Het nachtrijk van de Elden Ring EN een spel met talloze problemenen eentje waar ik mijn eigen lijst met persoonlijke frustraties mee heb. Maar het is ook een van die games die ik gewoon niet kan neerleggen: ik word er buitengewoon obsessief door op een manier die ik niet vaak tegenkom bij multiplayer-games. Ik kan gewoon niet rusten zonder elke baas te verslaan Nachtelijke regenen het is een bewijs van hoe sterk de kernformule van het spel is, ondanks de lange lijst met problemen (zoals het gebrek aan zinvolle voortgang tussen wedstrijden). En de nieuwe uitbreiding van het spel, De verlaten holtespast perfect bij dat idee: een nieuwe reeks inhoud die zowel frustrerend als verslavend is. Als je het al leuk vindt Nachtelijke regen deze uitbreiding is een must om te spelen en bevestigt naar mijn mening deze game volledig als de meest meeslepende multiplayer-ervaring van het jaar.
Roeping De verlaten holtes een “uitbreiding” is een beetje vreemd, vooral vanwege de aard van de game als multiplayergame. Dit is meer een incrementele update die een aantal kleine wijzigingen aan de volledige game toevoegt, samen met wat grotere nieuwe inhoud.
De eerste en grootste toevoeging zijn natuurlijk twee nieuwe speelbare personages: Scholar en Undertaker (beide fascinerend). Bovendien voegt de uitbreiding elke dag nieuwe bazen toe, waaronder de iconische Artorias als baas van de derde dag, nieuwe veldbazen en locaties, en een nieuwe Moving Earth die de lay-out van de kaart drastisch verandert, tot het punt dat het praktisch voelt alsof je een tweede kaart aan het spel toevoegt.
Het is waarschijnlijk erg verwarrend als je het spel nog niet hebt gespeeld Nachtelijke regenmaar om het eerlijk te zeggen: Nachtelijke regen is een uiterst moeilijk spel om kort en bondig te beschrijven. Kortom, denk na De verlaten holtes zoals het toevoegen van nieuwe personages, een nieuwe kaart en het invullen van vrijwel elk ander aspect van het spel. Het zijn echter deze nieuwe elementen die er echt uitspringen en steunen op de kernprincipes die Elden Ring zo’n onvergetelijke ervaring maakten: angstaanjagende bazen die aanvoelen als gebeurtenissen, een gevoel van verwondering over de verkenning en hilarisch hartverscheurende karakteropbouwen.
Scholar en Undertaker staan als eerste op de derde plek en zijn misschien wel mijn favoriete Nightfarers in de game op dit moment. Elk is een soort hybride klasse met een enorm unieke specialisatie.
Undertaker is een personage dat op maat gemaakt lijkt voor melee-verslaafden: spelers die zorgeloos op vijanden afrennen.
Bandai Namco
Undertaker is een soort glazen kanon dat enorme melee-schade kan aanrichten en absoluut elke vijand, inclusief bazen, kan vernietigen met zijn capaciteiten. Dit personage is bijna uitsluitend gericht op het zo vaak mogelijk gebruiken van zijn ultieme vaardigheid, Foul Curse. Dankzij een passieve vaardigheid kan Undertaker zijn ultieme gebruiken Iedereen keer dat een bondgenoot zijn Ultimate gebruikt. Tegelijkertijd kun je met je karaktervaardigheid, Trance, een bloedvergietende modus betreden die je snelheid verhoogt en daarom kan leiden tot opnieuw gratis gebruik van je Ultimate – en Undertaker helpt drastisch sneller te zijn dan welke andere melee-gerichte klasse dan ook. In de juiste handen is Undertaker een snel personage dat over het slagveld snelt en in een oogwenk de helft van de gezondheid van een baas kan uitschakelen. En zoals je zou verwachten, is het om die reden geweldig om te spelen.
Maar hilarisch genoeg, terwijl Undertaker flitsender is, is Scholar waarschijnlijk de meest gebroken van de twee (en dat bedoel ik op de meest liefdevolle manier mogelijk). Scholar is veruit het meest bizarre personage in de game en het kostte me ruim vijf uur om echt te begrijpen hoe het personage werkt. De karaktervaardigheid van Scholar, Analyseren, plaatst je in een modus waarin een gigantische ring op het scherm verschijnt, die zowel vijanden als bondgenoten markeert. Wanneer je opnieuw de trekker overhaalt om de analyse te beëindigen, worden in wezen alle vijanden die je hebt “geobserveerd” gedebufferd en worden bondgenoten gepolijst. Het efficiënt gebruiken van deze vaardigheid kan een drastische impact hebben op gevechten, vooral als je deze combineert met Communion Ultimate. Dit verbindt alle vijanden en bondgenoten in de directe omgeving met elkaar, wat betekent dat eventuele schade aan één enkele vijand aan iedereen wordt toegebracht, en hetzelfde geldt voor genezen bondgenoten. Bij correct gebruik kan deze Ultimate absoluut verwoestend zijn, waarbij hele vijandelijke bases in één klap worden vernietigd. Maar nogmaals, het is moeilijk om het juiste moment te vinden en vereist veel oefening.
De Scholar is ongelooflijk moeilijk te leren, maar kan in de juiste handen verwoestend zijn.
Bandai Namco
Ik vind het echter geweldig hoe gespecialiseerd deze twee personages zich voelen en hoe sterk ze verschillen van al het andere. Dat gevoel wordt versterkt door het nieuwe Shifting Earth-evenement, The Great Hollow. Alle andere gebeurtenissen in Shifting Earth veranderen een deel van de kaart, maar deze laat een gigantisch kristal in het hart van de kaart vallen dat het hele landschap van Limveld versplintert en drastisch verandert. Nu scheuren er grote kloven door het gebied, waardoor talloze valgevaren ontstaan, terwijl giftige kerkers uit de afbrokkelende ruïnes tevoorschijn komen.
Navigeren door deze kaart voelt anders aan dan enig ander exemplaar van Limveld en vereist een zorgvuldige en serieuze planning van jou en je team. Maar er is ook een verleidelijke mix van geheimen die je kunt vinden, waaronder een handvol kleinere kristallen die, wanneer ze worden verbrijzeld, de enorme edelsteen in het midden van de kaart breken, en een levenspower-up als je die op tijd kunt vinden. Maar ik denk ook dat deze kaart een veel beter gevoel voor variatie heeft, met gebeurtenissen en vijanden die je routeplanning volledig kunnen veranderen. In normaal Limveld eindig je onvermijdelijk met het spoelen en herhalen van dezelfde routes – een van mijn grootste problemen met het spel. De verlaten holtes het voegt niet alleen een nieuwe “kaart” toe, het probeert oprecht dat variëteitprobleem aan te pakken, en slaagt daar meestal in.
Dit zie je vervolgens terug in de twee nieuwe Nightlord-bazen, die allebei letterlijk hordes vijanden op je af gooien. Deze gevechten stellen je teamwerk op de proef op manieren die nog nooit eerder in de game zijn gezien, waarbij je groepen vijanden gebruikt om je team op intelligente wijze te verdelen en je te isoleren. Het lijkt een meer natuurlijke gimmick dan de meeste Nachtregering bazen, die uw strategie en samenwerking op buitengewone manieren testen.
Beide bazen in de uitbreiding vereisen een drastisch andere aanpak dan al het andere in het spel, waarbij teamwerk tot het uiterste wordt benadrukt.
Bandai Namco
De verlaten holtes Dat is alles wat ik nodig had om weer binnen te komen Nachtelijke regenen ik heb letterlijk tien uur lang met mijn hoofd tegen de nieuwe kaart en de nieuwe baas gestoten – en ik heb er geen seconde spijt van. Maar een deel van mij vraagt zich ook af of dit niet te weinig en te laat is, vooral als dit de enige “grote” update is die de game zal krijgen.
Nachtelijke regen het is altijd een fascinerende ervaring geweest, maar het groeit duidelijk echt als FromSoftware het gebruikt als basis voor experimenten. Deze nieuwe toevoegingen zijn bijna universeel geweldig, maar ik kan niet anders dan het gevoel hebben dat de game nooit zijn volledige potentieel zal waarmaken, vanwege het trage tempo van de inhoud na de release. Maar ik wil ook graag mijn ongelijk bewezen krijgen. Voor nu ben ik gewoon blij om de diepten van Limveld weer te verkennen.
