Tijdens een interview in oktober met Vervaldatum, Kwaad: voor altijd regisseur Jon M. Chu plaagde dat een geliefde artiest de laffe leeuw zou uitspreken in de tweede helft van de muzikale bewerking.
“Ik stuurde hem een bericht op Instagram en zei: ‘Het zijn niet veel regels, maar misschien heb je wat tijd. Ik weet dat je het druk hebt. Ik kom naar je toe'”, zei hij. “Hij zei: ‘Waarom verdomme niet, laten we gaan!’ En toen gingen we verder en namen de regels op.
Vrijwel onmiddellijk werd Chu’s onthulling geknipt en verspreid over Pop Crave-accounts, virale TikToks en homogroepschats over de hele wereld. Toen kwam de speculatie: de Laffe Leeuw zou zijn mond openen en zichzelf als zodanig openbaren Hamilton schrijver Lin Manuel-Miranda? Of, de hemel verhoede het, dit zou de intocht van James Corden in Oz markeren, zelfs na een Petitie op Change.org Universal vragen om hem uit films te houden Wicked heeft meer dan 109.000 handtekeningen verzameld?
Uiteindelijk werd de rol niet gespeeld door een van deze onvermijdelijk provocerende jongens. In plaats daarvan ging het naar de Emmy-winnaar, de Oscar-genomineerde en de algemene nationale schat Colman Domingo. Zijn aanwezigheid in de film is zeker minimaal, maar hij beschouwt een homoseksuele zwarte acteur als de beroemdste in codequeer “Dorothy’s vriend” zorgt voor een welkome aanvulling op de campy-fantasie die de Oz-canon is.
De Laffe Leeuw is sinds het origineel van L. Frank Baum een bastion van niet-traditionele mannelijkheid Tovenaar van Oz De roman werd 125 jaar geleden gepubliceerd. Wanneer Dorothy de Leeuw vraagt wat hem precies tot een lafaard maakt in… boekhij verklaart: ‘Het is een mysterie. Ik veronderstel dat ik zo ben geboren.’ Hij hoopt dat de Tovenaar van Oz hem moed kan geven, zodat hij zijn zogenaamde “natuurlijke” positie als Koning van het Woud kan innemen.
Het is onvermijdelijk dat de perceptie van het moderne publiek over The Cowardly Lion is gevormd door MGM’s iconische verfilming uit 1939, geregisseerd door Judy Garland. Hoewel het gemakkelijk is om Dorothy’s metgezellen als subtekstueel vreemd te lezen, tillen de campy, flamboyante maniertjes die Bert Lahr aanneemt als de Leeuw de zaken naar een geheel nieuw niveau. Als de groep aanvullende make-overs krijgt, is hij naast Dorothy de enige die een gekrulde permanent krijgt, die hij afmaakt met een lint. Onmiddellijk daarna, als ze door de tovenaar worden weggetrokken, klaagt hij kortaf: ‘O, dat is klote, en ik had speciaal voor de gelegenheid een permanent.’
