Voorkennis is de naam van het spel “Minderheidsrapport” door Steven Spielberg. In deze dystopische wereld leidt misdaadbaas John Anderton (Tom Cruise) een operatie om potentiële moordenaars te arresteren, samen met degenen die mogelijk spontane misdaden begaan. Maar John wordt voortdurend in de gaten gehouden, terwijl agent Danny Witwer (Colin Farrell) van het ministerie van Justitie de operatie in de gaten houdt op gebreken. De twee botsen onvermijdelijk, maar het wordt nog erger als een precog een visioen heeft dat het traject van John voor altijd verandert.
Zowel Cruise als Farrell leveren meeslepende prestaties in hun respectievelijke rollen in de sciencefictionfilm van Spielberg, maar de zaken verliepen niet altijd even soepel. Zoals Farell zei “De laatste show met Stephen Colbert,” hij ervoer “een van de slechtste dagen die ik ooit heb gehad op een filmset” tijdens het filmen van de film. Het blijkt dat Farrell te laat was voor het ophalen van zijn verjaardag om zes uur ’s ochtends, omdat hij “de avond ervoor allerlei gekke dingen had gedaan”. In een poging om met de situatie om te gaan, verzocht de acteur dat “zes Pacifico Cerveza’s en een pakket van 20 Marlboro Reds” op de set zouden zijn voordat een scène werd opgenomen, maar er waren 46 opnames nodig om het te perfectioneren:
“Ik dronk een paar biertjes en ging naar de set. Maar het was verschrikkelijk. Ik zal nooit de zin vergeten die ik had, maar ik kon hem er niet uit krijgen. Het was: ‘Ik weet zeker dat jullie allemaal de fundamentele paradox van pre-crime-methodologie hebben begrepen’ (…) Ik herinner me dat een van hen naar voren kwam en zei: ‘Wil je wat frisse lucht gaan halen?’ En ik herinner me dat ik dacht: “Als ik naar buiten ga en wat frisse lucht haal, zal ik onder meer druk staan als ik terugkom.” Er waren 46 opnames nodig. Tom was niet erg blij met mij. Tom was niet blij met mij.”
Farrell’s Danny is een noodzakelijke aanvulling op Cruise’s John in Minority Report
Hoewel de frustratie van Tom Cruise over de situatie begrijpelijk is, deed Colin Farrell onder druk zijn best, vooral door problemen aan te pakken die verband hielden met alcoholgebruik, iets wat hij in meerdere interviews eerlijk heeft erkend. Het ‘Minority Report’-incident vond immers plaats jaren voordat hij naar de afkickkliniek ging en nuchter werd. In het “Late Show”-interview dacht Farrell na over zijn gedrag en hoe belangrijk het voor hem was om samen te werken met mensen die hij diep bewonderde:
“Ik ben opgegroeid met het kijken naar die jongens, ik ben opgegroeid met het kijken naar Tom Cruise en ‘Top Gun’ en ‘Risky Business’, en Steven Spielberg en (componist) John Williams hebben me opgevoed met hun films. Maar het was mijn verjaardag op 31 mei. We waren aan het filmen. Ik smeekte om de productie van een film van $ 120 miljoen als ze niet wilden dat ik op mijn verjaardag werkte. Wie dacht ik dat ik was?”
Farrell kijkt misschien met enige schaamte terug op deze specifieke dag, maar zijn optreden in de scène die 46 opnames in beslag nam, is opwindend, ondanks de ontberingen die hij tijdens het filmen heeft doorstaan (al is het volgens Rotten Tomatoes niet een van zijn beste films). Zijn Danny is een onsympathieke scepticus, maar zijn openhartige perspectief is van cruciaal belang voor ons begrip van Cruise’s John, die met heel zijn hart gelooft in het gebrekkige, fascistische precrime-systeem. Samen met het geloof van John komt de dood van de individualiteit, waar Danny zich fel tegen verzet, omdat hij fatalisme ziet als een antithese van persoonlijke vrijheid. Danny’s bureaucratische neigingen schilderen hem misschien niet af als een sympathiek personage, maar Farrells optreden accentueert de morele complexiteit van een opportunistische man die zware kritiek levert op een systeem dat in staat is tot totalitaire onderdrukking.
John realiseert zich dat Danny’s vermoedens waar zijn, maar pas nadat hij persoonlijk het slachtoffer is geworden van het systeem. Wat volgt is een spektakelrijke verkenning van systemische moraliteit en hoe individuen als Danny en John deze dystopische samenlevingen beïnvloeden. (Het heeft ook een verrassend echte en gevaarlijke hoverpackscène.)
