Terugkerend naar het optimistische perspectief waarin Tekenen van leven is verzorgd, lijkt het erop dat deze terugkeer naar persoonlijkheid ook aan de creatieve productiekant plaatsvindt, zonder dat er meer werk nodig is om tot een optimale prestatie op het scherm te komen. “Het is niet gemaakt voor algoritmen of metriek; het is niet performatief”, zegt Genevieve, “er zit een toon en timbre in het creatieve werk dat voortkomt uit persoonlijke nieuwsgierigheid, instinct en expressie”, iets dat gemaakt is omdat het uitgedrukt moest worden, niet in opdracht. Het is duidelijk dat merken deze uitdrukking beginnen uit te buiten, door afbeeldingen te gebruiken die niet direct relevant zijn voor het product en in plaats daarvan proberen een stemming of gevoeligheid te creëren. Zoals Genevieve zegt: “een nabijheid tot een artistieke visie op de wereld”. Als gevolg hiervan voelen merkwerelden zich steeds meer redactioneel. “In plaats van te schreeuwen ‘kijk ons eens’, zegt het programma ‘hier is de wereld waarin we geloven’,” zegt hij, “en dat heeft op dit moment een diepere weerklank dan traditionele, merkgerichte visuele strategieën.”
Veel van Genevieves voorspellingen over trends in de komende jaren spreken ook van dit concept, waarbij ze zich verdiepen in de mensgerichte verhalen waar creatievelingen zich op richten, inclusief oprechtheid. Hier ziet Genevieve dat “emotie, intimiteit en openhartigheid nog belangrijker worden in de beeldcultuur.” Op dezelfde manier zouden we, op basis van wat het rapport Creatieve Feraliteit noemt, een verschuiving naar het ongedomesticeerde kunnen verwachten, waarbij “wildheid, onvoorspelbaarheid en instinctieve creatie als tegengif voor de computationele workflow.” Er zijn nuances van dit wilde perspectief te vinden in het diepgaande Body High-rapport, waarin we meer huid en zweet zien dan ooit tevoren. Onder een voorlopig spiritueel idee van vrij leven, toegeeflijkheid en naaktheid van het lichaam spreekt de herhaling van sociale rituelen uit de echte wereld – of het nu gaat om dansen, eten, zich overgeven, rennen – nog steeds tot onze reactie tegen het digitale; leef meer actueel, anti-scrolling, niet-geoptimaliseerd, misschien, een post-digitale samenleving.
