Mondhygiëne lijkt misschien een alledaagse banaliteit, verstoken van ceremonieel, maar voor Salahatin oprichter Kristoffer Vural werd de kleine handeling een vreugderitueel tijdens zijn herstel van een beroerte. Omdat hij overgevoelig was voor smaak en geur, begon hij de schokkende, chemisch bekende smaken van de tandenborstel in twijfel te trekken, in plaats daarvan stelde hij zich een meer bewuste, zintuiglijke benadering voor. Selahatin is gebaseerd op deze verschuiving: mondhygiëne verheffen tot een rituele vorm van zelfzorg door middel van onorthodoxe geuren en smaken. Het is deze doelbewuste heiliging van het alledaagse dat nu een onwaarschijnlijke maar intuïtieve tegenhanger vindt Rik Owens.
Voor Owens was deze kennismaking met de wereld van Selahatin visueel: “DE ELEGANTIE VAN DE VERPAKKING EN DAARNA DE ELEGANTIE VAN HET PRODUCT VERLEIDEN ME OM DAT EEN DAGELIJKS DEEL VAN MIJN LEVEN TE MAKEN”, zegt hij. Nadat hij het merk in een interview had genoemd, deelde Vural het citaat naast een wazig beeld van de ontwerper – een gebaar dat Owens waardeerde vanwege zijn durf en brutaliteit. Wat begon als een persoonlijke gewoonte, evolueerde naar een samenwerking, geworteld in gedeelde ideeën over gematigdheid, intentie en essentialisme.
DE Salahatin x Rick Owens De samenwerking omvat vier producten: een whitening-tandpasta, een mondwater, een Eau d’Extrait Oral (“mondparfum”) en een tandenborstel handgemaakt van zwijnenhoorn en borstelharen, evenals een essentiële reisset. Meer dan alleen nieuwigheid ligt de nadruk op gebruik: deze objecten zijn ontworpen om dag na dag te worden hergebruikt, totdat ze deel gaan uitmaken van het lichaamsritme. “Als je elke dag iets in je mond stopt, kan het net zo goed elegant gemaakt zijn in plaats van plastic”, zegt Owens. “ER ZIJN VEEL SOORTEN MOOI BESTEK – WAAROM GEEN TANDENBORSTELS?”
De kern is een op maat gemaakte smaak, ontwikkeld door Vural voor Owens. Omschreven als “monochromatisch”, speelt het met verbena, vanille, Sichuan-peper, jeneverbes, donkere citrus, rozemarijn, zwarte peper en pepermunt. Vural, die na zijn trek synesthesie ervaart, beschrijft smaak vaak als kleur, waarbij elk aroma als een schilderij is samengesteld. “WE ZIJN ALLEMAAL GEWOON AAN HET GEBRUIK VAN STANDAARD REINIGINGSMIDDELEN IN DE MOND – IETS ZACHTERS DOEN VOOR ZO’n INTIEME DAGELIJKSE PROCEDURE Klonk als een GOED IDEE”, legt Owens uit. Voor Vural was het proces eerder een proces van vertaling dan van vertrek: Selahatins intimiteit werd in een donkerder, meer sculpturaal register geduwd.
Samen herformuleren ze mondhygiëne als een persoonlijke, precieze activiteit, in plaats van als een routine. Owens is bijzonder over de gebaren die zijn dag structureren – “Ik lees elke ochtend Frans met een docent, ik doe een dutje na de lunch voor een uur, en ik sport elke avond voor het eten in het hotel verderop in de straat” – en Selahatin is onderdeel geworden van die dagelijkse discipline.
Rick Owens x Selahtin is nu beschikbaar.
