Het is een ongelooflijk goede tijd om een boekenwurm en cinefiel te zijn. We leven in een renaissance van boekverfilmingen, en door de media geobsedeerde meisjes worden verzorgd. Door Emily Henry de eerste verfilming is over minder dan een maand, De liefdeshypothese film staat in het verschiet en we tellen de dagen af tot Emerald Fennell Wuthering Hoogten de aanpassing komt in de bioscoop. Maar net op tijd voor vakantiebezoek, misschien een van de meest verwachte boek-naar-filmaanpassingen werd eindelijk vrijgelaten –De serveerster.
DE Freida McFadden De thriller trok in 2022 de aandacht van het internet en leeft sindsdien eerlijk huurvrij in onze gedachten. Maar met een boek dat zo verwrongen, schokkend en geliefd is, moet ik toegeven dat ik, hoewel ik niet kon wachten om eindelijk in die fauteuils te gaan zitten met een emmer popcorn in de hand om de film te zien, ook een beetje sceptisch was of het met het boek te vergelijken was. En nadat ik op de openingsavond naar de film was gehaast, ben ik eindelijk klaar om de vraag te beantwoorden: ja De serveerster Voldoet de film aan het boek? Mijn volledige recensie hieronder.
Wat is De serveerster Van?
De serveerster volgt Millie, een jonge vrouw die onlangs uit de gevangenis is vrijgelaten en op zoek is naar een baan en een nieuwe start. Wanneer ze solliciteert voor een dienstmeisjespositie bij de familie Winchester, lijkt het haar ticket naar een nieuw leven. Maar zodra ze de baan aanneemt, begint Nina Winchester te onthullen dat ze niet de perfecte huisvrouw is die ze aanvankelijk leek.
Tussen Nina’s grillige stemmingswisselingen, familiegeheimen en de griezelige zolderslaapkamer die van buitenaf afsluitbaar is, beseft Millie al snel dat ze het huis uit moet voordat de zaken gevaarlijk worden. Maar zonder iemand anders kansen op werk– en de dreiging teruggestuurd te worden naar de gevangenis als ze geen baan kan behouden – ze heeft geen andere keuze dan te blijven.
Mijn recensie van De serveerster
Een deel van de reden voor de collectieve obsessie van het internet met De serveerster De roman is het vermogen om langzaam de basis te leggen voor zijn duistere wendingen, waardoor zelfs de meest alledaagse interacties verontrustend worden. Ik was bang dat zonder de tijd die nodig was om geleidelijk die griezelige sfeer op te bouwen, de film niet echt spannend zou zijn, maar ik had het absoluut mis. De film leunt in op alles wat het boek eng maakt en maakt het, als er niets anders is, nog spannender. Er zijn een aantal van zulke bloederige scènes waarin de film hapert verschrikking territorium soms. Persoonlijk moest ik me op sommige momenten verstoppen, maar door de film voelde ik me net als bij het lezen van de roman ondergedompeld in het verhaal.
Onder deze werkelijk angstaanjagende momenten is er ook een stillere, maar even verontrustende energie door de hele film heen, grotendeels dankzij de geweldige prestatie van Amanda Seyfried. Zij is de echte ster van deze film, en de manier waarop ze Nina in de eerste helft afbeeldt als griezelig en losgeslagen, hield me op het puntje van mijn stoel, ook al was ik me volledig bewust van de wending. Wie had gedacht dat een fantastische uitbarsting zo verontrustend kon zijn? Ik zal er nooit meer op dezelfde manier naar kijken.
Evenals het zorgen voor de “sensatie” hierin thrillerSeyfried brengt ook verrassende diepgang in haar karakter. Zelfs als je Nina’s motivaties niet volledig begrijpt, voel je nog steeds een vreemd gevoel van sympathie voor haar, ondanks haar absoluut duivelse daden. Haar buitengewone optreden, vol pijn, liefdesverdriet, vreugde en wraak, wordt prachtig aangevuld door Sydney Sweeneys meer ingetogen vertolking van Millie, die alleen maar probeert haar hoofd erbij te houden en haar leven weer op te bouwen (althans voor de eerste helft van de film).
Dat gezegd hebbende, voelde ik rond de helft dat het tempo iets langzamer ging. Mijn gedachten begonnen af te dwalen en ik vroeg me af hoeveel tijd er nog over was. Maar net wanneer de film iets te lang begint te voelen, slaat de wending toe en blaast het verhaal volledig nieuw leven in. Ik werd onmiddellijk teruggenomen, mijn ogen op het scherm gericht terwijl de chaos zich ontvouwde. De tweede helft van de film is een wilde rit waar je niet van weg kunt kijken, en ook niet wilt. Als jij ongecontroleerd lezen De serveerster in één keer legt de film diezelfde verslavende energie vast.
Dus hij doet het De serveerster Voldoet de film aan het boek?
Als je bang bent om een van je favoriete boeken verfilmd te zien, wees gerust: de film doet de roman absoluut eer aan. Natuurlijk ben ik geneigd te zeggen dat het boek altijd beter is, maar dit is een van die verhalen die op maat gemaakt lijkt voor het grote scherm. Ik zeg niet dat het Gone Girl zal vervangen als mijn favoriete thriller, of dat het voorbestemd is om opwinding te veroorzaken tijdens het prijzenseizoen, maar de film weet precies waar het over gaat: een blockbuster-publiek dat er niet van weg kan kijken. Het leunt daarop aan en is er beter voor. Als u tijdens uw vakantie puur plezier wilt, De serveerster Het is de perfecte film om in de bioscoop te zien.
Lauren Blue, assistent-redacteur
Als assistent-redacteur bij The Everygirl ontwerpt en schrijft Lauren inhoud voor elk aspect van het leven van onze lezers. Zijn artikelen gaan over onderwerpen als must-read-boeken, films, rondleidingen, reisroutes en alles daartussenin. Als ze de nieuwste TikTok-trend niet aan het testen is, kan ze Goodreads doorzoeken op zoek naar nieuwe releases op de site.
Het bericht De film ‘The Housemaid’ is eindelijk uit, maar is hij net zo goed als het boek? verscheen als eerste Het gewone meisje.
