Van Roberto Scucci
| Gepubliceerd
Terwijl vakantiegerelateerde stress een kritieke massa bereikt, ben ik bijna voortdurend op zoek naar het meest ongelooflijk eenvoudige entertainment als een manier om even te ontsnappen aan de ratrace wanneer de gelegenheid zich voordoet. Ik heb het eerste seizoen verbrand Meneer Boon eerder deze week, wat ertoe leidde dat het almachtige algoritme mij naar de Netflix Original-serie van Rowan Atkinson uit 2022 leidde De man tegen de bij. Hoewel ik soortgelijke uitgangspunten in andere shows heb gezien, kan ik niet zeggen dat ik ooit een hele miniserie met dit niveau van absurditeit aan één enkel idee heb zien binden.
Bij elke aflevering van De man tegen de bij Met een klokduur van ongeveer 11 minuten kan ik de miniserie ten zeerste aanbevelen aan iedereen die op zoek is naar een luchtige manier om zijn hersenen uit te schakelen. Je kunt Rowan Atkinson gewoon zijn charmante soort fysieke komedie zien uitvoeren terwijl hij lijdt in een chaos die geheel door hemzelf is veroorzaakt terwijl hij op jacht gaat naar een hommel die de belangrijkste bron van zijn kwelling wordt.
Het is precies hoe het klinkt
De man tegen de bij Het bevat geen thematische dubbelzinnigheid, geen morele lessen en absoluut geen reden om kritisch na te denken. Het zijn negen afleveringen die een man volgen genaamd Trevor Bingley (Rowan Atkinson), die min of meer een heel luxe huis vernietigt terwijl hij probeert een hommel te doden. De huiseigenaren, Nina (Jing Lusi) en Christian (Julian Rhind-Tutt) Kolstad-Bergenbatten, zijn fervente kunstverzamelaars, en hun prachtige huis is van muur tot muur versierd met onschatbare artefacten die onvermijdelijk een rol gaan spelen naarmate de zaken erger worden.
Trevor, die net is begonnen als huisoppas, is onlangs gescheiden, heeft een gespannen relatie met zijn ex-vrouw Jess (Claudie Blakley) en heeft moeite om contact te maken met zijn ex-dochter Maddy (India Fowler). Zijn vermogen om het zich te veroorloven om Maddy mee te nemen op vakantie, hangt volledig af van de vraag of hij een vaste baan heeft.
De gespannen gezinsdynamiek is echter niet de voornaamste bron van conflicten De man tegen de bij. Trevor, die tot op zekere hoogte geobsedeerd is, kan het niet verdragen dat een horzel hem is gevolgd naar de woning waar hij toezicht op houdt, en begint langzaam gek te worden in zijn poging om de zoemende dreiging op alle mogelijke manieren te doden.
Zoals je zou verwachten van een Rowan Atkinson voertuig, is niet enorm succesvol geweest in deze zoektocht en vernietigt geleidelijk het huis van binnenuit, één escalerend ongeval tegelijk. Het alarmsysteem van het huis belt herhaaldelijk de autoriteiten, en de tuinman uit Kolstad-Bergenbatten blijft verbijsterd achter als hij van een afstand naar Trevors steeds grilliger gedrag kijkt.
Het is al eerder gedaan, maar niet op deze manier
Als je dit leest en nadenkt De man tegen de bij lijkt opvallend veel op het controversiële Beavis en Butthead aflevering “Die, Fly! Die!”, Je hebt het niet mis. Iedereen slecht breken fans zullen het uitgangspunt ook herkennen, aangezien het derde seizoen een hele aflevering bevat genaamd ‘Fly’, die draait om Walter White en Jesse Pinkman die een bug proberen te vangen die mogelijk hun ultramoderne meth-laboratorium zou kunnen besmetten.
Het belangrijkste verschil is dat dit onafhankelijke afleveringen zijn. De man tegen de bij neemt diezelfde energie en breidt deze uit naar volledig gestoord gebied, waarbij Trevor in wezen Wile E. Coyote wordt in zijn pogingen om de bij te vangen. Elk plan mislukt, elke aflevering zorgt ervoor dat hij slechter af is dan voorheen, en het is erg leuk om te zien hoe een volwassen man zich volledig openbaart over een bug waar niemand überhaupt last van heeft.
Een van de meest verfrissende Netflix-originelen die ik in lange tijd heb gezien, De man tegen de bij is precies wat je nodig hebt als je zinloos entertainment wilt dat aanvoelt als live-action Looney-tunes. Soms heb je gewoon wat stomme fysieke komedie nodig in de rotatie, en als dat is wat je zoekt, kun je in ongeveer 90 minuten door de hele miniserie bladeren in plaats van je tijd te verspillen met onzin zoals De vrouw in hut 10.
