Online gemeenschappen zijn van nature kwetsbare dingen. Platformeigenaren kunnen er op elk moment voor kiezen om ze te sluiten of te laten verdorren als gevolg van censuur of verwaarlozing. Gebruikers kunnen om verschillende redenen zelf de toegang verliezen of eenvoudigweg besluiten hun deelname stop te zetten. En in de meeste gevallen de verbindingen die daar ontstonden ze zijn even kortstondig en vergen veel bewust werk om solide te blijven. Maar geen van deze dingen maakt de banden die daar ontstaan minder reëel, noch het verdriet wanneer ze vervagen minder impactvol.
Videovers vertelt het verhaal van zo’n gemeenschap in haar laatste dagen. Het is 2003 en uitgever Kinmoku lanceert zijn Dolphin-console, de opvolger van de populaire Shark. Maar met de technologische vooruitgang komt verouderingen Shark’s Videoverse, een combinatieforum en videochatservice, zal worden gesloten ten gunste van een betaalde optie op Dolphin. Videovers volgt een 15-jarige jongen genaamd Emmet, een liefhebber van de Videoverse, fan van de Feodale fantasie Rollenspelgamer en opkomend kunstenaar terwijl hij omgaat met de pijn van de ineenstorting van zijn online wereld. En daarna komt in 2023 naar de pc, Videovers is nu beschikbaar op consoles.
Twee jaar na zijn debuut op pc, Videovers brengt zijn ontroerende verhaal naar consoles.
Op slechts kleine uitzonderingen na, alles Videovers speelt zich af aan het bureau van Emmet terwijl hij zijn Shark (een schattige clamshell-console met twee schermen en een webcam-opzetstuk) gebruikt, zijn notitieboekje intekent en door gamingtijdschriften bladert. Elk belangrijk verhaalmoment vindt plaats in de Videoverse zelf, die onmiddellijk doet denken aan ouderwetse online ruimtes, van AOL-chatrooms tot bulletinboard-systemen tot het wonderbaarlijk stompe PlayOnline van Square Enix.
Emmets leven op de Videoverse draait om een paar forums, waarvan de meest opvallende een is gemaakt voor artiesten om hun gepixelde werk te delen en een voor fans van Feodale fantasie. Terwijl u door deze forums bladert, kunt u de berichten van andere gebruikers leuk vinden en erop reageren, terwijl u uw eigen berichten maakt en met bepaalde personages praat in privéchats. In het verhaal dat zich daar afspeelt, werkt Emmet aan het opbouwen van een community om in contact te komen met andere gebruikers en trollen te rapporteren, voordat de onthulling dat Videoverse zal worden stopgezet het gebruikersbestand van de dienst vernietigt.
Ik kan niet zeggen welk effect dit op jou zal hebben, tenzij je ook een oudere millennial bent die is opgegroeid op het vroege internet, maar Videovers het wekte bij mij een verrassend intense mix van gevoelens op. Herinneringen die ik al tientallen jaren niet meer had bezocht, kwamen onmiddellijk weer naar boven, van vriendschappen en rivaliteit die ik op forums van rollenspellen had gesloten en online verliefdheden op bijna vreemden die op een dag spoorloos zouden verdwijnen. Het potentieel voor Videovers het is hoogstaand om in pure nostalgie te veranderen, maar het ontwijkt dit ten gunste van het vertellen van een verhaal over vluchtige relaties en de manieren waarop zelfs voorbijgaande interacties onze paden kunnen bepalen.
Videovers vertelt een verhaal over menselijke verbondenheid via ouderwetse internetforums.
Kinmoku
Het is slechts in korte momenten waar Videovers’s emotionele verhaal wordt oubollig. Een frameapparaat zorgt ervoor dat Emmet op dit online forum over zijn ervaringen uit de toekomst praat, waarbij hij nadenkt over de gebeurtenissen die plaatsvonden in de zomer dat hij werd gesloten. Hier wordt het te sentimenteel, waarbij de thema’s van het spel iets te duidelijk worden benadrukt, terwijl het belang van de spellen zelf wordt geprezen en het verhaal van Emmet in een te nette buiging wordt verpakt. Maar als de actie beperkt blijft tot de titulaire onlinegemeenschap, Videovers laat beter zien hoe reëel de daar gevormde relaties kunnen zijn. Ik voelde me oprecht verpletterd naast de Videoverse-gebruikers toen ze geconfronteerd werden met de ontbinding van hun online huis, en toen servicestoringen hun vermogen om verbonden te blijven in de weg begonnen te staan, sloegen ze toe als een aardbeving.
Als simulator van de eerste internetgemeenschappen, Videovers Het is leuk om te ontdekken, maar het emotionele verhaal van de game is de grootste verrassing. Online vriendschappen worden vaak als minder reëel en minder waardevol beschouwd dan vriendschappen die in de echte wereld worden gesloten. Maar Videovers begrijpt dat het niet de omstandigheden zijn waaronder een vriendschap tot stand komt die deze echt maakt, maar de gevoelens van de betrokken mensen. En of je nu buiten verbinding maakt of achter een computer zit, het is net zo waar dat het ontmoeten van de juiste persoon je leven voor altijd kan veranderen.
