Het is mogelijk dat wij een commissie ontvangen over aankopen die via de links worden gedaan.
2016 was niet het jaar van Ben Affleck: hij speelde in drie films en geen enkele was een hit. Zijn optreden als Batman in “Batman v. Superman: Dawn of Justice” werd geprezen, maar de film zelf wel Niet, markeert het begin van het einde voor het DC Extended Universe. Op dezelfde manier kreeg Afflecks originele actiethriller, ‘The Accountant’, middelmatige recensies, maar was hij in ieder geval populair genoeg om negen jaar later een vervolg te krijgen.
Dit brengt ons bij Afflecks passieproject, ‘Live by Night’. Het gangster-epos speelt zich af in 1926, kort na de drooglegging, en volgt de Boston-bankrover Joe Coughlin terwijl hij een rum-imperium opbouwt in Florida en verliefd wordt op de Cubaanse crimineel Graciela Corrales (Zoe Saldaña). Affleck regisseerde de film en castte zichzelf (ten onrechte) als de 20-jarige Joe. Gezien het feit dat zijn laatste project ‘Argo’, de winnaar van de beste film, was, zou je denken dat hij het opnieuw zou redden. Het had niet moeten zijn: “Live By Night” gebombardeerd en werd beschouwd als Afflecks eerste mislukking als regisseur.
“Live By Night” is gebaseerd op een roman uit 2012 van Dennis Lehanedie (net als Affleck) uit Boston komt. Achter het bronmateriaal zit een breder verhaal; ‘Live by Night’ is de tweede roman in een trilogie die de familie Coughlin in het begin van de 20e eeuw volgt. (Hoewel Lehane denkt het liefst aan boeken als “drie onafhankelijken verbonden door een bloedlijn.”)
Affleck maakte zijn regiedebuut met een adaptatie “Gone Baby Gone” van Lehane het vierde boek van de detectiveserie Kenzie en Gennaro. Het werkte, dus waarom niet “Live by Night”? Nadat hij alle boeken van Lehane heeft gelezen, gelooft deze schrijver dat “Live by Night” zowel een van zijn mindere werken is als het zwakke punt van de Coughlin-trilogie. Toch kun je beter ‘Live by Night’ lezen dan ernaar kijken, vooral omdat Coughlins trilogie begint en eindigt met triomfen.
The Give Day is de beste roman van Dennis Lehane
Lehane heeft carrière gemaakt met het schrijven van procedures en thrillers, maar met “De verloren dag” van 2008 hij schreef iets meer literairs. Een boekdeel van meer dan 700 pagina’s, “The Given Day”, speelt zich voornamelijk af in Boston aan het eind van de jaren 1910, net na het einde van de Eerste Wereldoorlog. Het verhaal is verdeeld tussen Luther Laurence, een zwarte man die van Oklahoma naar Boston verhuist om opnieuw te beginnen, en Joe’s oudere broer, Danny Coughlin.
De gebroeders Coughlin zijn de zonen van politiekapitein Thomas Coughlin (gespeeld door Brendan Gleeson in “Live by Night”). Danny, een lid van het korps, neemt deel aan het organiseren van de arbeid van politieagenten in Boston en helpt bij het leiden van de historische politiestaking in Boston van 1919.
Door misdaadromans te schrijven, leerde Lehane hoe hij complexe verhaallijnen met elkaar kon verweven. Hij gebruikte deze vaardigheden in “The Give Day” om een uitgebreid familiedrama te schrijven zonder zijn slimme dialoog achter zich te laten. Eén zin die mij niet loslaat, is wanneer Danny nadenkt over het feit dat antikapitalisten er niet in slagen de menselijke drijfveer te begrijpen:
“(De Communisten) streven een utopie na die geen rekening houdt met het meest fundamentele kenmerk van het menselijke dier: hebzucht. De (Bolsjewieken) geloofden dat het genezen kon worden als een ziekte, maar Danny wist dat hebzucht een orgaan is, net als het hart, en het verwijderen ervan zou de gastheer doden.”
“The Give Day” blijft Lehane’s meest ambitieuze roman op het gebied van historisch onderzoek en verhaal. Het is ook zijn beste; alleen “Mystic River” komt in de buurt.
Lehane werkt ook op televisie; schreef voor “The Wire” en ontwikkelde de Apple TV-miniseries ‘Black Bird’ en ‘Smoke’. Hoewel hij heeft gezegd dat hij zich ongemakkelijk voelt bij het omzetten van zijn boeken in scenario’s (Lehane beschreef het als ‘mijn zoon moeten opereren’ voor de Massachusetts-krant Patriot Ledger in 2007), zou ik hem graag ‘The Given Day’ zien redigeren als een miniserie.
World Gone By is een brute epiloog van Live By Night
Nu Danny’s verhaal is voltooid in “The Given Day”, gaat “Live By Night” verder naar Joe. Het is Lehane die zijn “The Godfather” filmt, met dezelfde thema’s als Amerikaans kapitalisme en gelegitimeerd gangsterisme. De afleidingen in het pre-revolutionaire Cuba weerspiegelen zelfs ‘The Godfather Part II’. In tegenstelling tot ‘The Godfather’ overtreft de romantiek echter het cynisme. Het boek heeft te veel plezier met Joe’s caperisme. Het verliezen van Graciela lijkt ook triviaal; een andere vrouw in een koelkast. De trilogie-capper loste dat op.
“De wereld is verdwenen” het is “The Death of Joe Coughlin”, om te parafraseren Francis Ford Coppola’s favoriete titel voor “The Godfather 3.” Het is een donker boek waarin het universum Joe uitlacht omdat hij zelfs maar aan verlossing denkt. Joe ontdekt dat zijn rechterhand Dion (Chris Messina in de film van Affleck) een rat is en hem in Fredo-stijl moet executeren. Het hoofdstuk eindigt met Joe die ziet dat zijn zoon Tomás getuige is van de moord en ‘voor altijd voor hem verloren gaat’.
Alsof dat nog niet wreed genoeg is, wordt Joe zelf op de laatste pagina’s doodgeschoten. Lehane heeft veel personages geschreven die de verdoemenis waard zijn en geeft een voorproefje van hoe hun eeuwigheid eruit ziet:
‘(Joe) wachtte tot de anderen zouden komen. Hij hoopte dat ze dat zouden doen. Hij hoopte dat er iets meer was dan een donkere nacht, een verlaten strand en golven die nooit helemaal de kust bereikten.’
Het is een van de grootste en treurigste eindes van een gangsterverhaal, vergelijkbaar met het laatste gesprek van Tony Soprano (James Gandolfini) met een seniele oom Junior (Dominic Chianese) in de finale van ‘The Sopranos’ ‘Made in America’ of het laatste gesprek van Frank Sheeran (Robert De Niro) dat alleen zit, vergeten, met een deur op een kier aan het einde van ‘The Irishman’. Als Afflecks ‘Live by Night’ zo was geëindigd, zou ik er misschien nog steeds over nadenken zoals ik ‘World Gone By’ doe.
