20 vragen met Celeste | Een andere

Celeste hij belt vanuit de achterkant van een taxi, zijn gezicht zichtbaar in vluchtige glimpen van passerende straatlantaarns. Dit klinkt als een geweldige kennismaking met de Brits-Jamaicaanse souljazzzangeres, wiens filmische tweede album, Vrouw van gezichtenonderzoek de menigten die bestaan ​​in zijn identiteit.

Voortbouwend op de tijdloze klanken van haar nummer 1-debuut, Not Your Muse, is de set van negen nummers een gedurfde verkenning van melancholische, symfonische jazz, gevoed door weelderige strijkers en het fluweelzachte vibrato van de voor een Oscar genomineerde zangeres. Het is ook een oefening in zelfrealisatie, geïnspireerd door vier van de meest uitdagende jaren van zijn leven tot nu toe, een periode waarin groeiend professioneel succes werd ontsierd door liefdesverdriet, pijn en twijfel aan zichzelf. Zoals ze zegt: “Als je tot een schulp gereduceerd bent, moet je echt uitzoeken hoe je terug kunt keren naar het basisniveau van wie je bent, in de hoop dat je wat kennis kunt opdoen om een ​​betere, sterkere versie van jezelf te worden.”

Hier deelt hij zijn muzikale obsessies, stijliconen, ergste ondeugden en meest gewaardeerde bezittingen – en legt hij uit waarom niemand een tv hoeft te bezitten.

1. Hallo Celeste, waar ben je?

Ik ben op weg naar huis, naar Oost-Londen. Ik had een dagje boodschappen doen.

2. Welke boodschappen heb je gedaan?

Ik ging naar een nachtclub aan Shaftesbury Avenue om te praten over mijn poging om daar een nacht door te brengen, en toen ging ik een foto laten inlijsten.

3. Wat is de afbeelding?

Het is een foto die ik in Parijs heb gevonden van een vrouw die op een soort dierenkleed ligt en naar een zak met diamanten kijkt. Het komt uit de vloer van de montagekamer uit het stomme filmtijdperk van de jaren twintig.

4. Is het eerlijk om te zeggen dat je sinds je laatste album meer hebt meegemaakt dan de meeste anderen?

Ik denk dat het waarschijnlijk onvermijdelijk is gezien de tijd die het duurde om dit album af te maken: ik was 25 toen ik mijn eerste album schreef, en nu ben ik 31. Ik denk dat het goede aan het doormaken van moeilijke scenario’s is dat je de kans krijgt om weer een gevoel te krijgen van wie je werkelijk bent, omdat het alternatief zo ​​kapot en uitgewist wordt dat je zo blijft. Mijn beide reizen naar het schrijven van muzikale albums gingen over het vinden van een manier om mezelf te stabiliseren door de expressie van muziek.

5. Vind je dat geweldige kunst voortkomt uit een plaats van pijn?

Ik denk niet dat het zou moeten. Meer dan (over) pijn gaat het om de erkenning dat iemand integriteit heeft en dat er intellectuele of emotionele inhoud in zijn of haar werk zit… Maar er is zeker een self-fulfilling prophecy voor vrouwelijke artiesten over het moeten leven in onrust – het ervaren van misbruik, verlangen, eenzaamheid of depressie – simpelweg om een ​​stem te hebben in het huidige landschap van de hedendaagse muziek. Ik heb niet meer het gevoel dat ik in die hoofdruimte zit, dus ik wil echt een alternatief bieden.

“Er bestaat zeker een self-fulfilling prophecy voor vrouwelijke kunstenaars over het moeten leven in onrust… Ik heb niet meer het gevoel dat ik in die hoofdruimte zit, dus ik wil echt een alternatief bieden” – Celeste

6. Wat moet je creëren?

Het allerbelangrijkste is een periode waarin je je leven leidt en het temperament van de wereld om je heen absorbeert en begrijpt. En dan denk ik dat ik die dag een piano en mijn stem nodig heb om te kunnen functioneren.

7. Wat waren je culturele referentiepunten voor dit album?

Ik wist dat ik het orkestraal wilde hebben en eind 2021 werd ik uitgenodigd om het ballet Raymonda te zien in het London Coliseum. Ik was nog nooit eerder bij zoiets geweest, maar ik voelde me echt betrokken bij het verhaal, en vanaf de plek waar ik zat kon ik zelfs de orkestbak zien, dus ik observeerde en leerde van de lichamelijkheid van deze muzikanten. Misschien een week of twee later ging ik met mijn vriend Matt Maltese aan de slag en speelde hem dit kleine fragmentje van het ballet dat ik had opgenomen. Dit is waar On With The Show vandaan kwam.

8. Hoe zou je de essentie van Woman of Faces samenvatten?

Het gaat over kracht, intuïtie en erkenning van je eigenwaarde. En het betreft ook het hart.

9. Wie of wat is je huidige muzikale obsessie?

Rosalia. Zijn nieuwe album (Lux) heeft elk ander album vernietigd dat waarschijnlijk de komende tien tot twintig jaar zal bestaan.

10. Welk nummer zou je graag geschreven willen hebben?

Slechte romantiek van Lady Gaga. Er zijn uiteraard talloze poëtische en betekenisvolle muziekstukken, maar ik heb het gevoel dat ik het kan. Aangezien ik nooit ben opgegroeid met het luisteren naar popmuziek, heb ik nooit echt begrepen wat mijn interpretatie van pop zou of zouden moeten zijn.

11. Wat is je favoriete songtekst aller tijden?

Op een gegeven moment was het waarschijnlijk iets uit Leonard Cohen’s Hey, That’s No Way To Say Goodbye, maar Nina Simone’s cover van Janis Ian’s Stars op het Montreux Jazz Festival raakte me letterlijk in mijn onderbuik. Het is de zin: “Sommigen halen het als ze jong zijn / voordat de wereld zijn vuile werk heeft gedaan.”

12. Hoe zou u uw persoonlijke stijl samenvatten?

Eclectisch. Er is zoveel dat ik leuk vind aan verschillende tijdperken, dus het gaat erom dat ik me kleed om tegemoet te komen aan het gevoel dat ik die dag vanbinnen heb. Ik denk dat Woman of Faces daar grotendeels over gaat: accepteren dat je veel verschillende dingen tegelijk bent en dat je niet altijd één manier van bestaan ​​hoeft te kiezen om anderen tevreden te stellen. Toen ik opgroeide, moedigde mijn moeder mij altijd aan om volledig mezelf te zijn, ongeacht of anderen het begrepen of niet.

13. Wie is jouw stijlicoon?

Op dit moment Grace Jones. En Bianca Jagger is voor altijd mijn icoon.

14. Wie is momenteel je favoriete ontwerper?

Ik ben een grote fan van Alessandro Michele, van wat hij nu doet bij Valentino en wat hij deed bij Gucci. Hij is altijd zo aardig en genereus voor mij geweest en ik droeg zijn ontwerpen voor mijn Oscar-optreden in 2021. Ik hou van Dries Van Noten. Er is zoveel consistentie in de kleurdiepte en kwaliteit van de stof en de versieringen ervan. En ik ben echt een fan van Sean McGirr bij Alexander McQueen, dus ik hoop in de toekomst meer van deze te kunnen dragen voor optredens.

Wat is je grootste ondeugd? “Winkelen, eten en seks” – Celeste

15. Wat is je meest waardevolle bezit?

Mijn vader stierf toen ik 16 was en ik bewaarde een T-shirt van hem met maanzaad in mijn zak omdat ik vond dat het een echt teken van zijn leven was.

16. Wat is momenteel je favoriete tv-programma?

Ik heb geen televisie.

17. Wat is je meest controversiële mening, behalve dat je geen tv nodig hebt?

Ik bedoel, ik denk niet dat dit meer controversieel is, maar ik kijk niet naar het nieuws, ik kijk geen televisie, en ik kijk geen video’s op TikTok en Instagram die elke drie seconden opduiken.

18. Wat is je grootste ondeugd?

Winkelen, eten en seks.

19. Welke uitzonderlijke ambities heb je?

Ik wil mij heel graag inzetten voor het maken van een soundtrack of grootschalige compositie voor een film.

20. Wat is je favoriete woord?

Geen woord, maar ik heb een afscheidszin die ik erg leuk vind: heb geluk.

Celeste’s Women of Faces is uit.