Belén Segu Ik vond zijn dromerige en surrealistische beeldstijl ergens tussen zijn lagen in Photoshop. Door de tool te benaderen als een manier om de oneindige mogelijkheden te ontdekken van het “vervormen en manipuleren” van een enkel beeld, volgde de Chileense beeldend kunstenaar wat zij een “onregelmatig proces noemt – eindeloze filters, penselen, effecten, dislocaties en lagen na lagen na lagen” die nieuwe beelden vormen uit oude.
De kunstenaar heeft er altijd van gehouden om afbeeldingen te verzamelen en zorgvuldig zijn eigen archief van gevonden voorwerpen samen te stellen. “Op een gegeven moment besefte ik dat ze allemaal een gemeenschappelijke factor hadden: voorwerpen, porseleinen figuren, sieraden, meubels, snoepjes, allemaal verwijzend naar een bepaald vervlogen tijdperk”, zegt ze. Dat is de reden waarom veel van zijn stukken je het gevoel geven dat je in een soort surrealistische vlooienmarktkoortsdroom staart. Veel van deze door elkaar gegooide objecten zijn dingen die de kunstenaar ‘niet kan bezitten’, waardoor ze alleen de mogelijkheid heeft ze te archiveren en te verzamelen in de vorm van afbeeldingen.
Met deze kostbare bron van beelden wil Belén de pixels repliceren, vervormen en “uitrekken tot ze exploderen”, werkend totdat er een heel ander beeld verschijnt: “een nieuw, hybride beeld, gemaakt met een gemengde techniek – een techniek die ik zelf niet eens ken”, zegt ze. Dit verklaart waarom elke illustratie van Belén op een heel andere manier is gemaakt. Sommige van zijn werken vertegenwoordigen dingen die hij gedeeltelijk heeft geschilderd, andere zijn interpretaties van objecten die hij op eBay heeft gevonden en opnieuw als iets anders hebben bedacht. “Misschien heb ik een stoel van eBay gehaald en die getransformeerd door hem aan het hoofd van een hond te bevestigen die een parelketting draagt”, zegt hij.
Hoe zijn proces ook vorm krijgt, het doel van de kunstenaar is om een soort ‘groteske fotomontage’ samen te stellen die vervolgens ‘verzacht en verenigd wordt, alsof alles altijd samen is geweest’, vertelt hij. Deze zwaar gemonteerde, gelaagde aanpak resulteert in eindeloos fascinerende enigmatische stukken die de magie van hun creatie behouden. “Misschien is dat juist het proces dat een bijzondere, vreemde en dromerige stijl creëert”, besluit Belén.
