Ik herinner me nog de eerste keer dat ik het zag Het geheim van Nimh. Na een kindertijd met het kijken naar schattige tekenfilms, antropomorfe dieren Vrolijk zingend en dansend, nam ik genoegen met wat mijn ouders waarschijnlijk dachten dat het weer zo’n film was, om vervolgens geconfronteerd te worden met de meest hartverscheurende film die ik ooit in mijn leven had gezien. Niets anders kwam overeen met de schok van die vormende filmkijkervaring (behalve misschien Keer terug naar Oz), maar ik heb er zeker over nagedacht toen ik het schattige overlevingsspel aan de oppervlakte speelde Winterhol.
“Winter Burrow is een gezellig overlevingsspel in het bos waarin een muis naar huis terugkeert om zijn hol uit zijn kindertijd te herstellen”, staat in de beschrijving van het spel op de Steam-pagina. “Ontdek, verzamel grondstoffen, maak voorwerpen, brei warme truien, bak taarten en ontmoet de lokale bevolking.”
Winterhol is een ogenschijnlijk moeilijk overlevingsspel.
En ja, het is er allemaal, maar het sluit kapitalistische uitbuiting, kindertrauma’s en de constante dreiging van onderkoeling uit, om nog maar te zwijgen van de spinnen die vele malen groter zijn dan jij en die op je jagen. Winterhol lijkt misschien een gezellige levenssimulatie in de nasleep van Stardew-valleimaar het heeft veel meer gemeen met games zoals Verhonger niet. Natuurlijk maak je kleding en versier je je huis, maar ‘landbouw’ beperkt zich tot het kweken van paddenstoelen in de kelder, en het spel besteedt veel meer tijd aan het moeilijke overleven in de wildernis dan aan het comfort van thuis.
Er zijn veel redenen om dat te zijn moe van intieme spelletjes deze dagen. Er zijn er niet alleen zo veel dat ze bijna elk ander genre lijken te overstemmen, maar ze hebben ook veel verdiende kritiek gekregen omdat ze op zijn best oppervlakkig escapisme zijn of in het slechtste geval egocentrisch conservatisme. Beginnend met je personage dat de gevaarlijke stad ontvlucht om van het land in zijn ouderlijk huis te leven, Winterhol In eerste instantie lijkt het in al die valkuilen te trappen, maar in plaats daarvan wordt het al snel een contrapunt ervan.
Er is intimiteit te vinden Winterholmaar het is een moeilijke overwinning.
Pine Creek-spellen
We leren al snel dat de ervaring van het spel Winterhol het zal niet zo gastvrij zijn als het lijkt. Door middel van charmante sprookjespanelen vertelt de introductie van het spel hoe je ouders met je verhuisden van je plattelandshol naar de grote stad toen je een kind was. Op zoek naar een beter leven werden ze in plaats daarvan doodgewerkt in de mijnen, waardoor jij net genoeg moest bij elkaar schrapen van wat Mouse City als betaalmiddel gebruikt om terug te keren naar het ouderlijk huis en de lange winter af te wachten bij je tante Betulina. Dat wil zeggen, totdat een uil haar ophaalt zodra je haar ontmoet en je op pad gaat om haar opnieuw te zoeken.
Ondanks zijn mooie esthetiek, Winterhol Het is een behoorlijk uitdagend overlevingsspel. U moet zich te allen tijde bewust zijn van lichaamswarmte en honger. Als u het te koud krijgt of hongerig wordt, zal uw gezondheid snel achteruitgaan, wat betekent dat u altijd een voorraad eten en warme dranken bij u moet hebben als u op verkenning gaat. Dit maakt elke reis van huis mogelijk fataal, waardoor u in de gaten moet houden hoe ver u van huis bent en of u met de benodigdheden die u bij de hand hebt, veilig daar kunt komen.
De moeilijkheid om de winter te overleven zorgt voor veel spanning Winterhol.
Pine Creek-spellen
Bovendien heb je niet eens een kaart om je te begeleiden, waardoor je het besneeuwde gebied rond je huis uit je hoofd moet leren of na een reis wanhopig moet ronddwalen om de weg te vinden. Ik heb veel van beide gedaan tijdens mijn playthrough, en hoewel ik soms gefrustreerd was door hoe gemakkelijk ik verdwaalde, voegt het een hoop heerlijke spanning toe als je verwoed naar huis rent, in de hoop dat je terug kunt komen voordat je bevriest.
In eerste instantie zijn de doelen die je in de buitenlucht nastreeft eenvoudig en draaien ze meestal om het creëren van je nieuwe schuilplaats en het jagen op tante Betulina. Al snel kom je echter andere dieren tegen die wachten op het einde van de winter en worden de zaken complexer. Een oudere eekhoorn die zijn schuilplaatsen vergeet en een knorrige pad die vervreemd is geraakt van zijn zoon vormen enkele van de eerste toevoegingen aan de cast, wat bewijst dat de duisternis in je verhaal geen toevalstreffer is. Ze zullen je vragen om middelen voor ze te verzamelen, maar ze zullen je ook helpen met grotere taken waardoor je veel verder van huis bent, waardoor je overlevingsvermogen op de proef wordt gesteld.
Het is duidelijk Winterhol volgt hetzelfde patroon als Het geheim van Nimhgebruikt zijn schattige boswezens om bedrieglijk volwassen verhalen te vertellen. Tot op zekere hoogte verzet het zich ook tegen de conservatieve drang naar nostalgie en zelfvoorziening. Jouw muisavatar verlangt misschien niet naar de mijnen, maar het platteland is verre van idyllisch. En in plaats van de stad te ontvluchten om je alleen op jezelf te concentreren, raak je steeds meer verstrikt in de levens van je verre buren naarmate je behoeften toenemen. De enige manier om te overleven is door het samen te doen, of je nu een mens of een muis bent Winterhol begrip dat alles nog dwingender maakt.
