“Ik wilde dat mijn leven in een film zou worden vertaald terwijl ik nog leef, zodat mensen mijn stem en mijn standpunt kunnen horen”, zei hij. Brunello Cucinelli de volgende dag vond er een première plaats in Rome Cinecitta voor his het nieuwste project: een film over zijn leven, geregisseerd door de veelgeprezen Giuseppe Tornatore Van Bioscoop Paradiso roem.
Brunello: de zachtaardige visionair het is deels documentaire en deels drama, doorspekt met Tornatore’s kenmerkende poëtische charme. Het vertelt het verhaal van Cucinelli’s opkomst van een arme plattelandsjongen, die bovenop de schuur sliep en pas op zijn veertiende tv zag, tot miljardair, Italiaanse kasjmierkoning en humanistische kapitalist op het platteland met pausen, koningen en tech-titanen in zijn invloedssfeer. Het beschikt over cameo’s van personages die zo divers zijn als Oprah Winfrey en zijn priester, evenals zijn vrouw, zijn dochters Carolina en Camilla (die vice-presidenten en co-creatief directeuren van het bedrijf zijn) en vele jeugdvrienden. Hun inzichten zijn vakkundig gelaagd met prachtig gefilmde scènes uit Cucinelli’s leven.
“We kwamen in de meest intieme en diepste uithoeken van mijn ziel”, zei de ontwerper over zijn samenwerking met de regisseur die de ontwerper interviewde over elk aspect van zijn leven, van de games die hij als kind speelde tot hoe hij zijn vrouw ontmoette (hij volgde haar bus op een motor in zijn beste outfit, in de hoop dat ze hem zou opmerken).
Tornatore filmde twee jaar lang met tussenpozen en bracht een jaar door met het monteren van de film – zijn eerste bioscoopuitgave sinds de documentaire uit 2021 over de overleden componist Ennio Morricone. De regisseur zei dat het een project als geen ander was, omdat de lome stijl en de aandacht voor authentieke details het verhaal van Cucinelli tot leven brachten.
Tornatore maakte veel scènes op de oorspronkelijke locaties uit hun kindertijd, waaronder de boerderij waar Cucinelli opgroeide, die hij, afgezien van de toevoeging van elektriciteit, grotendeels onveranderd aantrof. Toen hij het Cucinelli vertelde, besloot de ontwerper onmiddellijk het pand te kopen en de elektriciteit af te sluiten, zodat het weer precies zo zou zijn als toen hij nog een kind was. Hij beschreef de scènes die hij daar filmde, terugkijkend op zijn vorige leven, met acteurs die zijn ouders, broers en zussen en neven en nichten speelden, als “zeer ontroerend”.
Tornatore schetst het beeld van een intelligente, charismatische jongen, goed met cijfers en die altijd won met kaarten: “Ik had een heel wiskundige geest. Ik zie alle kaarten die niet werden gespeeld. Deze passie heeft me enorm geholpen in mijn werk. Als je goede wiskundige vaardigheden hebt, kun je heel snel berekeningen maken en weet je of je wordt bedrogen”, legt Cucinelli uit. Het kasjmier is misschien zacht, maar het is zo scherp als maar kan.
De jonge Cucinelli was een dromer en een speelse grappenmaker die naar de sterren keek en genoot van een lange, verspilde jeugd in de plaatselijke bar, waar zijn vriendenkring bestond uit een plaatselijke prostituee en een voormalige gevangene in een psychiatrische inrichting en het geld dat hij won met kaarten ging naar uit eten gaan, dansen en een mooie kamelenjas.
Hij richtte zijn bedrijf op in 1978, op 25-jarige leeftijd, en bouwde zijn kasjmiermerk vervolgens uit tot een mondiale luxesupermacht die er trots op is zijn personeel goed te betalen en elk jaar een percentage van zijn winst aan goede doelen schenkt om culturele en humanitaire projecten te financieren. Deze daad werd geïnspireerd door de gewoonte van zijn vader om van elke oogst de eerste schoof tarwe terug te geven aan de gemeenschap.
Naast zijn opbeurende boodschap zien we ook de excentriciteiten van Cucinelli. De film toont hem als tiener terwijl hij een paar gloednieuwe groene touwen in de tuin begraaft. Hij heeft zelfs zo’n hekel aan groen dat zijn ontwerppersoneel het saliegrijs of militair kaki moet hernoemen om enige hoop te hebben het te overwinnen.
De film toont zijn doelbewustheid en impulsiviteit. “Als ik iets bedenk en een idee heb, doe ik het. Het is klaar”, zegt Cucinelli. Nadat hij bijvoorbeeld alle verlaten fabrieken in de vallei onder zijn geboortedorp Solomeo had gekocht, sloopte hij ze en transformeerde hij het landschap in wijngaarden en een park. Maar toen een oud huis het uitzicht op de vallei vanuit Solomeo verpestte, liet Cucinelli het steen voor steen een paar honderd meter opzij verplaatsen.
Bijgestaan door een soundtrack gecomponeerd door de Oscarwinnaar Nicola PiovaniTornatore brengt echte emotie in het verhaal van Cucinelli en beschrijft op tedere wijze zijn relatie met zijn vader, wiens mishandeling als arbeider Cucinelli inspireerde om de menselijke waardigheid centraal te stellen in de werkcultuur van zijn bedrijf.
Terugkijkend op zijn bijzondere levensverhaal zei de humanistische ondernemer dat hij hoopt dat de film jongeren net als hij zal inspireren om te dromen. De film eindigt met Brunello die kaart speelt met zijn jeugdzelf. De jonge Brunello wint nadrukkelijk. ‘Goed gedaan,’ zegt de oudere man.
Fotografie met dank aan Brunello Cucinelli.
