Het nieuwe vlaggenschip van Diesel uit Berlijn kondigt zich met nuchtere zekerheid aan. De site op de hoek tegenover de Kurfürstendamm stopt niet bij subtiliteit. Massieve betonplaten omlijsten grote ramen en de toon blijft resoluut. Hoge plafonds, stijve kolommen, echoënde vloeren: op de begane grond is een sculpturale weergave van denim te zien, gerangschikt in panelen die opdoemen als wandtapijten. Elk stuk ziet er verzorgd uit en elke vouw wordt in beweging vastgelegd door de gerichte verlichting. Kledingstukken articuleren volume, geheugen, residu.
Boven wordt de ruimte losser, een modulaire artistieke zone verwelkomt de iteraties: een maand, een textielcollectief; de volgende, digitale projecties op muurschilderingen. Gemeenschap en context bewegen zich door die kamer. Het verzet zich tegen voorspelbaarheid. De overgangen van licht, materiaal en zitgelegenheid zijn bewust. Betonnen oppervlakken spreken van duurzaamheid; interne gebaren voor de uitwisseling van vloeistoffen. De denimmuur ademt details; ga voorbij en verborgen uitzichten openen zich. Spiegels verlengen de hoeken, waardoor kleinere hoeken groot lijken.
