro zei: “Ik denk dat ik tijdens mijn jeugd veel dingen heb meegemaakt, zoals de dood van mijn vader en mijn grootmoeder. Ik was pas negen jaar oud toen dit gebeurde en ik zag elke dag trauma. Mijn moeder was een alleenstaande moeder en was een zeer zelfverzekerde vrouw. Hij heeft alle pijn doorstaan en zoveel moeten doorstaan om ons te beschermen. Ze was zo’n sterke vrouw die allerlei vernederingen heeft doorstaan en ons in haar eentje heeft grootgebracht.“
AR Rahman vertelt over het doorbrengen van zijn jeugd in studies
Terwijl andere kinderen hun dagen op school doorbrachten of met vriendjes speelden, groeide Rahman op in een heel andere wereld. Hij bracht een groot deel van zijn jeugd door in muziekstudio’s, omringd door muzikanten die veel ouder waren dan hij. Deze studio’s werden tegelijkertijd zijn klaslokaal, zijn speeltuin en zijn werkplek.Rahman zei dat hij weinig tijd had voor het schoolleven of sociale activiteiten, omdat hij urenlang keek naar en leerde van muzikanten van in de veertig en vijftig. Deze ongewone jeugd dwong hem zich snel aan te passen en verantwoordelijkheden op zich te nemen waar de meeste kinderen nooit mee te maken krijgen.
AR Rahman herinnert zich dat zijn ouders werden weggejaagd
Een van de meest verrassende delen van Rahmans verhaal is de moeilijke situatie waarmee zijn ouders te maken kregen toen ze door hun familie uit huis werden gezet. Ze hadden niets meer en moesten zonder enige steun opnieuw beginnen.Rahman zei: ‘Ja, ik heb het grootste deel van mijn leven in Chennai doorgebracht. Ik ben daar geboren en mijn vader werkte in studio’s. We woonden in de buik van het beest, vlakbij Kodambakkam, waar alle studio’s bestonden.’ Mijn vader en moeder werden door zijn familie op straat gegooid. Hij ging in een huurhuis wonen en werkte dag en nacht om dat huis voor ons te krijgen.”
Rahman legt uit dat zijn vader drie banen heeft
Rahmans vader werkte in de drukke studiowijk van Chennai, maar ook dit bracht geen financiële stabiliteit. Om zijn gezin een thuis te bieden, nam hij drie banen tegelijk aan. Rahman voegde eraan toe: “Hij had drie banen tegelijk en hierdoor ging zijn gezondheid achteruit. Dit is de donkere kant van mijn jeugd en het heeft lang geduurd om dat trauma te boven te komen.Hoewel de eerste jaren vol trauma waren, speelden deze momenten volgens Rahman een belangrijke rol bij het vormgeven van zijn leven. Zijn tijd in de studio, omringd door oudere muzikanten, leerde hem met de grootste aandacht observeren, leren en werken. De pijn die hij met zich meedroeg, kreeg langzaam uitdrukking in de muziek en werd na verloop van tijd een hulpmiddel voor genezing. Tegenwoordig ontvangt Rahman nog steeds liefde van het publiek voor zijn muziek.
