Van Roberto Scucci
| Gepubliceerd
Iedereen fantaseert erover om een woestenijheld te worden nadat een reeks catastrofale rampen onze steden heeft gedecimeerd en de samenleving instort. Hoe graag ik ook zou willen geloven dat ik naar voren zou stappen om de orde te herstellen en de boel te redden Max RockatanskyIk schaam me om toe te geven dat mijn laatste dagen waarschijnlijk meer op 2013 zouden lijken Dit is het einde. Als ik naar buiten zou kijken en de letterlijke vervoering van het boek Openbaring zou zien ontvouwen, zou ik de deuren op slot doen, door de ramen klimmen, snacks opscheppen en tot de Grote Magneet bidden dat welke verstoring er ook zou gebeuren, mijn stereo of tv niet zou laten branden.
Ik hou er niet eens van om uit te gaan als het een beetje onaangenaam weer is, dus ik zou me bij de groep meteen thuis voelen Dit is het einde. Wat maakt het immers uit als de wereld vergaat, zolang je maar een fijne slaapplek hebt met je vrienden?
Gezien het kritische en commerciële succes van de film, zou ik zeggen dat de meeste mensen er hetzelfde over denken. Het is niet de bedoeling dat we allemaal helden van de woestenij zijn, en deze film laat precies zien hoe iemand als ik zou proberen te overleven als de eindtijd ooit zou aanbreken.
Niet te verwarren met het Doors-nummer
Dit is het einde het is een Set Rogen en het Evan Goldberg-voertuig dat op het eerste gezicht lijkt op een zelfgenoegzaam rukfestijn, maar op de een of andere manier uiteindelijk een van de beste studiokomedies van de jaren 2010 wordt. Het draait om gefictionaliseerde versies van Seth Rogen, Giacomo FrancoJonah Hill, Jay Baruchel, Danny McBride, Craig Robinson en Michael Cera spelen allemaal overdreven versies van zichzelf. Toen het voor het eerst uitkwam, verwachtte ik niets anders dan een stel cabaretiers die klaagden over hoe grappig ze waren, terwijl ze zich voordeden als hyperbolische karikaturen van hun toch al overbelichte personages op het scherm.
In plaats daarvan leunen ze op hun tekortkomingen, niet op een manier die hen vleit, maar waardoor ze op vreselijke, egoïstische mensen lijken die alleen bezig zijn met het redden van hun eigen huid. Geconfronteerd met extase en verschanst in het nieuwe huis van James Franco, keren ze zich snel tegen elkaar terwijl de wereld buiten in brand staat.
De opstelling van de snelkookpan leidt tot een perfecte storm van zelfreferentiële grappen, slapstick-chaos en meer cameo’s dan waar je een stokje voor kunt schudden. Het is een eenvoudige feestfilm waarin het feest vreselijk misgaat en mensen links en rechts sterven, maar het is onmogelijk om niet te lachen om de waanzin die plaatsvindt onder hetzelfde dak vol met de ingebeelde slechtste versies van zichzelf door de cast.
Het voortbestaan van de gemeensten
In het beste geval ben ik een gewone fan van de komedie van Seth Rogen, maar Dit is het einde EN Express ananas Dit zijn twee films die ik tot het einde der tijden zal vieren. De plot is beledigend eenvoudig, maar de chemie is ongeëvenaard en je kunt zien dat iedereen het naar zijn zin heeft tussen de opnames door.
Het verhaal concentreert zich op de gespannen vriendschap tussen Jay Baruchel en Seth Rogen terwijl Jay Los Angeles bezoekt om het housewarmingfeest van James Franco bij te wonen nadat hij van de groep is weggedreven. Het duurde niet lang voordat aardbevingen de stad doen schudden en mensen door mysterieuze blauwe stralen de lucht in worden gezogen. Jay realiseert zich dat ze de apocalyps meemaken die wordt beschreven in het boek Openbaring en overtuigt iedereen om te blijven zitten en te wachten.
Omdat iedereen bij Franco thuis een trotse stoner is, schatten ze snel hun overlevingskansen in en beseffen ze dat het met hen gedaan is. Hun voorraden omvatten twaalf flessen water, een berg alcohol en marihuana, een slinkende voorraad Nutella, PizzaKapitein Crunch, wat fruit en een geladen pistool. Hun ego’s botsen onmiddellijk, en elk slecht idee dat volgt lijkt erger dan het vorige.
Kan net zo goed met een knal naar buiten gaan
Zoals je zou verwachten, Dit is het einde de plot gaat met één slechte beslissing tegelijk vooruit. Niet iedereen in deze specifieke groep idioten komt er levend uit, maar het is de moeite waard om te kijken om te zien hoe Franco en McBride ruzie maken over de etiquette bij het afwerpen van lasten, Michael Cera door Rihanna tot onderwerping wordt geslagen, Jonah Hill op onhandige wijze Jay Baruchel’s ‘zieke referenties’ prijst die ‘uit de hand zijn gelopen’, en Emma Watson de plek bestormen met een bijl nadat hij een gesprek over post-apocalyptische seksuele politiek verkeerd had geïnterpreteerd.
Simpel gezegd, Dit is het einde is de definitieve post-apocalyptische buddy-komedie. Het is een perfecte mix van absurditeit uit een rampenfilm en stoner-humor, vol inside jokes, bijbelse chaos en genoeg moed om te voorkomen dat het instort onder zijn eigen belachelijkheid. Het is een geweldige film om voor de honderdste keer te bekijken als je met oude vrienden bent en wilt lachen om hoe de slechtst denkbare mensen zouden kunnen proberen en falen om de apocalyps te overleven. Vanaf dit schrijven kun je het streamen Netflix.
