Verfilmingen van Harry Potter waren destijds een grote onderneming, met acht films die zeven boeken besloegen, die elk slechts een paar jaar na de publicatie van het bronmateriaal werden uitgebracht. De films hebben grote namen aangetrokken zoals Chris Colombo EN Alfonso Cuarón om een groot publiek en kritische lof te leiden en te vergaren. Maar er is één film, twintig jaar geleden uitgebracht, die duidelijk de beste is.
Geregisseerd door een volbloed Britse regisseur, is dit het verhaal dat de Harry Potter-saga transformeerde van het verhaal van een jongen op een tovenaarsschool naar een fantasy-saga die wedijvert met De Heer van de ringen.
Harry Potter en de VuurbekerHet verhaal van is anders dan dat van de voorgaande drie boeken. Het volgt Harry Potter (zijn haar is nu uitgegroeid tot een dweil uit de jaren 2000) terwijl hij terugkeert naar Zweinstein voor een ongewoon jaar: hij wordt niet alleen een ongekend onderdeel van een grote magische gebeurtenis, maar hij ervaart ook enkele kenmerken van zijn adolescentie, waaronder verliefdheden.
De film, geregisseerd door Vier bruiloften en een begrafenisdoor Mike Newell, begint met Harry (Daniel Radcliffe) die een mysterieuze nachtmerrie heeft. Maar de toon verandert snel als hij deelneemt aan het WK Zwerkbal met de Wemels, het grootste magische sportevenement, waar hij het bestaan ontdekt van grotere tenten en Portkeys, voorwerpen die iedereen vervoeren die ze aanraakt.
Als het schooljaar op Zweinstein begint, hoort hij van een andere grote gebeurtenis: het Toverschool Toernooi, een enorme competitie tussen de drie tovenaarsscholen in Europa: Zweinstein, Beauxbatons en Klammfels. Maar het Toverschooltoernooi verandert in een Quadwizard-toernooi wanneer Harry wordt geselecteerd om deel te nemen, ondanks dat hij niet aan de leeftijdsvereisten voldoet. En het wordt overduidelijk dat er meer aan de hand is dan alleen schoolgeest en dat, zoals is onthuld, het toernooi de terugkeer van Voldemort (Ralph Fiennes) verbergt.
Het Zwerkbal Wereldkampioenschap en het Toverschool Toernooi zijn perfecte voorbeelden van wat deze film anders maakt. In plaats van simpelweg Zweinstein te ervaren voordat je terugkeert naar de Dreuzelwereld, Vuurbeker beschrijft de hele tovenaarswereld, inclusief de rijke diversiteit aan culturen, zelfs buiten Groot-Brittannië. Zeker, de wereldopbouw is vaak doordrenkt van stereotypen: Franse Beauxbatons worden afgeschilderd als gracieus en vrouwelijk, en Oost-Europese Klammfels-studenten worden gezien als koud en intimiderend, maar elke nieuwe kijk op de toverwereld verbreedt nog steeds de reikwijdte van het verhaal zelf.
Vuurbeker schilderde de personages af als tieners die verliefd werden en gênante overgangsrituelen ondergingen.
Murray Close/Moviepix/Getty Images
Harry’s persoonlijke leven opent zich ook voor meer, terwijl hij collega Zweinstein-deelnemer Carlo Kannewasser (Robert Pattinson) en zijn vriendin Cho Chang (Katie Leung) ontmoet en bevriend raakt. Hermelien heeft ook een ontluikende romance met Klammfels-deelnemer Viktor Krum (Stanislav Ianevski), tot grote ergernis van Ron (Rupert Grint).
Maar het deel van Vuurbeker wat de Harry Potter-franchise voor altijd veranderde, was het centrale mysterie. De mysterieuze professor Verweer tegen de Zwarte Kunsten Mad-Eye Moody (Brendan Gleeson) verbergt een duister geheim, en wanneer Harry het ontdekt, verandert hij het slotbedrijf in een politieke thriller met een body count – iets wat de voorgaande films nooit hebben durven aanraken.
Harry Potter en de Vuurbeker het was de film waarin Harry Potter, het personage, opgroeide, maar het is ook de film waarin Harry Potter, de franchise, opgroeide. Dit was het keerpunt waarop de filmreeks uitgroeide van franchise voor jonge volwassenen tot fantasy-gigant. Nu, in 2025, staat de naam JK Rowling voor veel meer dan alleen boeken en Harry Potter zal dat binnenkort ook zijn opnieuw gemaakt tot een televisieserie. Maar voor een film was het fantasieperfectie.
