Anton Filatov breidt deze richting uit via zijn interactieve scenografie. Het licht beweegt geduldig. Oppervlakken reageren op trillingen. De kamer is geïnspireerd op oude architectuur zonder in imitatie te vervallen. In plaats daarvan suggereert het een houding. Een manier om rituelen, herinneringen en de symbolische structuren te benaderen die vroege culturen leidden. Niets nostalgisch, niets romantisch. In plaats daarvan een suggestie dat de menselijke aandacht ooit anders bewoog, en dat deze verschuiving er nu toe doet, in een wereld die de voorkeur geeft aan snelheid en afleiding.
HOLON kadert de tentoonstelling binnen haar bredere onderzoeksmissie. Het programma is ontstaan uit MONOMANGO met als doel instrumenten te creëren voor collectief denken die fysieke en virtuele arena’s met elkaar kunnen verbinden. “Licking the Walls to Understand the Echoes” borduurt voort op deze intentie. Bezoekers komen een plek tegen waar zintuiglijke betrokkenheid een leermethode wordt. Geluid, ruimte en interactie dienen als toegangspunten tot ideeën die vaak theoretisch blijven. Hier komen ze binnen via aanraking, vibratie en kleur.
