De Iraanse hoofdstad Teheran telt af naar ‘dag nul’, de dag waarop het water opraakt en de kranen droogvallen.
Tanks die leveren TeheranTegenwoordig zijn 15 miljoen inwoners bijna leeg.
De Karaj-dam, die een kwart van het drinkwater van de stad levert, is slechts voor 8% vol.
In sommige gebieden is de waterrantsoenering begonnen, waarbij de stroom uit de kranen in één nacht is verminderd of zelfs volledig is gestopt.
President Masoud Pezeshkian drong er bij de mensen op aan spaarzaam met water om te gaan, anders zou de stad, of in ieder geval delen daarvan, gedwongen kunnen worden te evacueren.
Dus wat gebeurt er?
Er wordt verwacht dat er in de herfst regen zal vallen, na de hete en droge zomer in Iran.
Maar volgens het National Weather Prediction Center van het land was dit de droogste periode van september tot november in een halve eeuw, met neerslag die 89% onder het langetermijngemiddelde lag.
De combinatie van weinig regenval en intense hitte heeft ruim vijf jaar geduurd, waardoor het land uitdroogde.
Maar tijd – en de schaduw van de klimaatverandering – zijn niet de enige factoren in de watercrisis van Teheran.
Volgens het Centrum voor Strategische en Internationale Studies is de bevolking van de stad bijna verdubbeld, van 4,9 miljoen in 1979 tot 9,7 miljoen vandaag.
Maar het waterverbruik is zelfs nog sneller gestegen: verviervoudigd van 346 miljoen kubieke meter in 1976 tot 1,2 miljard kubieke meter nu. Door de groeiende welvaart zijn meer mensen wasmachines en vaatwassers gaan kopen.
Om de voorraden uit reservoirs aan te vullen heeft Teheran de afgelopen jaren een beroep moeten doen op natuurlijke ondergrondse waterlagen, die tussen de 30% en 60% van het kraanwater leveren.
Maar hierdoor concurreert de stad rechtstreeks met boeren die water gebruiken om hun gewassen te irrigeren.
Volgens een analyse van het tijdschrift Science Advances dalen de waterniveaus rond Teheran met 101 miljoen kubieke meter per jaar. Dit is water dat zich gedurende tientallen jaren van regen heeft verzameld en dat minstens even lang nodig heeft om zich weer aan te vullen.
Lees meer van Sky News:
Zou een vulkaanuitbarsting de Zwarte Dood kunnen hebben verspreid?
De woorden die je het hele jaar verkeerd hebt uitgesproken en hoe je ze moet uitspreken
Professor Kaveh Madani, voormalig plaatsvervangend hoofd van de Iraanse milieuafdeling en nu directeur van het Instituut voor Water, Milieu en Gezondheid van de Verenigde Naties, zei dat chronisch wanbeheer van natuurlijke hulpbronnen heeft geleid tot wat hij waterfaillissement noemt.
Hij zei tegen Sky News: ‘Deze dingen zijn niet van de ene op de andere dag ontstaan.
“Ze zijn het product van decennia van wanbeheer, gebrek aan vooruitziendheid, overmoed en vals vertrouwen in wat infrastructuur- en technische projecten kunnen doen in een land dat relatief weinig water heeft.”
De ministers van de regering wijten de watertekorten aan de klimaatverandering, het lekken van water uit de leidingen en de twaalfdaagse oorlog met Israël.
Wat de reden ook is, dit onderstreept de dreiging van waterschaarste voor de wereldsteden. Teheran is niet de enige.
Gebruik de Chrome-browser voor een toegankelijkere videospeler
Watercrisis: Zullen de Britse kranen droogvallen?
Kaapstad in Zuid-Afrika kon acht jaar geleden ternauwernood voorkomen dat de kranen zonder water kwamen te zitten na een stadsbrede poging om water te besparen.
Zelfs Londen, bekend om zijn regen, loopt gevaar. Het aanbod heeft geen gelijke tred gehouden met de bevolkingsgroei en de groeiende vraag.
Zoals Teheran heeft ontdekt, kunnen perioden van droogte, die door de klimaatverandering waarschijnlijker en ernstiger worden gemaakt, de kwetsbaarheid van de watervoorziening blootleggen.
