Live-action remakes van geanimeerde projecten zijn een verschrikkelijk vooruitzicht, omdat er heel weinig uit te halen is. Er gaat altijd iets verloren tijdens de vertaling, en live action kan de magie van het geanimeerde origineel nooit volledig reproduceren. Dit betekent echter de dood van de creativiteit ze verdienen obscene bedragen.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen op de regel en er zijn enkele projecten die erin zijn geslaagd vast te leggen wat het origineel speciaal maakte en iets nieuws te bieden. Dit was het geval met Jon Favreau’s ‘Jungle Book’, aangezien de film in de eerste plaats een showcase was voor de StageCraft-technologie die later prominent werd gebruikt in ‘The Mandalorian’ en David Lowery’s ‘Pete’s Dragon’. Ze hebben het geanimeerde origineel feitelijk opnieuw uitgevonden iets nieuws en unieks worden. Dat laatste is belangrijk omdat die film niet alleen de beste remake van een Disney-animatiefilm blijft, maar ook deel uitmaakt van de blauwdruk voor hoe je het concept van een live-action-remake van een animatiefilm kunt redden.
Zie je, Lowery is geen ingehuurde regisseur; hij is geen regisseur die zijn indiereputatie gebruikt om mee te doen aan de blockbuster en daar te blijven. In plaats daarvan is hij een regisseur die van een indiefilm naar een Disney-film met een groot budget kan gaan, en dan terug naar een zeer low-budget spookfilm en een Robert Redford-kappertje. Zelfs zijn meest epische film is het nogal intieme fantasie-avontuur ‘The Green Knight’. Dat wil zeggen dat Lowery die een live-action-bewerking van “Pete’s Dragon” op zich zou nemen, zeker een creatieve visie zou hebben gehad die verder ging dan simpelweg het kopiëren van het origineel.
Dus met de aankondiging dat Hirokazu Kore-eda een nieuwe live-action verfilming gaat regisseren van Tatsuki Fujimoto’s manga “Look Back”, waarvan al een briljante anime-film is gemaakt, is er genoeg reden om enthousiast te zijn.
Kore-eda die live-action manga doet, is spannend
Kore-eda is de beste Japanse regisseur die momenteel werkt (in live-action), wat deze aankondiging behoorlijk spannend maakt. Hij heeft eigenlijk al ervaring met het regisseren van manga-aanpassingen, nadat hij Air Doll” en “Our Little Sister” heeft geregisseerd. Dat maakt de aankondiging zo intrigerend: dat Kore-eda “Look Back” als zijn volgende project koos, en het idee dat hij dat zeker deed omdat hij een kijk heeft op Fujimoto’s ongelooflijke one-shot die alleen hij kon maken.
Wat Fujimoto’s “Look Back” zo geweldig maakt, is de manier waarop het zijn medium volledig benut, waarbij de manga (over twee jonge meisjes die mangamakers worden) mediteert over artistieke samenwerking terwijl ze laat zien waar het allemaal om draait in stilstaande beelden die het publiek en de makers boeien. De geanimeerde aanpassing, dat was het een van de beste films van 2024past dit idee aan een nieuw medium aan door elke tekening die de hoofdrolspelers maken van de pagina te laten exploderen en te laten exploderen in visuele verwondering. Hoewel Kore-eda deze visuele kwaliteiten niet kan (en mag) repliceren in live-action, heeft hij zeker bewezen bedreven te zijn in het vertellen van intieme, kleinschalige verhalen en het vastleggen van mensen die vaak over het hoofd worden gezien of genegeerd door de samenleving.
Zijn beslissing om een film te maken over de geneugten en worstelingen van een paar artiesten is een aanlokkelijk voorstel, vooral als de film voortbouwt op de vrij korte looptijd van de manga en de korte looptijd van de anime, en dieper ingaat op de personages en de wereld waarin ze leven. Zonder in spoilers te vervallen, zit er veel tragedie in “Look Back” die Kore-eda meer dan gekwalificeerd zou moeten hebben om in een hartverscheurend live-action verhaal te veranderen. Het is het idee om filmmakers met unieke visies de onmogelijke taak te laten aanpakken om animatie (of strips) te vertalen naar live-action die deze projecten zou kunnen redden.
