Er waren nog maar vier dagen te gaan tot het filmen “Hamnet” Wanneer Chloe Zhao hij besefte dat er geen einde aan kwam. De regisseur leidde de cast een week lang tijdens het filmen van de cruciale scène in het Globe Theatre, waar Willem Shakespeare (Paul Mescal) voert zijn toneelstuk ‘Hamlet’ op, maar er ontbrak iets. Het script riep Shakespeare’s vrouw Agnes (Jessie Buckley) en haar broer Bartholomew (Joe Alwyn) op om getuige te zijn van de verdwijning van Hamlet (Noah Jupe), een epiloog die een gevoel van bevrijding moest oproepen. Maar hoewel het moment bedoeld was om het meesterwerk van Shakespeare te koppelen aan de nog vers overleden zoon van Will en Agnes, Hamnet (Jacobi Jupe), konden noch Zhao noch Buckley de noodzakelijke catharsis voelen.
“Jessie en ik vermeden elkaar de rest van de dag omdat we allebei wisten dat we geen films hadden”, zegt Zhao. “We gingen allebei met een totaal verloren gevoel naar huis.”
“We waren op zoek naar dit einde”, voegt Buckley toe. “Het was een intimiderend idee om te proberen alle verhaallijnen die we tot nu toe aan elkaar hadden geweven, met elkaar te verbinden. Ik voelde me ongelooflijk verloren en een beetje ongebonden.”
Zhao geeft toe dat hij het einde van zijn films zelden van tevoren plant, omdat hij de verhalen niet op een lineaire manier vertelt. Hij stelt zich voor dat de reis van zijn personages zich in een spiraal ontvouwt, waarbij het verhaal zich naar beneden uitstrekt in de duisternis voordat het weer opstijgt.
“Ik moest op elke film wachten”, zegt hij. “Maar deze keer maakte ik het einde van een relatie door, dus ik was doodsbang om de liefde te verliezen. Ik hield er met mijn leven aan vast.”
Acteurs Jessie Buckley en Joe Alwyn met regisseur Chloé Zhao op de set van ‘Hamnet’.
(Agata Grzybowska)
De ochtend na het filmen van de scriptfinale stuurde Buckley “This Bitter Earth” van Zhao Max Richter, een herinterpretatie van zijn nummer “On the Nature of Daylight” met tekst. De regisseur speelde het in de auto op weg naar de set.
“Ik voelde de tranen en mijn hart openbreken, en toen begon ik naar het raam te reiken”, herinnert Zhao zich. “Ik probeerde de regen buiten de auto aan te raken. Ik keek naar mijn hand en besefte dat ik één moest worden met iets dat groter was dan ikzelf, zodat ik niet langer bang zou zijn mijn liefde te verliezen. Omdat liefde niet sterft, transformeert ze. Als we één zijn met alles om ons heen, is het de illusie van scheiding die ons zo bang maakt voor vergankelijkheid.”
Het echte hoogtepunt van “Hamnet” kwam voor Zhao terwijl hij de regen probeerde op te vangen. Als Agnes contact had opgenomen met de stervende Hamlet, had hij kunnen rusten en had zij de pijn van het verlies van Hamnet kunnen loslaten. En als het publiek zich bij haar zou voegen, zou het gevoel van bevrijding nog groter zijn.
-
Deel via
“Wat ik niet had verwacht, de verrassing, was de absolute overgave van de gemeenschap”, zegt Buckley. “De manier waarop de vierde muur tussen de show en het publiek werd doorbroken, de behoefte om de kern van de show te bereiken en te raken. Het kompas van Agnes is altijd aanraking geweest.”
Hoewel details pas de afgelopen dagen aan het licht kwamen, plande Zhao de productie altijd zo dat de Globe-scènes als laatste zouden worden opgenomen. Decorontwerper Fiona Crombie heeft het historische openluchttheater aan de achterkant van de Engelse Elstree Studios nagebouwd met echt hout dat uit Frankrijk is aangevoerd. De setversie, die veertien weken nodig had om te bouwen, is kleiner dan de originele Globe om een gevoel van intimiteit te creëren.
Plannen voor de bouw van het Globe Theatre in “Hamnet”.
(Agata Grzybowska)
“Dit is mijn versie”, zegt Crombie. “Onze voetafdruk is over het algemeen iets kleiner, maar de essentiële architectuur van de niveaus, de daklijn, de vorm en alles is nauwkeurig. Dankzij de echte littekens en verouderde balken voelt het realistischer aan. We wilden dat het volledig authentiek aanvoelde. Je wilt deze decors ruiken en deze texturen van het scherm voelen.”
“Ik zei tegen Fiona dat ik wilde dat het op de binnenkant van een boom leek”, zegt Zhao. “Dus spiritueel gezien klopt het voor dit verhaal. En de komedie klopt. We hebben geen regels veranderd.”
Historisch gezien zou er geen achtergrond op het podium zijn. Maar voor de thematische doeleinden van ‘Hamnet’ was een achtergrond essentieel. “Er was een hele discussie gaande, niet alleen over de esthetiek, maar ook over het belang van dat motief”, zegt Crombie. ‘Het is ook een muur die Will van Agnes scheidt.’
De ‘Hamnet’-globe werd gebouwd om een functionerende backstage te hebben, zodat Mescal, Jupe en de acteurs in en uit de coulissen konden bewegen. Er waren echte rekwisietentafels en make-upstations, maar ook knipoogjes naar andere werken van Shakespeare. “We hadden een paard uit ‘A Midsummer Night’s Dream’ dat ons was geleend van de echte Globe”, zegt Crombie. “Er waren overal veel details die het theater eerden.”
De acteurs leerden belangrijke delen van ‘Hamlet’. Mescal leidde de cast van acteurs tijdens de repetities vóór het filmen. “Als onderdeel van het proces repeteerden we later op de avond”, zegt Mescal. “Toen de camera eenmaal arriveerde, was het Chloé’s kindje, maar we repeteerden voortdurend tijdens de productie. Het was fantastisch. Ik heb veel sympathie voor regisseurs. Wat ik leuk vond was niet noodzakelijkerwijs het regisseren. Het was meer het deel van het proces dat me hielp acteren. Het voelde vreemd om ze te regisseren zoals Paul, maar ik had ze kunnen regisseren zoals Will.”
Paul Mescal backstage bij de Globe in ‘Hamnet’.
(Agata Grzybowska/Focusfuncties)
Mescal en de acteurs speelden tijdens het filmen 30 tot 40 minuten van “Hamlet”. De acteur beschrijft het gevoel op het Globe-podium te staan als ‘heilig’, zowel vanwege de fysieke ruimte als de emotionele kwaliteit van de scènes.
“Ik voelde me heel energiek”, zegt hij. “Tot dat moment wisten we dat we iets heel bijzonders hadden bereikt, maar we waren ons er ook scherp van bewust dat je hier het vliegtuig moest laten landen. En dat bracht zijn eigen druk met zich mee. Er is iets heel bijzonders aan het spelen van Shakespeare en het horen van de woorden van Shakespeare op die plek. De film gaat over de botsing van kunst en menselijkheid, en er zijn geen betere woorden om dat gevoel over te brengen dan de woorden van ‘Hamlet’.”
Zhao schakelde 300 figuranten in als theaterpubliek. Elke dag leidden Zhao en Kim Gillingham, een droomcoach die aan de film werkte, de cast en figuranten in een dagelijkse meditatie- of droomoefening. Het was anders dan alles wat veel acteurs eerder hadden meegemaakt.
“Iedereen ging een zeer diepe verbinding met zichzelf binnen en met wat er voor hen op het podium gebeurde”, zegt Alwyn. “Het was dit geweldige collectieve gevoel van catharsis en verbinding met iets dat groter is dan wijzelf.”
(Evelyn Freja/For The Times)
“De optredens van sommige ondersteunende artiesten zijn buitengewoon”, voegt Mescal toe. “En dat was opzettelijk in termen van hoe Chloé dat gevoel opbouwde en Kim daar had.”
Nadat Will Agnes in het publiek heeft opgemerkt, gaat hij backstage en stort uiteindelijk in elkaar, terwijl hij zijn langverwachte verlossing van de pijn ervaart. Mescal bereidde zich voor op de scène door naar Bon Iver’s “Speyside” te luisteren. Het was toepasselijk dat dit het laatste was dat hij filmde.
“De show wordt iets anders omdat deze wordt bijgestaan door Agnes”, zegt Mescal. “Het komt voor het publiek tot leven door deze vreemde alchemie. Er hangt iets anders in de lucht. Dat moment voelde als zo’n opluchting, alsof hij het gewoon kon loslaten.”
“Hamnet” eindigt met Agnes die Hamlet bereikt. Hiermee geeft u uzelf toestemming om uw kind te laten gaan. Het was een moment dat ontdekt moest worden in plaats van geconstrueerd.
“De scène werd een container van collectieve pijn in een gemeenschappelijke ruimte waar we het mochten uiten”, zegt Buckley. “Het was als een tsunami. Ik zal het nooit vergeten.”
Voor Mescal is het einde van de film eigenlijk het begin. Hij stelt zich voor dat de relatie tussen Will en Agnes zal voortduren en de spiraal zal voortzetten.
“Ik heb geen idee hoe een relatie de dood van een kind overleeft, maar ik denk dat er wonderbaarlijke hoop is en dat ze elkaar tegen die tijd weer kunnen zien”, zegt Mescal. “Ze hebben elkaar op bepaalde momenten in de steek gelaten, maar nu begrijpt ze waar hij heen is gegaan. En ik denk dat ze bij elkaar terug zullen komen.”
(Evelyn Freja/For The Times)
