Geschiedenis: In het hiernamaals hebben mensen een week de tijd om te beslissen waar en met wie ze voor altijd willen doorbrengen. Wanneer Joan arriveert, moet ze kiezen tussen Larry, de echtgenoot met wie ze een leven heeft opgebouwd, en Luke, de eerste liefde die ze nooit echt heeft losgelaten.Herziening:David Freyne“Eternity” is een zachte en stabiele film. Het vergt een idee van het hiernamaals en behandelt het met warmte in plaats van met mysterie. De film begint waar het leven eindigt, maar donker voelt het nooit. Freyne richt zich op kleine gevoelens, rustige momenten en relaties die er nog steeds toe doen, zelfs nadat mensen er niet meer zijn. De toon blijft de hele film kalm en bedachtzaam, en de film vraagt je na te denken over hoe liefde en spijt ons bijblijven. Het voelt als een film die met echte zorg is gemaakt. Freyne lijkt meer geïnteresseerd in eerlijkheid dan in spektakel. Niets voelt gehaast of overdreven.Het verhaal volgt Larry (Kilometerteller) en Giovanna (Elisabeth Olsen), een getrouwd stel dat een paar dagen na elkaar overlijdt. In het hiernamaals heeft iedereen een week de tijd om te beslissen hoe hun eeuwigheid eruit zal zien. Larry wacht hoopvol op Joan en houdt vast aan het leven dat ze samen hebben opgebouwd. Joan arriveert en is geschokt als ze Luke ziet (Callum Turner), haar eerste echtgenoot, die jong stierf en de beste versie van zichzelf blijkt te zijn. Plotseling krijgt ze te maken met twee delen van haar leven tegelijk: het leven dat ze met Larry heeft opgebouwd en het leven dat ze met Luke heeft verloren. De gidsen (gespeeld door Da’Vine Joy Randolph en John Early) in deze wereld helpen hen door herinneringen en momenten te lopen die hen ertoe aanzetten hun ware gevoelens onder ogen te zien. De opzet is eenvoudig, maar het opent de deur naar veel oprechte emoties. Het dwingt de personages ook om oprecht te zijn op manieren die in het leven niet mogelijk zouden zijn.Het hiernamaals wordt hier eenvoudig weergegeven, als een rustige ruimte waar mensen nadenken. Het tempo is langzaam maar opzettelijk. Freyne vermijdt grote dramatische plotwendingen en richt zich op eerlijke gesprekken en kleine gebaren. Deze kleine momenten geven de film zijn hart. De wereld rondom de personages verandert zachtjes, alsof ze gevormd wordt door hun emoties. Het lijkt misschien sentimenteel, maar het blijft geloofwaardig omdat de film niets forceert. Elke scène lijkt ontworpen om de personages te laten ademen. De film construeert zijn betekenis door geduld in plaats van door verrassingen. Hij vertrouwt het publiek voldoende om in stilte te blijven zitten.Miles Teller speelt Larry met een mix van kracht en onzekerheid. Elizabeth Olsen geeft Joan een bedachtzame, gelaagde aanwezigheid, iemand die heeft geprobeerd het goede te doen, maar nog steeds oude emoties met zich meedraagt. Callum Turner geeft Luke warmte, waardoor hij zich voelt als iemand die zowel in de herinnering als in het heden thuishoort. De ondersteunende cast voegt lichte humor en vriendelijke ondersteuning toe. Hun kleine bijdragen helpen bij het opbouwen van een wereld waarin het voelt alsof ze geleefd worden. Niets in de uitvoeringen voelt kunstmatig. Alle acteurs lijken zich volledig bewust van de rustige toon van de film en passen zich daar goed aan aan.Uiteindelijk gaat ‘Eternity’ niet over de regels van het hiernamaals. Het gaat over de gevoelens die mensen vermijden en de keuzes die ze nooit ten volle hebben meegemaakt. Freyne vertelt een eenvoudig maar eerlijk verhaal over spijt, liefde en afsluiting. De film probeert geen grote antwoorden te geven. Het eindigt met een kalm en helder gevoel van begrip. ‘Eternity’ is een warme, oprecht charmante romantische film met een vleugje hiernamaals: niet perfect, maar zeker betekenisvol. Het laat je nadenken over je keuzes zonder al te veel te pushen. Deze stille impact is de ware kracht van de film. Het is het soort film dat je meer bijblijft vanwege zijn oprechtheid dan vanwege zijn plot.
