Gepubliceerd: december 2025
Onderwerp: Beroepsopleiding, Industrie 4.0, Sociaal-economische ontwikkeling
Positie: Durgapur en Bankura, West-Bengalen
In het tijdperk van Industrie 4.0 hangt de effectiviteit van de productiesector van een land steeds meer af van de synergie tussen digitaal ontwerp en fysieke uitvoering. Bij Government ITI Durgapur pionierde Sri Snehanshu Manna met een ‘design to manufacturing’-methodologie die het traditionele beroepsonderwijs overstijgt. Door 3D CAD-modellering te integreren met CNC-bewerkingen heeft Manna de rol van de leerling, van machineoperator tot technisch architect, opnieuw gedefinieerd. Dit artikel onderzoekt het ‘Manna-model’ en de diepgaande implicaties ervan voor regionale industriële groei en sociale mobiliteit.
Invoering:
Terwijl India op weg is om een mondiaal productiecentrum te worden onder het ‘Make in India’-initiatief, is de kwaliteit van het technisch onderwijs op basisniveau een cruciaal aandachtspunt geworden. Hoewel infrastructuur essentieel is, blijft het menselijke element – mentorschap en curriculuminnovatie – de belangrijkste motor van succes. Sri Snehanshu Manna, een Turner-instructeur bij het Directorate of Industrial Training (DIT), West-Bengalen, is naar voren gekomen als een cruciale figuur in deze transformatie. Met een carrière van 16 jaar staat Manna’s werk model voor de toekomst van het technisch onderwijs in Zuid-Azië.
Het “Manna-model”: combinatie van digitaal ontwerp en industriële uitvoering:
Het traditionele paradigma van beroepsopleiding was vaak gericht op werktuigbouwkundige vaardigheden, waardoor er een kloof ontstond tussen het ontwerpbureau en de werkvloer. Sri Manna heeft deze geïsoleerde aanpak ontmanteld door middel van een geïntegreerde workflow die de nadruk legt op drie sleutelcompetenties:
- Digitale architectuur: Stagiaires leren abstracte concepten te vertalen naar nauwkeurige 3D CAD-modellen (Computer-Aided Design).
- Optimalisatie van hulpbronnen: Met behulp van digitale simulaties leren studenten de exacte materiaalbehoeften te berekenen, waardoor industrieel afval en overheadkosten aanzienlijk worden verminderd.
- Autonome productie: Stagiaires verwerven beheersing van CNC-bewerkingen (computer numerieke besturing), waardoor ze zelfstandig componenten kunnen produceren die voldoen aan internationale precisienormen.
Deze holistische benadering zorgt ervoor dat studenten, vooral die met een plattelandsachtergrond, afstuderen met technische vaardigheden die gelijkwaardig zijn aan die van de elite stedelijke hogescholen.
Sociaal-economische impact en empowerment van vrouwen:
Naast technische expertise dient het ‘Manna-model’ ook als een voertuig voor social engineering. Manna werkt onder de mandaten van Utkarsha Bangla en Skill India Mission en heeft zijn inspanningen gericht op de sociaal-economische verheffing van de plattelandsjongeren van West-Bengalen.
Een hoeksteen van haar nalatenschap is de actieve bevordering van de deelname van vrouwen aan technische beroepen. In een regionale context waar sociaal-culturele druk vaak tot huwelijken op jonge leeftijd leidt, heeft Manna met succes gepleit voor beroepsopleiding als een weg naar financiële onafhankelijkheid. Door jonge vrouwen uit te rusten met zeer gewilde industriële vaardigheden, heeft het een verschuiving gefaciliteerd waarin professionele carrièredoelen voorrang krijgen, waardoor regionale sociale stabiliteit en gendergelijkheid op de arbeidsmarkt worden bevorderd.
Afstemming op nationale industriële doelstellingen:
De methodologie die wordt toegepast bij de Govt. ITI Durgapur sluit perfect aan bij het nationale doel van zelfredzaamheid (Atmanirbhar Bharat). Door een cultuur van ‘makers’ te bevorderen in plaats van louter ‘doeners’, bouwt Manna het menselijk kapitaal op dat nodig is om hightech productie-ecosystemen te ondersteunen. De focus op het verminderen van materiaalverspilling en het verbeteren van de precisie draagt rechtstreeks bij aan het mondiale concurrentievermogen van producten die in India worden vervaardigd.
Conclusie:
Sri Snehanshu Manna vertegenwoordigt de ‘onbezongen helden’ van het Indiase onderwijslandschap. Zijn 16-jarige ambtstermijn is niet alleen een staat van dienst, maar een verhaal van transformerende impact. Terwijl West-Bengalen zichzelf positioneert als een herlevend centrum voor industriële uitmuntendheid, biedt het ‘Manna-model’ een schaalbare en effectieve strategie voor de ontwikkeling van de volgende generatie industriële architecten.
Belangrijkste bijdragen van Sri Snehanshu Manna (2009-2025):
- Innovatie: Pionier van de “Design-to-Production”-methodologie in de Turner-industrie.
- Duurzaamheid: Drastische vermindering van opleidingsgerelateerd materiaalverspilling dankzij digitale pre-modellering.
- Inclusie: Aanzienlijke toename van het aantal inschrijvingen en plaatsingen van vrouwen in CNC-gerelateerde functies in de industriële gordel van Durgapur.
- Visie: Stem de basisberoepsopleiding af op de hightecheisen van Industrie 4.0.
