NEW YORK– Als er al enige twijfel bestond, hebben de eerste dagen van de Hollywood-eindejaarsprijzen het al overduidelijk gemaakt: de film van Paul Thomas Anderson “De ene strijd na de andere” is de Oscar-favoriet.
Maandag won ‘Battle After Battle’ de prijs voor beste film 35e Gotham-prijzen. De film werd dinsdag door de New York Film Critics Circle uitgeroepen tot beste film. De film won woensdag de National Board of Review Awards en won prijzen voor beste film, beste regisseur voor Anderson en acteerprijzen voor Leonardo DiCaprio, Benicio del Toro en nieuwkomer Chase Infiniti.
Verwacht deze woordspeling vaak te horen: de ene prijs na de andere.
‘Eigenlijk had ik het niet verwacht’, zei Anderson tegen Gotham. “Ik begon te denken dat ik niet wist wat er gebeurde.”
Dit kan de eerste en laatste keer zijn dat Anderson dit prijzenseizoen mag uitspreken.
“Het ene gevecht na het andere” een vader-dochterverhaal over politiek verzet ondanks de terugkerende onderdrukking, heeft zich stevig gevestigd als de film van het moment. Met een openingsscène waarin een inbraak in een immigratiedetentiecentrum wordt afgebeeld, trof Andersons toneelstuk zowel critici als kijkers met zijn hedendaagse relevantie in het eerste jaar van de tweede ambtstermijn van president Donald Trump. Zelfs de vijanden van de film, zoals de conservatieve commentator Ben Shapiro, hebben voorspeld dat de film ‘alle Academy Awards zal winnen’.
Toch is Andersons film in veel opzichten een eigenaardigheid van de Academy Awards. Het is een veelgeprezen release die filmfestivals heeft overgeslagen. Het is een studiofilm met een groot budget die geen succes was. Als “Battle After Battle” de Oscars op 15 maart wint, zou het een van de weinige underdogs kunnen zijn die de hoogste eer in de branche wint.
Kleinere films winnen steeds vaker de prijs voor Beste Film. Dit omvat onafhankelijke films als ‘The Hurt Locker’, ‘Moonlight’ en ‘Nomadland’, hoog gewaardeerde films met een minuscule kassa. Hollywood is lang geleden gewend geraakt aan het eren van films die grotendeels buiten de door franchise geobsedeerde mainstream-business bestaan. En het concept van wat een beste film is, is elastisch geworden. “Parasiet,”“Alles overal en alles tegelijk” en, de meest recente winnaar, “Anora” ze hebben allemaal de traditionele opvattingen over Oscar-materiaal door elkaar geschud.
Maar zelfs de kleinste Oscarwinnaars zijn commerciële successen geweest. Ook “STAART”, De winnaar uit het pandemietijdperk van 2022, die rechtstreeks naar streaming ging, was een grote overwinning voor de toen opkomende Apple TV. Historisch gezien beloont Hollywood graag winnaars.
‘One Battle After Another’ vertegenwoordigt iets anders. Met een productiebudget van minstens $130 miljoen (sommige rapporten zeggen veel hoger) en nog eens $70 miljoen aan marketingkosten, zal het na de films een buitengewoon leven moeten leiden om break-even te draaien. Tot nu toe heeft de release van Warner Bros. in eigen land $70,6 miljoen en in het buitenland $131,6 miljoen opgebracht – grote bedragen voor een arthouse-film voor volwassenen met een R-rating die bijna drie uur duurt.
Nog steeds, Eerder geschatte variëteit “One Battle After Another” zal $100 miljoen verliezen, een cijfer dat Warner Bros. heeft betwist. Dat is een te hard etiket, maar zo’n discrepantie zou ertoe kunnen leiden dat ‘Battle After Battle’ wordt bestempeld als de eerste winnende flop voor de beste film.
Het prijzenseizoen heeft nog een lange weg te gaan. Geen van de prijzen die deze week worden uitgereikt, heeft enige directe correlatie met de kiezers van de Academie. Sommige kanshebbers, zoals ‘Marty Supreme’ van A24, moeten nog in de bioscoop verschijnen. Anderen, zoals Focusfuncties’ “Hamnetus”, ze komen net aan. Er is ook sterke steun voor een andere Warner Bros.-titel, die van Ryan Coogler “Zondaars”, wat misschien wel de zwaarste concurrentie vormt voor ‘One Battle After Another’. Beide films keren op 12 december terug naar IMAX-schermen.
Maar een rode bodemlijn is verre van het enige kruis dat dit najaar te dragen is. Naast de succesvolle lanceringen van “Zoötopia 2” EN “Slecht: ten goede”, golven van potentiële prijskandidaten – films als ‘The Smashing Machine’, ‘Roofman’ en ‘Christy’ – hebben gefaald bij kaartkopers. Het was een slopende val voor een breed spectrum aan kanshebbers, een context die ‘Battle After Battle’ in vergelijking tot een doorslaand succes maakt.
De grootste financiële tegenvaller is eigenlijk dat het veel, waarschijnlijk te veel, kost om te maken. In een tijd waarin zo weinig films als ‘Battle After Battle’ groen licht krijgen, laat staan voor dergelijke budgetten, kunnen de kosten van ‘Battle After Battle’ zelfs als een ereteken worden gezien. Hier is een film die wint, verliest of gelijk speelt, en strijdt om een soort cinema die onder vuur ligt. Om Bob Ferguson van DiCaprio te citeren: “Viva la revolution!”
