De aanklager was er ‘jammerlijk’ niet in geslaagd de beschuldiging van samenzwering tegen Dileep te bewijzen in de sensationele aanrandingszaak van de actrice uit 2017, constateerde een rechtbank in Kochi, die inconsistenties en gebrek aan voldoende bewijs tegen de Malayalam-ster aanhaalde.
BEELD: Acteur Dileep spreekt met verslaggevers in Kochi op 8 december 2025. Fotografie: ANI op X
Het volledige vonnis van Ernakulam-directeur en rechter Honey M. Varghese van de districtsrechtbank werd vrijdagavond vrijgegeven en onthulde dat de rechter ook de onhoudbare argumenten van de aanklager benadrukte.
“De aanklager is er jammerlijk niet in geslaagd de samenzwering tussen verdachte nr. 1 (Pulsar Suni) en beschuldigde nr. 8 (Dileep) te bewijzen bij het uitvoeren van de misdaad tegen het slachtoffer”, oordeelde de rechtbank.
Het onderzocht in detail de bewering van de aanklager dat Dileep de hoofdverdachte had ingehuurd om de overlevende seksueel te misbruiken en beelden op te nemen, waaronder close-ups van een gouden ring die ze droeg, om haar identiteit vast te stellen.
Op pagina 1130 van het vonnis, in paragraaf 703, beantwoordde de rechtbank de vraag of de bewering van de aanklager dat NS Sunil (Pulsar Suni) beelden had opgenomen van de gouden ring die het slachtoffer ten tijde van het incident droeg, om zo zijn identiteit duidelijk te onthullen, houdbaar was.
De aanklager voerde aan dat Dileep en Suni de opname zo hadden gepland dat de identiteit van de actrice onmiskenbaar zou zijn, waarbij de video met de gouden ring bedoeld was om Dileep ervan te overtuigen dat de beelden authentiek waren.
De rechtbank constateert echter dat deze verklaring niet in de eerste aanklacht is afgelegd en pas in de tweede tenlastelegging is geïntroduceerd.
Als onderdeel van deze klacht werd een gouden ring in beslag genomen nadat het slachtoffer deze voor de politie had getoond.
De rechtbank merkte op dat er na het incident vanaf 18 februari 2017 meerdere verklaringen van het slachtoffer zijn opgenomen en dat zij pas op 3 juni 2017 voor het eerst beschuldigingen tegen Dileep uitte.
Over de ringschietpartij die dag werd ook niets gezegd, zoals het Openbaar Ministerie beweert, aldus de rechtbank.
De aanklager heeft niet uitgelegd waarom het slachtoffer dit feit niet zo snel mogelijk openbaar heeft gemaakt.
Hij merkte verder op dat hoewel het slachtoffer de beelden van de aanranding twee keer had gezien, ze bij die gelegenheden geen specifieke opname van de gouden ring vermeldde, die onverklaard bleef.
De Rekenkamer heeft ook de verklaringen van de goedkeurders onderzocht.
Een goedkeurder vertelde de magistraat dat Dileep Pulsar Suni had opgedragen de trouwring van het slachtoffer te registreren.
De rechtbank constateert dat zij destijds niet over een dergelijke trouwring beschikte.
Tijdens het proces veranderde de goedkeurder zijn verhaal, aldus de rechtbank.
De speciale aanklager stelde de goedkeurder een suggestieve vraag of Dileep opdracht had gegeven om de ring te registreren, waarna hij betoogde dat de instructie was om deze te registreren om de identiteit van het slachtoffer te bewijzen.
De rechtbank merkte op dat de goedkeurder zijn account had gewijzigd om het bewijsmateriaal van het slachtoffer te bevestigen.
Toen dezelfde vraag aan een andere goedkeurder werd gesteld, herhaalde hij de verklaring tijdens het proces, maar gaf toe dat hij dit feit nooit aan de opsporingsambtenaar had verteld.
De rechtbank merkte op dat de tweede goedkeurder zelfs zover ging dat hij beweerde dat Dileep opdracht had gegeven tot de uitvoering van het misdrijf toen de verloving van het slachtoffer was geëindigd.
Hieruit bleek dat de getuigenis van de tweede goedkeurder met betrekking tot de schietpartij vals was, aangezien zijn verloving na de misdaad plaatsvond.
De rechtbank merkte voorts op dat de beelden zelf duidelijk de identiteit van het slachtoffer onthulden en dat het niet nodig was om beelden van de ring vast te leggen om de identiteit vast te stellen.
In par. 887 onderzocht de rechtbank het vermeende motief van het misdrijf en merkte op dat de Aanklager in de eerste aanklacht had verklaard dat verdachte 1 tot en met 6 het slachtoffer hadden ontvoerd met de gemeenschappelijke bedoeling naaktbeelden te maken om geld af te persen door te dreigen deze in omloop te brengen en dat er geen melding werd gemaakt van de rol van Dileep hierin.
De rechtbank verwierp ook de bewering van de aanklager dat de verdachte de aanval sinds 2013 in opdracht van Dileep had gepland, en wees erop dat de beschuldiging niet werd ondersteund door betrouwbaar bewijs.
Het sloot eveneens de bewering uit dat Suni in januari 2017 probeerde het slachtoffer seksueel te misbruiken in Goa, waarbij hij zei dat getuigenverklaringen geen dergelijk wangedrag aantoonden toen hij fungeerde als bestuurder van het voertuig dat door de actrice daar werd gebruikt.
De rechtbank besprak ook de verschillende controverses die volgden op de arrestatie van Dileep en het bewijsmateriaal waarop de aanklager zich baseerde, en kwam uiteindelijk tot de conclusie dat de zaak niet bewezen was.
Bij het uitspreken van het vonnis in de sensationele zaak op 8 december sprak de rechtbank Dileep en drie anderen vrij.
Vervolgens veroordeelde de rechtbank zes beklaagden, waaronder hoofdbeklaagde Suni, tot twintig jaar gevangenisstraf.
De aanval op de meertalige actrice, nadat de verdachte op 17 februari 2017 met geweld in haar auto was gestapt en haar twee uur lang onder controle had gehouden, had Kerala geschokt.
Pulsar Suni heeft de actrice seksueel misbruikt en de daad is op video opgenomen met de hulp van de andere veroordeelden in de rijdende auto.
