Ik zal eerlijk zijn: ik wist er niet veel van Marty Supreme toen ik de bioscoop binnenging om een van de nieuwste films te zien die op de Filmprogramma 2025. Ik kende de basis, ik wist dat Timothee Chalamet de hoofdrol speelde als pingpongspeler en geregisseerd werd door Josh Safdie. Ik herinnerde me vaag dat het min of meer gebaseerd was op een waargebeurd verhaal, maar verder probeerde ik er zo blind mogelijk in te gaan, omdat ik wilde dat alles een verrassing zou zijn. En jongen, dat was het! Het is pingpong, zeker, maar het is niet zomaar een spelletje sport film. Tafeltennis is dat eigenlijk wel gewoon een Macguffin.
Waarschuwing: er staan enkele kleine spoilers aan het begin van de film, dus wees voorzichtig als je de film nog niet hebt gezien.
In de eerste scène van de film ontmoet Marty (Chalamet) zijn vriendin Rachel (Odessa A’zion) achter in de schoenenwinkel waar ze in de jaren vijftig werkt.. Ze hebben onmiddellijk seks en terwijl de openingstitels rollenze worden vergezeld door sperma dat naar een onbevruchte eicel zwemt. Het is echt heel grappig, maar ik wist niet of ik moest lachen, tenminste totdat de rest van het publiek in het theater dat deed. Wachten? Is dit een komedie? Mijn verwachtingen zijn al de bodem ingeslagen.
Het blijkt dat Marty echt een van de beste pingpongspelers ter wereld is. Hij is ook een gigantische verprutser. Hij is voortdurend blut en probeert geld te verdienen. Hij is eigenlijk een gedegenereerde met een buitensporig ego die altijd op de vlucht is voor degenen aan wie hij geld schuldig is en voor de echtgenoot van zijn vriendin. Ja, het blijkt dat Rachel getrouwd is, en ja, ze is nu ook zwanger van Marty’s baby. Dit is zowel duister als komisch. Het is absoluut niet wat ik had verwacht.
Ik liet het gewoon stromen
Soms raak ik gefrustreerd als een film niet is wat ik denk dat hij zal zijn, en ik moet mezelf eraan herinneren dat enkele van mijn favoriete filmkijkervaringen zijn wanneer ik niets over een film weet en het over me heen laat komen. Dat is eigenlijk precies waarom ik deze blinde in ging. Ik hou van Josh Safdie, ik hou van Chalamet en Gwyneth Paltrowdus ik wilde verrast worden. Ik was meer verrast dan verwacht, maar ik vond de film geweldig, dus hij werkte zoals het hoort.
Marty Supreme het is geen sportfilm zoals bijvoorbeeld Elke zondag OF Geldbal. Zoals ik al zei, de sport is echt een Macguffin wordt gebruikt om de actie vooruit te helpen, maar de film gaat eigenlijk over hoeveel fouten dit is en hoe onwaarschijnlijk Marty is. Hij is een behoorlijk verschrikkelijk persoon die alleen aan zichzelf denkt en een pad van vernietiging achter zich laat. Hij verpest zijn leven en dat van de mensen om hem heen met als enige doel de beste te zijn, met alle gevolgen van dien.
Het is ook een films waar ik niet aan ben blijven denken sinds ik hem een paar weken geleden zag. Mijn eerste gedachten over de film evolueerden, en hoewel ik hem meteen leuk vond, vond ik hem niet geweldig. Nu vind ik het geweldig en ik hoop dat iedereen deze feestdagen komt kijken. Het zal je niet helemaal warm en wazig van binnen laten voelen, maar het zal je wel aan het denken zetten. En dat bedoel ik op de beste manier.
