NEW YORK– Naast dat hij een Frans sekssymbool van de jaren 60 was, was acteur, zanger en activist voor dierenwelzijn, Brigitte Bardot ze is voor velen een muze geweest, vooral voor muzikanten.
Haar naam, met zijn alliteratieve cadans, werd synoniem met een soort klassieke schoonheid. In liedjes is Bardot dat vaak niet Bardot de vrouw, maar een symbool van verlangen: een kortere weg naar een bom. Tientallen jaren na het hoogtepunt van zijn filmfaam blijven hedendaagse kunstenaars zijn naam zingen ondanks zijn vele controverses, waaronder vijf keer veroordeeld worden door Franse rechtbanken wegens het aanzetten tot rassenhaat en opruiende commentaren over het onderwerp. de #MeToo-beweging.
Het is misschien niet zijn belangrijkste nalatenschap, maar Bardot, overleed zondag in Zuid-Frankrijk, het zal voortleven in de nummers waarin het wordt genoemd. Hier is een voorbeeld voor alle genres en talen.
Het laatste spoor van de pastorie “Freewheelende Bob Dylan” toont Dylans slechte woordenstroom en elastische folk. “Nou, mijn telefoon rinkelt non-stop / Het is president Kennedy die mij belt / Hij zei: Mijn vriend, Bob, wat hebben we nodig om het land te laten groeien? Ik zei mijn vriend John, Brigitte Bardot”, zingt hij. “Anita Ekberg / Sophia Loren / Het land zal groeien.”
De Braziliaanse kunstenaar Caetano Veloso componeerde het protestlied eerder in de maand tropicalismebeweging; het werd een kenmerk van zijn carrière en een van de bekendste Braziliaanse liedjes aller tijden. Daarin zingt hij “Em caras de Presidentes / Em grandes beijos de amor / Em dentes, pernas, nereiras / Bomba e Brigitte Bardot” (“In de gezichten van presidenten / In de grote kusjes van de liefde / In de tanden, in de benen, in de vlaggen / Bombe en Brigitte Bardot”).
Een centrale architect van de Franse pop, zanger Serge Gainsbourg hij schreef dit duet voor zichzelf en Bardot. Het is geïnspireerd op een gedicht geschreven door outlaw Bonnie Parker, getiteld “The Trail’s End”, kort voordat zij en haar partner Clyde Barrow werden vermoord.
Vrolijke piano en Elton Johns oplopende zangmelodieën, alles voor een nummer met een weinig optimistische titel. John zingt de woorden van zijn oude tekstschrijver Bernie Taupin: “Ik zou een uitzondering maken / Als je mijn leven wilt redden / Brigitte Bardot moet komen / En me elke avond zien.”
De Suitors weten iets over de sociale macht van Bardot. De belangrijkste songwriter van de Engelse rockband en frontvrouw Chrissie Hynde zingt: “Als liefde de kamer binnenkomt / Iedereen staat op / Oh, het is goed, goed, goed / Zoals Brigitte Bardot.”
Misschien is het een beetje oneerlijk om het op te nemen Door Billy Joël klassieker hier, die meer wordt genoemd dan de meeste pophits, maar het is veelzeggend dat Bardot een knipoog krijgt naast ‘Budapest, Alabama, Chroesjtsjov / Princess Grace, Peyton Place, problemen in Suez’ en onmiddellijk daarna ‘Einstein, James Dean, Brooklyn’s got a winning team / Davy Crockett, Peter Pan, Elvis Presley, Disneyland.’ Er is geen obscure naam te bekennen.
‘Stratford-On-Guy’, van de invloedrijke indierocker Door Liz Phair Het baanbrekende album ‘Exile in Guyville’ richt zich op de op tieners gerichte muziekscene. Maar ze gebruikt Bardot ook om een stewardess te beschrijven die haar eraan herinnert dat gemeenschappen weliswaar geïsoleerd zijn, maar dat ze er vanaf 10.000 meter allemaal hetzelfde uitzien. “De stewardess kwam terug en controleerde mijn drankje / In de laatste zonnestralen, een Brigitte Bardot”, zingt hij. “Omdat ik naast die ogen een koptelefoon had / die je krijgt als je omstandigheid de grootte van een film heeft.”
In het tweede couplet van “Warlocks”, van de Californische funky rockers Pittige rode chilipepers, zanger Anthony Kiedis snauwt bijna: “Ringkant en schot na schot / Nog een hoofdevenement in de oude Rainbow / We komen regelrecht naar de top van de tupelo / Als ze precies op Brigitte Bardot lijkt.” Het is een beschrijvend beeld van Los Angeles, inclusief Bardot.
Kali Uchis en de dromerige samenwerking van Jorja Smith stelt zich ‘Bardot’ voor als een kortere weg naar een zoensessie met een gecompliceerde partner. ‘De wereld vraagt ons om de controle te verliezen,’ zwijmelt Uchis. “Alles wat we doen is Frans, zoals Brigitte Bardot (Brigitte Bardot).”
Olivia Rodrigo ze staat vooral bekend om haar levendige punkpop, maar ze is ook een liedjesschrijfster van powerballads, om het tegen niemand te zeggen vergeet dat het “rijbewijs” was waardoor ze een begrip werd. ‘Lacy’, een versie van ‘Guts’, is lief en traag, waarbij Rodrigo geobsedeerd is door een vrouw die hij niet is. Het is een jaloers, rijp nummer voor een Bardot-vermelding. “Lacy, slim en sexy, ik ben de laatste tijd gek geworden / ik voel je complimenten als kogels op mijn huid”, zingt hij fluisterend. “Schitterende kleine ster, Bardot gereïncarneerd / Nou, ben jij niet het beste dat ooit is geweest?”
Het staat bovenaan als je een verslavende verliefdheid beschrijft. “Ze was een playboy, Brigitte Bardot”, de krachtpatser van de pop Chappell Roan hij zingt over elastische synths en vrolijke gitaarriffs. “Hij liet me dingen zien die ik niet wist.”
