Van Roberto Scucci
| Gepubliceerd
Stel je een wereld voor waarin fysieke pijn niet bestond. Dit betekent dat u regelmatig naar het ziekenhuis moet, want als u per ongeluk en onbedoeld een bot breekt of uzelf snijdt, kunt u aan een infectie overlijden of vrij snel bloeden. Nathan ‘Novocaine’ Caine van Jack Quaid Novocaïne (2025) heeft precies dit probleem, maar gebruikt het in zijn voordeel wanneer hij de potentiële liefde van zijn leven moet redden van een groep bankovervallers. Gebruik makend van zijn toestand, die zowel een zegen als een vloek is Novocaïnehij gaat op een gewelddadige burgerwacht, wetende dat zijn vijanden hem op geen enkele zinvolle manier pijn kunnen doen, waardoor hij de overhand krijgt.
Het biedt een enorm vermakelijk uitgangspunt waarbij je elke laatste druppel ongeloof die je in je lichaam hebt, moet opschorten, Novocaïne het is een van die films waarvoor je je hersenen moet uitschakelen. Niet omdat hij van nature dom is, maar omdat alles aan hem compleet gestoord is. Terwijl onze held wordt geslagen, gesneden, gestoken en in steeds vijandiger landschappen geduwd, wil je een happy end zien, ook al weet je dat het waarschijnlijk zal eindigen met een volledige cast.
Nathan “Novocaine” Caine is een onwaarschijnlijke held
Nathan Caine, als kind bijgenaamd Novocaine vanwege zijn aangeboren ongevoeligheid voor pijn bij anhidrose (CIPA), voelt er niets van Novocaïne. Nou, hij voelt zich ongemakkelijk bij vrouwen en zijn leeftijdsgenoten, maar fysiek is hij volledig gevoelloos. Hij wordt uit zijn schulp gehaald door kredietverenigingscollega Sherry Margrave (Amber Midthunder) en vertelt eindelijk over zijn toestand. Hij legt uit dat hij volgens een vast schema naar het toilet gaat omdat hij het gevoel van de natuur niet kan voelen, en verrassend genoeg duwt dit Sherry niet weg. In plaats daarvan biedt ze hem zijn eerste hap kersentaart aan (dat is geen woordspeling, maar dat is het wel).
Nathan ontwikkelt een zelfvertrouwen dat hij nooit heeft gehad dankzij Sherry, die hem waardeert om wie hij is, ook al blijkt het vrijen ingewikkeld. Hun connectie lijkt serieus, waardoor wat daarna komt veel beter werkt dan waar het recht op heeft.
Wanneer de kredietvereniging wordt beroofd en Sherry wordt ontvoerd, besluit Nathan zijn handicap in zijn voordeel te gebruiken door achter zijn ontvoerders aan te gaan, waarbij hij bereid is onderweg een belachelijk aantal treffers te verwerken. Nathan neemt het heft in eigen handen, steelt een politieauto en veroorzaakt een duizelingwekkende hoeveelheid bijkomende schade in zijn poging om Sherry te redden, waardoor hij direct op de radar komt van rechercheur Mincy Langston (Betty Gabriel) en Coltraine Duffy (Matt Walsh). Nathan maakt de agenten duidelijk dat hij de liefde van zijn leven probeert te redden, en hoewel ze sympathiseren, hebben ze nog steeds een klus te klaren.
Oké, hier is het probleem
Novocaïne is zo’n leuk horloge, grotendeels vanwege het misbruik dat Nathan ondergaat. Omdat hij geen pijn voelt, springt hij regelrecht in gevaar met een niveau van vertrouwen dat zeer alarmerend zou moeten zijn. Hij neemt hete gietijzeren pannen en slaat zijn handlangers ermee, waarbij hij derdegraads brandwonden oploopt zonder met zijn ogen te knipperen. Hij heft zijn vuisten tegen het gebroken glas voordat hij zijn handen gooit en slagen uitdeelt. Op een gegeven moment wordt hij zelfs gemarteld en moet hij doen alsof het pijn doet, alleen maar om zijn ontvoerder ervan te overtuigen dat het verhoor werkt. Het is ontzettend leuk omdat het een gemakkelijk te verwezenlijken vorm van wensvervulling is.
Hier is echter het probleem. Hoewel Nathan geen pijn kan voelen, heeft hij nog steeds ernstige verwondingen die naar verwachting zijn vermogen om te functioneren zullen beïnvloeden. Dit is waar Novocaïne Het wordt een beetje inconsistent. Als je je enkel verstuikt, je hand snijdt, jezelf verbrandt of jezelf neerschiet, zal je lichaam nog steeds reageren, of je het nu voelt of niet. Dit is een kleine muggenzifterij in een film die gedijt op zijn eigen belachelijkheid, maar het is moeilijk om het niet op te merken. Nathan blijft zich ontwikkelen als het Energizer Bunny, ook al weten we allemaal beter. Als je je been breekt, laat je lichaam je niet meer rennen. Het is vrij eenvoudige wiskunde.
Eenvoudig wiskunde terzijde, ik ben bereid te vergeven Novocaïneeen film waarin het belangrijkste conflict in gang wordt gezet door de zoektocht van een man naar kersentaart, een voedsel dat hij zijn hele leven heeft vermeden uit angst op zijn tong te bijten. Ik kan deze woordspeling niet meer zeggen zonder hem op de grond te gooien (we hebben allemaal het Warrant-lied gehoord), maar de film vermeldt het twee keer, en ja, deze man doet dit allemaal voor de eerste vrouw met wie hij ooit intiem is geweest.
Met meer dan een paar sequenties die je tenen doen krullen en je mond droog maken van angst, Novocaïne het is brutaal gewelddadig, heeft een meedogenloos tempo en verliest nooit zijn gevoel voor humor. Er is iets eindeloos vermakelijks aan het kijken naar een gemiddeld kind dat als een lappenpop heen en weer wordt geslingerd terwijl hij zich gedraagt als een superheld.
Novocaïne wordt gestreamd op Paramount+
