Poolse filmposters, oude luciferdoosjes, vlezige boekontwerpen, escortvisitekaartjes uit de jaren 90 en Julia Fox – dit zijn slechts enkele van de visuele inspiraties achter Enge laarzeneen kunst- en literatuurtijdschrift dat “ongeveer driemaandelijks” verschijnt, waarbij elk thema en de Risograph in beperkte oplagen worden gedrukt. Het voortouw nemend door al deze invloeden is Elias Myer, een zinemaker uit Oost-Londen met een passie voor zelfgemaakte, in eigen beheer uitgegeven tijdschriften gemaakt door kunstenaars die eigenaar worden van hun productiemiddelen, waaronder werken als die van Ted Berrigan. C-tijdschriftEdward Sanders’ Neuk je evenals het iconische en kortstondige Wyndham Lewis Windvlaag tijdschrift. Geïnspireerd door hun levendige en onbeschaamde stijl, werd Elias geïnspireerd om iets te creëren dat een vergelijkbare ruwheid had – een onmiskenbaar menselijke kwaliteit om af te drukken, wat duidelijk blijkt uit het recente derde nummer van Enge laarzenDat is allemaal een kwestie van ‘nostalgie’.
“Ik had het gevoel dat ik omringd was door mensen met briljante, creatieve geesten, dus het was een heel opwindend vooruitzicht om die mensen een platform te geven (een klein platform, maar toch een platform)”, zegt It’s Nice That. “Ik ontwikkelde vage criteria om binnen te werken Enge laarzen het moet waarheidsgetrouw, pittig of innovatief zijn. Met een missiedoel voor ogen begon Elias poëzie, proza, essays, foto’s, illustraties, collages en meer uit de inzendingen te verzamelen. De derde toevoeging aan de zine-serie bevat de ‘schone zwerver’ zelf: Richard Hell, een koningmaker uit de tegencultuur wiens werk in het New York van de jaren zeventig smerig, waarheidsgetrouw en essentieel was. ‘Ik had volledig verwacht dat hij nee zou zeggen. Verbazingwekkend genoeg gebeurde dat niet’, zegt Elias. ‘Dit is waarschijnlijk het beste wat mij ooit is overkomen.’
