Tien jaar is lang in videogames. Dat is genoeg tijd om originele ideeën die trends wordenze verslijten hun welkom, ze verdwijnen. Of genoeg tijd voor een ontwikkelaar om een rommelige eerste poging te ondernemen en deze te verfijnen tot iets geweldigs. Of, in één geval, bijna genoeg tijd om a enorme mode van een tientallen jaren ter ziele gegane gameserie om van de grond te komen.
‘Het spijt me dat het zo lang heeft geduurd’, zei de… website voor Tijdsplitters terugspoelende vrijlating wet. “We hebben zojuist de grootste gratis videogame ooit gemaakt.”
Na 13 jaar ontwikkeling, Tijdsplitters terugspoelen is eindelijk uit en pakt de TimeSplitters-trilogie uit het begin van de jaren 2000 in één geremixt pakket. In plaats van de games in de serie rechtstreeks opnieuw te maken, Tijdsplitters terugspoelen het is “een verzameling van de grootste hits”, zoals ontwikkelteam Pantheonyx het zegt, waarin de beste delen van alle drie de games samenkomen. Bij de lancering betekent dit dat het maar liefst 28 kaarten en 20 spelmodi zal hebben om mee te spelen, en 96 personages om erin te spelen. Het bevat ook de volledige campagnemodus van het origineel Tijdsplittersdie allemaal speelbaar zijn in singleplayer of coöp.
Tijdsplitters terugspoelen herleeft een unieke PS2-shooterserie in een nieuwe vorm.
En dit is kennelijk nog maar het begin. Pantheonyx reflecteert Tijdsplitters terugspoelenbrengt een Early Access-game uit en plant meer kaarten, personages en modi voor de toekomst, voor het geval de tientallen die al beschikbaar zijn niet genoeg zijn. Zowel de huidige versie als de toekomstplannen van Pantheonyx bevatten ook geheel nieuwe spelmodi die speciaal voor deze game zijn ontwikkeld Tijdsplitter terugspoelen.
Als je nog nooit een van de TimeSplitters-spellen hebt gespeeld, lijken deze cijfers misschien ronduit belachelijk. Maar die buitengewone hoeveelheid inhoud is een groot deel van wat spelers in de eerste plaats naar de serie bracht. De TimeSplitters-spellen, die tussen 2000 en 2005 op de PlayStation 2 zijn uitgebracht (waarbij de laatste twee games ook op de Xbox en GameCube verschijnen), zijn arcade-shooters die in elk onderdeel van hun ontwerp een soort dwaas maximalisme omarmen. Elke game is gevuld met belachelijke personages (van apen tot clowns tot sneeuwmannen) en spelmodi waarin je de omgeving vernietigt met stenen, racet om bananen te verzamelen en tikkertje speelt terwijl je in brand staat. Het zijn snelle, zeer vreemde games die met niets anders te vergelijken zijn in het huidige first-person shooter-genre.
Dit alles maakt TimeSplitters de perfecte serie voor een revival onder toegewijde fans. Geruchten over officiële sequels en remakes circuleren al jaren, maar op dit moment is het moeilijk om je een TimeSplitters-game voor te stellen die de persoonlijkheid van de originelen behoudt en vandaag daadwerkelijk wordt uitgebracht door een grote uitgever. Hoewel de originele TimeSplitters-games nog steeds speelbaar zijn, lijkt een nieuwe versie volkomen uitgesloten, en als je de officiële versies bekijkt die nog steeds beschikbaar zijn, wordt duidelijk hoe verschillend ze zijn van wat spelers willen van de hedendaagse first-person shooters. Het zijn in wezen gezelschapsspellen, het equivalent van een schietspel Mario Festavoor als je iets leuks en chaotisch wilt spelen zonder het al te serieus te nemen.
De aantrekkingskracht van TimeSplitters ligt in de grote verscheidenheid aan personages en spelmodi.
Pantheonyx
Ik heb vele middagen gespeeld Tijdsplitters 2 met vrienden toen de PlayStation 2 nog steeds populair was, en er zijn duidelijk genoeg oude fans om het de moeite waard te maken om terug te komen. Tijdsplitters terugspoelen het is ook het zeldzame fanproject dat daadwerkelijk groen licht krijgt van de echte eigenaar van de game. Crytek, die de oorspronkelijke ontwikkelaar Free Radical kocht, officieel toegestane Pantheonyx om de mod al in 2013 te maken, waarbij het team ook de originele assets van de games kreeg, zelfs als deze niet in het uiteindelijke project werden gebruikt.
Voor spelers die gewend zijn aan grinden roep van plicht EN Slagveld, Tijdsplitters terugspoelen het kan gewoon een verontrustende verademing zijn. Het lijkt in niets op de shooters waar gamers tegenwoordig het meest bekend mee zijn, en hoewel vreemd, zou dat zelfs een zegen kunnen zijn. Omdat er geen gevechtspassen te verdienen zijn en bijna-professionele spelers willekeurige lobby’s opruimen, Tijdsplitters terugspoelen het is een zeldzame kans voor een meer casual type shooter, waarbij de pure belachelijkheid van het aanbod voldoende is om het de moeite waard te maken om nog een ronde terug te gaan.
