Misschien wel het grootste verschil tussen het korte verhaal ‘The Minority Report’ van Philip K. Dick uit 1956 en de film uit 2002 Minderheidsrapport het is het feit dat John Allison Anderton (Tom Cruise) op de pagina een oude man is die bijna met pensioen gaat, en in de film is hij een opgewekte 40-jarige die er 25 uitziet. Eerlijk gezegd had Dick zich misschien een kale man van in de veertig voor ogen toen hij ‘The Minority Report’ schreef, aangezien Dick destijds nog maar 28 was. Met andere woorden, Dick had zich nooit kunnen voorstellen dat een oudere jongen, op de vlucht, proberen te ontsnappen aan een vooraf bepaalde aanklacht wegens moord, had ooit kunnen lijken Tom Kruis. Maar ondanks vele andere veranderingen tussen tekst en scherm, Minderheidsrapport het blijft een van Dicks meest getrouwe bewerkingen en verdient het om vandaag opnieuw gezien te worden.
Drieëntwintig jaar na de bioscoopuitgave, Minderheidsrapport Ik heb zojuist een geweldige nieuwe limited edition Steelbook 4K gekregen. De film ziet er beter uit dan ooit en blijft een van Spielbergs meest tijdloze pogingen om een opzettelijk hypergestileerde toekomst te verbeelden. Maar ondanks hoe goed de esthetiek twintig jaar later standhoudt, is dat wat het doet Minderheidsrapport zo goed is de manier waarop het het centrale concept van Philip K. Dick overbrengt: een paranoïde thriller, gedreven door ongelooflijke wereldopbouw, met net genoeg wankele plots om het interessant te maken.
Het uitgangspunt van Minderheidsrapport blijft een van Dick’s beste: in de toekomst gebruikt een systeem genaamd “Precrime” precognitieve mutanten om vage beelden uit de toekomst te verwerven en, met behulp van computeranalyse, moorden te voorspellen voordat ze plaatsvinden. In het verhaal omvat dit systeem ook andere misdaden en in het begin maakt de ietwat brutale dialoog duidelijk dat deze opvatting van misdaad en straf volledig afhankelijk is van “absolute metafysica”.
Het idee dat een groot wetshandhavingssysteem in Washington DC (in het verhaal New York) volledig is gebouwd op een ongrijpbare filosofie over het vaststellen van schuld Voor de actie maakt deel uit van de rommelige genialiteit van Philip K. Dick. Veel van zijn verhalen en romans zijn zo: gebouwd op een fantastisch uitgangspunt dat zowel buitengewoon meeslepend als nauwelijks geloofwaardig is. Zoals velen al jaren debatteren, De schrijfstijl van Dick is soms onhandig; in de novelle zijn de personages verbaasd, en zeggen dan hardop dat ze verbaasd zijn. Dit soort handen vasthouden wordt echter getemperd met interessante en meeslepende wendingen, waarbij Dicks fundamentele wereldopbouw de onderliggende reden is waarom de wendingen zich afspelen zoals ze doen.
In zekere zin heeft ‘The Minority Report’ veel gemeen met Dicks beroemde korte verhaal ‘Paycheck’, dat vreemd genoeg een ietwat vergeetbare film werd, geregisseerd door John Woo in 2003. In beide verhalen is sprake van een soort paradoxale situatie met een gesloten circuit, maar wat maakt Minderheidsrapport het is zo overtuigend dat tijdreizen niet nodig is om een tijdreis-achtige paradox met een gesloten lus te laten werken.
Hoe het was Minderheidsrapport destijds ontvangen?
Spielberg en Cruise vieren de opening van Minderheidsrapport in 2002.
Camilla Morandi/Shutterstock
In 2002 Minderheidsrapport was een soort succesvolle comeback voor regisseur Steven Spielberg. Het jaar daarvoor, in 2001, Spielberg AI: kunstmatige intelligentie, een andere sciencefictionfilm gebaseerd op een kort fictiewerk (Brian Aldiss’ “Supertoys Last All Summer Long”), werd minder goed ontvangen door critici en is, in termen van interessante sciencefictionthema’s, veel minder interessant om vandaag de dag te bekijken, ondanks enkele geweldige uitvoeringen. Dit was ook drie jaar voordat Cruise “van de bank sprong” en in 2005 kortstondig zeer impopulair werd. Het was ook Spielbergs eerste “leuke” film sinds een tijdje; 1997 De verloren wereld: Jurassic Parkwat, ondanks de positieve punten, duidelijk niet de beste van de regisseur was.
ALS, Minderheidsrapport was opmerkelijk in 2002 omdat het bewees dat Spielberg inderdaad nog steeds ongelooflijke mainstreamhits kon maken. En die successen, zoals die van 1993 Jurassisch parkkon de kwaliteit en diepgang van het literaire bronnenmateriaal behouden. Met andere woorden, in 2002 was Spielberg dat wel Achteruit.
Omdat het zo is Minderheidsrapport Belangrijk om nu te zien?
Een van de beste sciencefictionfilms van de eeuw?
20e-eeuwse Fox/DreamWorks/THA/Shutterstock
Wat Spielberg weet te doen met de filmversie van Minderheidsrapport is om enkele van de ruwe kantjes van Dicks schrijven te nemen en het allemaal glad te strijken tot een paranoïde thriller, die, op intelligente wijze, niet eens een poging doet om het verhaal na te bootsen. Blade Runner, maar het eindigt nog steeds in dezelfde competitie. De futuristische auto’s van Verslag over minderheden, en virtuele schermen schreeuwen DIT IS DE TOEKOMST, maar ze zijn niet gek of afleidend. Deze toekomst is prachtig om naar te kijken, maar voelt ook niet te nep aan om afleidend te zijn.
Gelukkig, wat Minderheidsrapport hij heeft gelijk wat betreft sciencefictionfilms, het is ook wat Dick altijd al wist: het ging er niet om de toekomst te voorspellen; het is saai. Het ging er veeleer om de toekomst te gebruiken als decor om een ongelooflijk en uniek verhaal te vertellen. Het is een agressief grappige film, met een donker randje dat Dick eert maar ook het bronmateriaal verbetert.
Anders dan de film van Richard Linklater uit 2006 Een scanner donker, Er is nog nooit zo’n goede film van Philip K. Dick geweest Minderheidsrapport sinds 2002.
Wat de nieuwe functies doen Minderheidsrapport Hebben?
Samantha Morton en Tom Cruise komen binnen Minderheidsrapport (2002).
David James/20th Century Fox/DreamWorks/THA/Shutterstock
Het belangrijkste dat je krijgt met het nieuwe Minderheidsrapport Bij de 4K-versie zijn beeld en geluid verbeterd en geremasterd, met een DTS-HD Master Audio 5.1-track. Speciale bonusfuncties zijn geïmporteerd uit de Blu-ray-release van 2010, waaronder:
- Een reportage met Steven Spielberg over het ontwerp van de film
- Commentaar van de regisseur
- Storyboards
- Verwijderde scènes
Als je een serieuze sciencefiction-mediabibliotheek voor natuurkunde aan het bouwen bent, is deze versie essentieel.



