Hoe identificeert Cari esthetiek?
Cari probeert het proces van het identificeren en categoriseren van esthetiek ‘zo democratisch mogelijk’ te houden. Leden voeren doorgaans onafhankelijk onderzoek uit, waarbij ze kleurenschema’s, iconografie, materialiteit, thema’s, productietechnieken, enz. onderzoeken. “Het is ook nuttig als degenen die een nieuw ontdekte stijl voorstellen ook enkele van de sociale, culturele en economische krachten achter de opkomst en ondergang ervan kunnen identificeren – en de relaties met andere geïdentificeerde esthetiek”, zegt Evan. “We discussieerden en debatteerden over de vraag of het een samenhangende, aparte stijl was. Deze zelfde gesprekken inspireerden meestal ook anderen om hun eigen onderzoek te beginnen of om groepen op te richten om een stijl te onderzoeken waarin ze bijzonder geïnteresseerd waren.”
Voor sommigen kan het moeilijk zijn om uit te leggen waarom iets uit een bepaalde tijdsperiode lijkt te komen of een bepaald gevoel heeft, maar Cari’s archieven bieden duidelijke en toegankelijke wegen om de semiotiek van consumptie te begrijpen. Een consumentenproduct als de blauwe iMac G3 kan bijvoorbeeld worden gezien als een belangrijk onderdeel van de Y2K-esthetiek, met doorschijnend ABS-plastic (geïnspireerd door Bondi Beach) waardoor eindgebruikers in de innerlijke werking kunnen kijken, vergelijkbaar met transparante GameBoys, Kodak DC240i Zoom en wetenschappelijk speelgoed voor kinderen.
Cari heeft geen antwoord op de vraag waarom een tijdperk als de jaren 2000 zoveel watertexturen, glasachtige materialen en platina-utopieën in zijn consumentenproducten heeft verwerkt, maar Cari kan designtrends precies presenteren zoals ze zijn, zoals het behouden van een fragment van esthetische interesses uit het verleden in barnsteen.
Kapitalisme = Consument
Het kapitalisme is, zowel ten goede als ten kwade, een broeinest van esthetische creatie. Cari biedt ons de mogelijkheid om visuele bewegingen te zien die lang genoeg hebben overleefd of populair genoeg zijn geworden om door het kapitaal te worden toegeëigend – en hoe ideeën en inspiraties zich in de loop van de tijd verspreiden. Groene bladeren zijn bijvoorbeeld een terugkerend motief in de op de natuur geïnspireerde esthetiek, maar we kunnen zien dat ze opnieuw worden toegepast in consumentenproducten en hun gebruikersinterfaces, zoals de ‘eco-batterijmodus’ op laptops of elektrische bedrijfsvoertuigen. Betekenaars van ‘groene energie’ zijn sinds het midden van de jaren 2000 populair geworden en worden gebruikt in symbolen die te zien zijn in Regenwoud chic, Frutiger Eco EN Zonnepunk. In wezen raken ontwerpmotieven, door het wijdverbreide consumentisme, ingebakken in ons leven en blijven daarom voortleven in een fantasierijke zin, vooral wanneer de esthetiek gevangen blijft in hun eigen feedbackloops. “Het feit dat er zoveel consumentistische esthetiek lijkt te bestaan, zegt veel over de enorme kracht van het kapitalisme”, zegt Sofi.
De esthetiek Taal voor dollarwinkels is een fascinerende case study van hoe we de esthetiek van het consumentisme begrijpen. Het ‘economische’ aspect van de esthetiek, dat doorgaans gepaard gaat met fast fashion, fastfood en snelle merchandising, informeert ons intuïtief over wat er ‘professioneel’ uitziet, terwijl het ook omvat wat er ‘onprofessioneel’ uitziet. Het is nauw verbonden met de sociale klasse: we kunnen armere economieën zien door hun verouderde gebruik van skeuomorfe graphics of hun nagemaakte consumentencultuur (in China wordt dit fenomeen ‘ Shanzhai). Technologie voor het blokkeren van advertenties is algemeen beschikbaar in moderne browsers, en de gevolgen hiervan maken de pop-upesthetiek tot een symbool van klasse. Degenen met een zakelijke achtergrond herinneren zich misschien hun kindertijd, omringd door productontwerp dat eruit ziet alsof het is gemaakt met Microsoft Powerpoint-afbeeldingen uit het begin van de jaren 2000. Persoonlijk ontwikkelde ik een voorliefde voor die maximalistische menukaarten in pluimveewinkels, die persoonlijk synoniem werden met moeilijke financiële tijden.
