Inhoudswaarschuwing: dit verhaal bevat expliciete afbeeldingen van geweld.
Afgelopen dinsdag had een normale werkdag moeten zijn voor de 20-jarige Amber Czech, die als lasser werkte in een fabriek in Cokato, Minnesota.
Hij hield van zijn vak en gaf op zijn vrije dagen lasles op zijn oude middelbare school. Maar het was ook een zeldzaamheid. Vrouwen vormen slechts 6% van de lassers in het land en lopen, net als bij andere door mannen gedomineerde beroepen, het risico van isolatie en pesterijen.
Het was een realiteit van de baan die dodelijk bleek voor de Tsjech. Die dag, terwijl ze op haar werkplek was, benaderde een man met wie ze werkte haar, pakte een knuppel en sloeg haar dood. Later vertelde hij de politie dat hij haar gewoon niet mocht en al lang van plan was haar te vermoorden.
Terwijl het nieuws zich verspreidde op sociale media, stroomden verhalen van handelaren die hun woede en frustratie uitten, binnen op Instagram en TikTok. De afgelopen week deelden ze hun ervaringen met het werken met mannen die hen bedreigden, seksuele avances maakten of grapjes maakten over hun incompetentie. Ze dachten na over hoe hun verhaal anders had kunnen eindigen, hoe hun leven net zo had kunnen eindigen als dat van Tsjechië.
Angie Cacace, een timmerman uit North Carolina, was een van die vrouwen die diep bedroefd was door de dood van Czech. “Het heeft me heel hard getroffen. Ik heb er waarschijnlijk elke dag om gehuild”, zei hij. “Ik heb ruzie gehad met mannen op de werkvloer, dus ik weet dat ze bestaan.”
Ondanks de problemen waarmee ze in de branche te maken heeft gehad, houdt Cacace van het werk en dankt ze het timmerwerk voor de hulp bij de aankoop van haar eerste huis. Nu runt hij een succesvol renovatiebedrijf.
In 2019 was hij medeoprichter van een mediabedrijf en, meer recentelijk, van een tijdschrift genaamd Beweeg over Bobgericht op het tonen van de mogelijkheden van ambachtelijk werk aan meisjes op middelbare scholen en community colleges. Slechts ongeveer 4% van de ambachtslieden is vrouw, maar als zij hun weg vinden naar de industrie, bieden de banen, waarvoor geen universitair diploma vereist is, lonen, pensioenen en andere voordelen uit de middenklasse die vaak niet beschikbaar zijn in door vrouwen gedomineerde sectoren, zoals de zorg of de dienstensector.
Maar de dood van Czech heeft ertoe geleid dat Cacace vraagtekens zet bij de werkplek waar hij meisjes uitnodigt.
‘Ze deed alles wat we van deze meisjes verwachtten. Ze volgde een lasprogramma op de middelbare school. Ze ging naar een community college’, zei hij. “Het is slechts een krachtige herinnering dat er nog veel werk te doen is en hoe we deze jonge vrouwen beter kunnen ondersteunen en veilig kunnen stellen.”
De dood van Czech opende een wond voor de ambachtslieden die nooit echt is genezen. In 2017 werd de 32-jarige Outi Hicks, een leerling-timmerman, tijdens zijn werk vermoord door een collega in Fresno, Californië. Zijn dood veroorzaakte soortgelijke verontwaardiging en hielp programma’s als ‘Wees die kerel”, inclusief training voor omstanders op de werkplek.
“Maar er heeft een hele reeks incidenten plaatsgevonden tussen de Outi Hicks-gruwel en wat er zojuist is gebeurd”, zegt Rita Brown, voorzitter van de National Association of Women in Construction (NAWIC). “De verandering verliep langzaam en duidelijk niet genoeg.”
(Instagram)
In 2023 bracht de Equal Employment Opportunity Commission (EEOC) een rapport uit over de intimidatie van vrouwen en gekleurde mensen hebben nog steeds te maken met banen in de bouw. Het bevatte verhalen over seksuele intimidatie, zoals betasten en obscene opmerkingen, maar ook over racistische incidenten. In 2021 bleek uit een onderzoek van het Institute for Women’s Policy Research dat meer dan een kwart van de vrouwelijke werknemers die reageerden, zei dat ze “altijd of vaak werden lastiggevallen” omdat ze vrouw zijn.
Hoewel er verschillende programma’s zijn ontwikkeld door vrouwen- en werknemersorganisaties om een veiligere en meer inclusieve werkplek te bevorderen, bestaat er geen echt federaal beleid of wetgeving die adequate bescherming biedt, zeggen voorstanders. In plaats daarvan gebeurde het werk op basisniveau.
Nu roepen organisaties als NAWIC bouwbedrijven, vakbonden en de industrie als geheel op om strengere normen op de werkvloer af te dwingen. “Het is de taak van ons allemaal die leiding geven, die enige machtspositie hebben in het ecosysteem van de bouwsector, om dit nultolerantiebeleid af te dwingen”, aldus Brown.
De Tradeswomen Taskforce, een belangenorganisatie, is van plan een resolutie op te stellen, die zij door dezelfde organisaties willen laten aannemen, die een veilige werkplek voor vrouwen bevordert.
Amy Roosa, werkzaam op het gebied van risicobeheersing in de bouwsector, zei dat geweld op de werkplek moet worden behandeld als een veiligheidsrisico. ‘Uiteindelijk is het een tikkende tijdbom als dit een vrouw overkomt’, zei ze. “Het is echt aan het managementteam en ook aan de veiligheidsprofessionals om dit als een gevaar op de werkplek te beschouwen.
“We hebben een interventieproces nodig. We moeten duidelijke relaties hebben. Een vrouw moet weten dat wanneer ze naar voren komt en zegt: ‘Ik maak me zorgen’ of ‘Hij bedreigt me’, ze serieus wordt genomen”, voegde ze eraan toe.
Omdat vrouwelijke werknemers eisen dat er meer wordt gedaan om gendergerelateerd geweld op de werkvloer aan te pakken, heeft de regering-Trump op de middelen bezuinigd.
Afgelopen najaar won de Tradeswomen Taskforce en Equal Rights Advocates, een non-profitorganisatie die zich richt op genderrechtvaardigheid op de werkplek, een subsidie van $350.000 om gendergerelateerd geweld op de werkplek aan te pakken. De regering-Trump annuleerde het programma abrupt, samen met vier andere subsidies die tot doel hadden geweld en intimidatie op de werkplek uit te bannen.
Een deel van het werk zou bestaan uit het helpen van vrouwen bij het navigeren door het indienen van klachten of rechtszaken, iets wat moeilijk is op een bouwplaats omdat ze niet het juiste kanaal kennen om een klacht in te dienen of te maken kunnen krijgen met vergelding, zei Janelle Dejan, medevoorzitter van de taskforce. “Wat we in deze belangenorganisaties doen, is proberen een veiliger ruimte te creëren”, zei hij. Daar hoort ook een plek bij waar mensen anoniem melding kunnen maken of zonder belachelijk gemaakt te worden omdat ze zich zorgen maken, zei hij.
Andere waarborgen die bedoeld zijn om vrouwen te helpen misbruik te melden, werken niet langer, aldus Connie Ashbrook, ook niet bij de taskforce. “Het EEOC is onderdrukt”, zei hij.
Tot oktober beschikte het land niet over voldoende commissarissen om besluiten uit te vaardigen de regering-Trump ontsloeg twee van de Democratische commissarissen en het algemeen raadslid. Een van deze commissarissen, Charlotte Burrows, schreef het rapport over de intimidatie waarmee vrouwen in de sector te maken krijgen. Dat rapport verdween ook van de website van het EEOC.
“Het lijkt erop dat we tegelijkertijd heel diep aan het graven zijn om aan dit probleem te werken, maar dat de overheid ons gereedschap afpakt”, zei Ashbrook.
In de dagen na de dood van Czech kwamen bedrijfseigenaren in het hele land in actie, doneerden duizenden dollars aan de GoFundMe van haar familie en droegen blauw om ter ere van haar te werken.
In een sector die niet weet hoe ze voor hen moeten zorgen, zorgen ze voor elkaar.
