PARIJS — Voormalig Franse president Nicolaas Sarkozy beschreef de gevangenis waar hij twintig dagen doorbracht als een luidruchtige, harde ‘geheel grijze’ wereld van ‘onmenselijk geweld’ in een woensdag gepubliceerd boek dat ook politiek advies biedt over hoe zijn Conservatieve Partij extreemrechtse kiezers moet aanspreken.
In ‘Diary of a Prisoner’ zegt de 70-jarige dat zijn harde houding ten opzichte van de misdaad een nieuw perspectief heeft gekregen terwijl hij vertelt over de ongewone wending in zijn leven nadat hij werd vermoord. schuldig bevonden aan een criminele samenzwering bij het financieren van zijn succesvolle campagne van 2007 met geld uit Libië.
De rechtbank veroordeelde hem in september tot vijf jaar gevangenisstrafdoor hem betwiste straf. Het werd hem gegund vrijlating onder gerechtelijk toezicht na twintig dagen achter de tralies.
Het boek biedt een zeldzaam kijkje in de Parijse gevangenis La Santé, waar Sarkozy in eenzame opsluiting werd vastgehouden en om veiligheidsredenen strikt verwijderd werd gehouden van andere gevangenen. Zijn eenzaamheid werd alleen doorbroken door regelmatige bezoeken van zijn vrouw, supermodel en zangeres Carla Bruni-Sarkozy, en zijn advocaten.
Sarkozy schreef dat zijn cel eruitzag als een ‘goedkoop hotel, afgezien van de gepantserde deur en tralies’, met een harde matras, een plasticachtig kussen en een douche die slechts een dun straaltje water produceerde. Hij beschreef het “oorverdovende lawaai” van de gevangenis, grotendeels ’s nachts.
Op zijn eerste dag achter de tralies deed hij het raam open en hoorde hij een gevangene ‘onophoudelijk met een metalen voorwerp tegen de tralies van zijn cel slaan’.
“De sfeer was dreigend. Welkom in de hel!”
Sarkozy zei dat hij maaltijden weigerde die in kleine plastic bakjes werden geserveerd, samen met een “doorweekt, doorweekt stokbrood” – de geur ervan, zo schreef hij, maakte hem misselijk. In plaats daarvan at hij zuivelproducten en mueslirepen. Hij mocht een uurtje per dag in een kleine sportschool, waar hij vooral gebruik maakte van een eenvoudige loopband.
Sarkozy zegt dat hij op de hoogte werd gebracht van verschillende geweldsincidenten die plaatsvonden tijdens zijn tijd achter de tralies, die hij ‘een nachtmerrie’ noemde.
“Het meest onmenselijke geweld was de dagelijkse realiteit van deze plek”, schreef hij, waarmee hij twijfels opriep over het vermogen van het gevangenissysteem om mensen te herstellen nadat ze hun straf hebben uitgezeten.
Sarkozy, bekend om zijn harde retoriek over het straffen van criminelen, zei dat hij zichzelf beloofde dat “na mijn vrijlating mijn opmerkingen uitgebreider en genuanceerder zouden zijn dan wat ik eerder over al deze onderwerpen had geuit.”
Naast het beschrijven van het leven in de gevangenis, gebruikte Sarkozy het boek ook om strategisch beleidsadvies te geven aan zijn conservatieve Republikeinse Partij en onthulde hij dat hij vanuit de gevangenis telefonisch had gesproken met de extreemrechtse leider Marine Le Pen, ooit een felle rivaal.
De Nationale Rally van Le Pen ‘is geen gevaar voor de Republiek’, schreef hij. “We delen niet dezelfde ideeën over het economisch beleid, we delen niet dezelfde geschiedenis… en ik merk op dat er misschien nog steeds enkele problematische figuren onder hen zijn. Maar ze vertegenwoordigen veel Fransen, ze respecteren de resultaten van de verkiezingen en nemen deel aan het functioneren van onze democratie.”
Sarkozy betoogde dat de wederopbouw van zijn verzwakte Republikeinse Partij ‘alleen kan worden bereikt door de breedste geest van eenheid’.
De afgelopen jaren heeft de Republikeinse Partij afstand genomen van het decennialange standpunt onder de partijen dat elke verkiezingsstrategie erop gericht moet zijn extreemrechts in bedwang te houden, zelfs als dat betekent dat een district aan een andere kandidaat verloren gaat.
Politiek analist Roland Cayrol zei echter dat de opmerkingen van Sarkozy “op het eerste gezicht een klap” waren voor het decennialange standpunt van de Franse conservatieven dat de National Rally niet “dezelfde waarden deelt” en “geen electorale alliantie mogelijk is” met extreemrechts.
De voormalige president van 2007 tot 2012 trok zich jarenlang terug uit de actieve politiek, maar blijft zeer invloedrijk, vooral in conservatieve kringen.
In de nasleep van Sarkozy’s opmerkingen onthielden hoge Republikeinse functionarissen zich ervan om op te roepen tot een echte samenwerkingsovereenkomst met de National Rally, maar gaven ze in plaats daarvan aan dat ze zich wilden concentreren op het overtuigen van extreemrechtse kiezers om conservatieve kandidaten te kiezen.
Sarkozy noemde ook zijn vroegere vriendschap met de centristische president Emmanuel Macron. De twee mannen ontmoetten elkaar in het presidentiële paleis van het Elysée, een paar dagen voordat Sarkozy de gevangenis binnenging.
Volgens Sarkozy heeft Macron veiligheidsproblemen in de gevangenis van La Santé geuit en aangeboden hem naar een andere gevangenis over te brengen, wat hij weigerde. In plaats daarvan werden twee politieagenten toegewezen aan de nabijgelegen cel om hem 24 uur per dag te beschermen.
Sarkozy zei dat hij het vertrouwen in Macron had verloren nadat de president niet had ingegrepen om hem tegen te houden beroofd van het Legioen van Eer, De hoogste Franse erkenning, in juni.
Vorige maand werd Sarkozy veroordeeld illegale financiering van verkiezingscampagnes van zijn herverkiezingsbod in 2012, een klap voor zijn nalatenschap en reputatie. Hij werd veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf, waarvan de helft voorwaardelijk, die hij nu thuis kan uitzitten, bewaakt met een elektronische armband of andere eisen die door de rechter zullen worden vastgesteld.
Vorig jaar bevestigde het hoogste gerechtshof van Frankrijk de uitspraak van het hof van beroep waarin Sarkozy schuldig was bevonden probeert een magistraat om te kopen in ruil voor informatie over juridische procedures waarbij hij betrokken was.
