Over wat Avgvst inspireert
Berlijn is een stad van understatement. Het verhult zichzelf niet, maar heeft diepgang en een verhaal eronder. Deze dualiteit – minimalistisch aan de oppervlakte, vol tegenstrijdigheden aan de onderkant – bepaalt de manier waarop ik over design denk. Avgvst-juwelen zijn essentieel, maar ze zijn nooit leeg; er is altijd een verborgen laag van betekenis of emotie.
(Ik haal de meeste inspiratie) uit verschijnselen in plaats van uit objecten. Licht, schaduw, herinnering, stilte. Soms is het de vouw in een tas, een antieke sluiting, of gewoon de manier waarop een schaduw op een muur valt. Ik ben minder geïnteresseerd in het verwijzen naar andere sieraden of mode en meer in het vertalen van immateriële ervaringen naar vorm.
Over het creatieve proces
De eerste vonk kan overal vandaan komen: een antiek stuk op een rommelmarkt, een vouw in een tas, een vintage gesp, een beeldhouwwerk of zelfs maar een schaduw. Dit is het meest magische deel. Van daaruit werk ik samen met onze ontwerpdirecteur aan schetsen en snelle prototypes gemaakt van draad of klei. Maar de echte verkenning gebeurt in het materiaal: we experimenteren met de sneden in de steen, met de manier waarop het licht langs een zilveren curve beweegt. De prototypes worden 3D-geprint, vervolgens in metaal gegoten, versleten, getest en aangepast. Het is een langzaam, iteratief proces dat altijd terugkeert naar dezelfde vraag: “zou ik dit dragen, zou ik in dit item wonen?”
Over de charme van samenwerking
Eerlijk gezegd is het woord ‘samenwerking’ inmiddels versleten: vaak is het gewoon een uitwisseling van doelgroepen, bijna een soort creatieve prostitutie. Dat is niet wat mij opwindt. Ik zie het liever als ‘co-creatie’. We werken alleen met mensen met wie we echt bevriend zijn geraakt. Hun publiek doet er niet toe, zichtbaarheid doet er niet toe: we praten, we lachen en we bedenken samen iets. Dat is waar de echte magie ligt.
Over het exclusieve gebruik van bergkristal door Avgvst
(Bergkristal staat zo centraal in de identiteit van Avgvst) omdat het paradoxaal is: transparant en ondoorzichtig tegelijk, fragiel en sterk, tijdloos en zeer modern. Hij schreeuwt niet. Het breekt eenvoudigweg in stilte het licht en transformeert zichzelf daardoor. Meestal snijden we het glad, in cabochons. Zo straalt en verleidt het niet: het blijft gewoon kalm en stil, als een stille toeschouwer aan je zijde.
Over de toekomst van de Avgvst
Om langzaam en betekenisvol verder te bouwen. Ik wil niet dat Avgvst sterker of trendgestuurd wordt. Ik wil dat het authentiek blijft, dat het stukken blijft maken waar mensen zich echt aan hechten. Mijn droom is dat mensen over de hele wereld zich herkennen in de sieraden van Avgvst en denken: “oh, dit is een interessant persoon, ik wil haar beter leren kennen”.
Fotografie met dank aan Avgvst.
