Ik zou je niet echt kunnen vertellen wat het Wereldei is, maar ik weet dat het vernietigd moet worden. Er zijn veel dingen die ik niet weet over de wereld Vogelkooi Eigenlijk. Wat ik wel weet is dat het een van de mooiste en best klinkende games is die ik dit jaar heb gespeeld, en dat ik, ondanks dat het behoorlijk slecht is, geen genoeg kan krijgen van de intense sciencefiction-actie.
Vogelkooi het is een helse schutter die er op de een of andere manier in slaagt om aan te voelen als een verloren PlayStation-klassieker en tegelijkertijd als iets gloednieuws. Bullet hell-spellen kunnen voor degenen die er niet bekend mee zijn, uiterst ongenaakbaar lijken. Een subgenre van ruimteschieters dat ook klassieke games omvat IkarugaHell-games vullen het scherm met kogels die je kunt ontwijken, waardoor je in een bijna trance-achtige toestand wordt gedwongen om ze allemaal te ontwijken terwijl je op je vijanden schiet. Ik heb er historisch gezien moeite mee om er te veel in te komen helse spelletjeswaar het missen van één op de duizend ontwijkingen het einde van het spel kan betekenen, maar Vogelkooi het fascineerde mij helemaal.
Vogelkooi Het is een snelle, onberispelijk vormgegeven hell shooter.
Een groot deel hiervan komt door hoe goed het voelt om je schip te besturen. Het schip, genaamd Halcyon, zoeft met extreem sierlijke bewegingen over het scherm en reageert zo goed dat het bijna lijkt te anticiperen op jouw input. Hij kan zo breed schieten als de breedte van het scherm zonder snelheid op te offeren, of overschakelen naar het afvuren van een kolom kogels die direct op hem gericht zijn, waardoor hij aanzienlijk meer schade aanricht ten koste van vertraging. Dan is er Vogelkooi’s kenmerkende wapen, een lichtzwaard dat je vanaf je schip kunt afvuren als een doelzoekende raket of kunt gebruiken om vijanden en projectielen die te dicht bij je komen te verpletteren.
Een ontgrendelbaar schip dat je halverwege de campagne voor het eerst tegenkomt, draait de rollen om. Waar de Halcyon een precieze machine is die is gebouwd voor manoeuvreerbaarheid, is de Ceyx langzamer, maar vervangt hij het zwaard door een zwerm hittezoekende raketten, evenals de mogelijkheid om een salvo af te vuren wanneer je dicht genoeg bij een vijandelijk projectiel komt.
Ja, het is meestal overweldigend, maar het is het waard.
VEELGONVOGEL
De twee schepen zien er heel verschillend uit, maar ze komen allebei samen op één idee: Vogelkooi Hij wil dat je jezelf altijd op de rand van mislukking plaatst. Als je vijandelijke projectielen mist, kun je gratis wraak nemen met de Ceyx, terwijl het krachtige zwaard van de Halcyon het beste kan worden gebruikt in gevechtsbereik. Als je net als ik bent, is je instinct waarschijnlijk om te bewegen afstandelijk van heldere laserstralen die je in een oogwenk tot stof kunnen veranderen, maar die hier eenvoudigweg niet heen vliegen. In plaats daarvan moet je een stap verwijderd blijven van een totale ramp en leunen in de chaos die bullet hell-spellen definieert.
Dat is alles wat het doet Vogelkooi spannend, maar alles rondom de actie was even cruciaal om mij ronde na ronde te laten spelen. Vogelkooi speelt zich af in een wereld waar de aarde en de maankolonies verwikkeld zijn in een gevecht met de heersers van een ruimtekolonie genaamd Cage. Het verhaal voelt aan als iets uit een vergeten, ultrastijlvolle sci-fi-anime, waarin een in het laboratorium opgegroeide Cage-piloot centraal staat die mysterieuze orders krijgt om zich aan zijn kant te zetten door een superwapen genaamd het World-Egg te vernietigen. De game heeft een licht plot, grotendeels gebaseerd op een onberispelijke sfeer terwijl rivaliserende piloten en je mysterieuze bondgenoten met je praten Stevig metalen tandwielstijl radiogesprekken. Hoe subtiel het verhaal ook mag zijn, het is nog steeds meeslepend dankzij de suggestieve schrijfstijl.
Vogelkooi combineert zijn actie met een ongelooflijk suggestief verhaal.
VEELGONVOGEL
Minstens zo belangrijk is de sfeer Vogelkooihet is kunst en muziek. Hoewel de enorme hoeveelheid dingen die op een bepaald moment op het scherm gebeuren overweldigend kan zijn, is het tegelijkertijd prachtig, allemaal weergegeven in levendige kleuren met prachtige geanimeerde achtergronden die bijna te snel voorbij vliegen om op te merken hoe ongelooflijk ze zijn. Vooral de soundtrack heeft veel gewicht, met zwevende gitaren, snelle breakbeats en synths die de toon zetten. VogelkooiHet heeft ongelooflijk coole vibes.
VogelkooiDe moeilijkheidsgraad is een grote hindernis, vooral voor nieuwkomers, maar het is de moeite waard om te overwinnen. Het verbijsterende tempo en de perfecte sfeer maken het tot een van de verborgen juweeltjes om dit jaar te spelen, zelfs als je net zo verpletterd wordt door de compromisloze uitdaging als ik.
