Rob Reiner, schrijver, regisseur, producer, acteur en politiek activist wiens Hollywood-carrière meer dan zes decennia besloeg en enkele van de meest iconische titels uit de filmgeschiedenis omvatte, was dood aangetroffen Zondag met zijn vrouw, Michele Singer Reiner, in het huis dat ze deelden in Brentwood. Hij was 78 jaar oud.
“Met diep verdriet maken we het tragische overlijden van Michele en Rob Reiner bekend”, zei een woordvoerder van de familie zondag in een verklaring. “We zijn diepbedroefd door dit plotselinge verlies en vragen om privacy in deze ongelooflijk moeilijke tijd.”
Reiner zal herinnerd worden als de regisseur van de romantische komedie ‘When Harry Met Sally…’ uit de jaren tachtig, de acteur wiens ‘Meathead’-personage regelmatig de confrontatie aanging met Archie Bunker, en de politieke activist die programma’s voor jonge kinderen in Californië steunde en jarenlang luid tekeer ging tegen president Trump.
Robert Reiner, de oudste zoon van cabaretier Carl Reiner en zangeres Estelle Reiner, werd geboren op 6 maart 1947 in de Bronx, New York. Opgegroeid door een vader die elf Primetime Emmy’s en een Grammy won, evenals de Mark Twain Award voor Amerikaanse humor, ging Rob Reiner naar de Beverly Hills High School en studeerde film aan de UCLA. Daarna werkte hij in Hollywood als acteur en schrijver voordat hij zich ging richten op regisseren en produceren.
Reiner’s credits in de jaren zestig waren onder meer ‘The Smothers Brothers Comedy Hour’, ‘The Glen Campbell Goodtime Hour’ en de tv-film ‘Where the Girls Are’. In de jaren zeventig schreef hij verschillende afleveringen van ‘All in the Family’, evenals de uitzending van de Primetime Emmy Awards in 1978 en afleveringen van ‘The Tonight Show met Johnny Carson in de hoofdrol’.
Reiner trouwde in 1971 met Penny Marshall, de ster van de televisieserie ‘Laverne & Shirley’, en adopteerde Tracy, de dochter van Marshall uit een eerder huwelijk. Reiner en Marshall scheidden in 1981.
Hij schreef eerst “Comic Relief”, gepresenteerd door Robin Williams, Billy Crystal en Whoopi Goldberg. Dit en de tientallen ‘Comic Relief’-telethons die daarop volgden, zorgden voor bewustwording en geld voor de bestrijding van armoede in de Verenigde Staten en elders.
“This Is Spinal Tap” uit 1984 consolideerde Reiners komische gevoeligheden in het Amerikaanse milieu verder. Zijn werk nam een dramatische wending toen hij de bewerking van het Stephen King-verhaal ‘Stand by Me’ uit 1986 regisseerde, met in de hoofdrollen Wil Wheaton, River Phoenix, Corey Feldman en Jerry O’Connell, maar hij keerde terug naar de komedie met ‘The Princess Bride’ uit 1987, met in de hoofdrollen Cary Elwes, Robin Wright en Mandy Patinkin. Eveneens in 1987 was hij medeoprichter van het productiebedrijf Castle Rock Entertainment.
Daarna regisseerde hij wat een van de meest geliefde romantische komedies aller tijden zou worden: ‘When Harry Met Sally…’, met in de hoofdrollen Crystal en Meg Ryan.
Op de set van de film ontmoette hij fotograaf Michele Singer en de twee trouwden in 1989, het jaar waarin de film werd uitgebracht. Ze kregen drie kinderen, Jake, Nick en Romy, respectievelijk geboren in 1991, 1993 en 1997.
Reiner werd uiteindelijk in 1994 genomineerd voor een Oscar voor beste film voor ‘A Few Good Men’, met Jack Nicholson en Tom Cruise in de hoofdrol, hoewel de film dat jaar terrein verloor aan de western ‘Unforgiven’ van Clint Eastwood.
Reiners werk heeft een enorme culturele impact gehad. Drie van zijn films, “When Harry Met Sally…”, “The Great Story” en “This is Spinal Tap”, staan in het National Film Registry. De zinsnede “tot elf,‘, bedacht in ‘This Is Spinal Tap’ tijdens een geïmproviseerde scène tussen Reiner en Christopher Guest, is binnen Oxford Engels woordenboek.
“Het is vreemd dat iets dat we zojuist hebben weggegooid, plotseling onderdeel wordt van het lexicon van ons leven”, zei Reiner tegen NPR. “Frisse lucht” in september. “Het is heel vreemd hoe deze dingen wortel hebben geschoten.”
In 2015 was Reiner de producent van “Charlie zijn”, een drama gebaseerd op de strijd van haar familie toen haar zoon Nick verslaafd was aan harddrugs, afkickcentra in en uit ging en dakloos was.
“Het was heel, heel moeilijk om er de eerste keer doorheen te gaan, met deze pijnlijke, moeilijke ups en downs”, vertelde Reiner in 2015 aan de Times. “En toen ik de film maakte, werd alles opgebaggerd.”
Toen hij opgroeide, bracht Reiner gemengde gevoelens in evenwicht over zijn relatie met zijn vader, iemand die hij enorm bewonderde. Maar hij had ook het gevoel dat zijn vader hem niet helemaal kende. Deze tweedeling inspireerde een scène in “Stand by Me” waarin Gordie verklaart dat zijn vader hem haat.
‘Als je van je vader houdt en hem bewondert, betekent dat niet noodzakelijkerwijs dat jij er ook zo over denkt,’ zei Reiner “Frisse lucht” in september, toen hij zich herinnerde hoe het schrijven van die scène hem aan het huilen had gemaakt. Reiner voegde er echter aan toe dat hij twee ‘geweldige gidsen’ in zijn leven had: zijn vader, die in 2020 stierf, en de maker van ‘All in the Family’, Norman Lear.
Reiner was een schrijver voor ‘The 40th Kennedy Center Honours’ in 2017, waarmee hij een carrière afsloot met talloze schrijfcredits voor variétéshows. “Spinal Tap II: het einde gaat door“, dat hij regisseerde, was zijn laatste project als schrijver. “Spinal Tap at Stonehenge: The Final Finale”, dat in 2026 zou verschijnen, was zijn laatste regiekrediet.
Reiner werd vijf keer genomineerd als bijrol voor een Emmy voor zijn werk ‘All in the Family’, dat hij in 1974 en 1978 won. In 2024 won hij twee Emmy’s voor de documentaire ‘Albert Brooks: Defending My Life’.
Als fervent liberaal heeft Reiner zich ook ontpopt als een kracht in de Californische politiek en kinderwelzijns- en onderwijskwesties, en heeft hij campagne gevoerd voor presidentskandidaten, waaronder voormalig vicepresident Al Gore, de voormalige minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton als president gesteund en zich uitgesproken voor de herverkiezing van president Biden. Reiner was ook een onbeschaamde criticus van president Trump.
Hij voerde in Californië campagne tegen tabaksgebruik en in 1998 werd Proposition 10 aangenomen, waarin werd opgeroepen tot een belasting op tabaksproducten die aan programma’s voor jonge kinderen zou worden besteed. Reiner werd in januari 1999 voorzitter van de First 5 California Children and Families Commission. Hij trad in maart 2006 af te midden van beschuldigingen dat de commissie belastinggeld had gebruikt om zijn campagne te promoten voor het uiteindelijk mislukte Proposition 82, dat de inkomstenbelasting voor rijke Californiërs zou hebben verhoogd om de kleuterschool voor 4-jarigen te betalen. Een audit concludeerde later dat hij en de commissie de staatswet niet hadden overtreden.
“Rob Reiner heeft de kinderen van Californië altijd op de eerste plaats gezet, en ik bedank hem voor het geweldige werk dat hij de afgelopen zeven jaar heeft verricht”, zei de toenmalige regering. Dat zei Arnold Schwarzenegger destijds in een verklaring. “Dankzij de inspanningen van Rob is Californië een nationale leider geworden op het gebied van gezondheidszorg en onderwijs voor jonge kinderen voor onze jongste kinderen en hun families.”
Times-stafschrijver Brittany Levine Beckman heeft aan dit rapport bijgedragen.
