Een van de meest opvallende stukken is de bank gemaakt van bois de marais, of moerashout, gewonnen uit Polen en koolstofgedateerd op 5000 jaar. “Als we het niet hadden geëlimineerd, zou het 200.000 jaar hebben geduurd voordat het versteende”, zegt Lamy. “Er zit veel recycling in de naam (van de tentoonstelling). Ook met de roest: we willen niet verrotten. We gaan door. Daaruit creëren we. We laten de dingen niet los.”
De enscenering in Ladbroke Hall is een integraal onderdeel van de ervaring. De thuisbasis in West-Londen van de Carpenters Workshop Gallery, voormalig hoofdkantoor van de Sunbeam Talbot Motor Company, nu compleet met uitgebreide lijstwerk en een groot restaurant (Stuifmeel) – wordt hier opnieuw uitgevonden onder de curatoriële leiding van Lamy. “De Carpenters Gallery heeft een enorm gebouw met ongelooflijke decoraties”, zegt hij. “Als ik zeg dat ik deze tentoonstelling cureer, is dat omdat ik de mal heb doorbroken en alles naar binnen heb verplaatst. Mijn punt was: we laten onze meubels zien, maar mensen zullen ermee leven: in onze bar (Lamyland), tijdens ons diner, aan onze tafels, rond de meubels. Het gaat niet alleen om ernaar kijken en dan weggaan.”
En hoewel de titel erosie suggereert, is de sfeer allesbehalve defaitistisch. “We vervallen allemaal en de tijd verstrijkt, maar we blijven bestaan. Creativiteit houdt ons op de been”, zegt Lamy. “Dit maakt deel uit van ons DNA. Ik vond de brutalistische kunst in Londen interessant en we konden er via deze stukken gemakkelijk verbinding mee maken. Alles wat we deden komt voort uit deze geest: bouwen met beton, vanuit zeer rauwe uitspraken. Het bed is in zekere zin bruut in zijn uitkomst. Zelfs als het niet direct gerelateerd is, droomde ik ervan dat we verbinding konden maken. Daarom is Londen hiervoor geschikt. Brutalisme, en alles waar het mee te maken heeft, maakt deel uit van ons DNA.”
Uiteindelijk, Roest slaapt nooit het voelt minder als een tentoonstelling en meer als een installatie waarin je wordt uitgenodigd om te bewonen. “We hebben al veel tentoonstellingen met de galerie gedaan, maar deze is compleet nieuw”, zegt Lamy. “We hadden al eerder een stuk laten zien, maar dit was de eerste keer dat we deze werken samenbrachten. Ik vond het een mooi verhaal om te presenteren. Het is niet zozeer een tentoonstelling als wel een grote rol. Maar de stukken staan op zichzelf; ze kunnen echt iets nieuws zeggen. Ze laten zien dat we vooruitgaan, dat we ons verzetten tegen de wereld die achteruit gaat, terwijl deze verschrikkelijk wordt. We blijven vooruit gaan, gelovend in ons ontwerp – en zo luid als we kunnen onze verklaring aan de wereld ondertekenen.”
Roest slaapt nooit vindt plaats in Ladbroke Hall tot 14 februari 2026, met gratis toegang. Voor degenen die geïntrigeerd zijn door design dat aanwezigheid vereist en geen schoonheid: dit mag je niet missen.
Fotografie door Benjamin Baccarani, met dank aan Carpenters Workshop Gallery.
