Borst
Je vraagt je misschien af wanneer Borst34 jaar oud, legt zijn pen neer. Sinds 2020 heeft de Brits-Nigeriaanse auteur, scenarioschrijver en journalist twee romans en de bloemlezing gepubliceerd Liefde in kleur hij landde haar op de Zondag tijden Lijst met bestsellers. Een zelfbenoemde “romcomoisseur”, zijn nieuwste, Zoete warmteis een onverwacht verhaal over hernieuwde liefde.
Wanneer werd je verliefd op schrijven?
Om zeven of acht uur tijdens een Engelse les. We kregen een creatieve schrijfopdracht over een spookhuis – het moest rond Halloween zijn. Ik was een nerd en wilde het heel goed doen, dus ik was vastbesloten om van deze opdracht als het ware mijn teef te maken. Het ging over een groep vrienden, een beetje grappig, met een niet-enge wending aan het einde… minder horror en meer een schattig mysterieus mysterie. Terwijl ik aan het schrijven was, voelde het alsof ik vloog. Mijn handpalmen werden helemaal bezweet en ik Ik wist het het was leuk. Ik kan niet zeggen dat ik dat vertrouwen nu altijd heb, maar ik ontdekte een nieuw deel van mijn ziel, iets wat ik moest doen.
Wat maakt een geweldig verhaal?
Authenticiteit en echte kennis van de karakters. Je moet de wereld die je hebt geschreven en de mensen die erin leven, van binnen en van buiten kennen. Het verhaal moet een levende adem zijn en dat komt door een diepgaande kennis van de personages, diep nadenken over de personages en het hebben van informatie over hen die misschien niet eens in het boek terechtkomt! Je moet ze het dus laten doen. Dwing een personage niet om iets te doen dat nergens op slaat, omdat je een specifiek plot in gedachten hebt; het voelt onauthentiek en brengt de integriteit van de wereld in gevaar. Volg wat je hebt gemaakt en laat het verhaal daar doorheen stromen.
Hoe omarm je traditie via je praktijk?
Met elk boek leer ik iets meer over mezelf, dus ik vorm nog steeds mijn eigen tradities. Hoe vaak we ook praten over techniek, paradigma’s en vorm, schrijven is iets heel persoonlijks en moet vloeiend zijn. We moeten openstaan voor evolutie terwijl we creëren. Dat gezegd hebbende, besefte ik met terugwerkende kracht dat de manier waarop ik schrijf – een beetje tekstueel, veel specifiek beschrijvend – Erg Nigeriaans, specifiek Yoruba, waarvan ik van oorsprong ben. Yoruba is een bloemrijke, muzikale en poëtische taal. Het duurt lang voordat je iets zegt, alleen maar om het te kunnen Aanraken wat er gecommuniceerd wordt. Bedoel je dat je gelukkig bent? Je zegt: “De binnenkant (van mijn ziel) is zoet.” Het lijkt dieper, het brengt meer over. Bedoel je dat je honger hebt? Je zegt: “Honger doodt mij.” Wij hebben gevoel voor drama. Ik omarm dat deel van mijn schrijven. Het is een instinct dat door cultuur en bloed in mij is ingebakken, en ik heb het gepersonaliseerd, het mijn eigen gemaakt. Ik ben er trots op.
Wat staat er op jouw leeslijst?
Noodzakelijke fictie Van Eloghosa Osunde. Een Nigeriaanse schrijver wiens werk ik geweldig vind – geweldige vaardigheid! Octavia E. Butler‘S Gelijkenis van de zaaieromdat ik niet genoeg speculatieve fictie heb gelezen en voor inspiratie verder wil kijken dan mijn gebruikelijke horizon.
Heb jij een onderscheidende creatieve stijl?
Grappige, lange, poëtische zinnen, in het hart van emotie en aantrekkingskracht.
Als u uw handschrift zou analyseren, wat zou het dan over u zeggen?
Ik denk sneller dan ik schrijf. Ik probeer wanhopig elk woord eruit te krijgen, ongeacht de prijs, zelfs als de prijs aardig lijkt.
Afkomstig van 10 mannen nummer 62 – VERJAARDAG, EVOLUTIE, TRANSFORMATIE – nu in de kiosk. Bestel uw exemplaar Hier.
