De langverwachte vrijgave van de dossiers van Jeffrey Epstein door het ministerie van Justitie het arriveerde op 19 december met een bureaucratisch gezeur en zo uitbarsting van publieke verontwaardiging.
Terwijl de Epstein-bibliotheek technisch gezien voldoet aan de wettelijke verplichtingen van de overheid onder de Epstein Files Transparency Act, is het resultaat een mislukte gebruikerservaring.
Gelukkig hebben we nog een andere optie. Jmail.wereld maakt het zoeken naar Epstein-bestanden net zo eenvoudig als het zoeken naar uw e-mail. Het project publiceert sinds november de e-mails van de veroordeelde kindermisbruiker, evenals die van mensen die met hem communiceerden, zoals Noam Chomsky, Steve Bannon of Ken Starr, met behulp van een kloon van de Gmail-gebruikersinterface. De database van Jmail werd dit weekend gevuld met de toevoeging van de nieuwste versie van de Epstein-bestanden.
Gemaakt door ingenieurs Riley Walz en Luke Igel, er is geen betere manier om deze vuile Himalaya te verkennen. Gebruik een gebruikersinterface waarmee u al bekend bent: Gmail en de rest van de Gmail-apps, zoals Drive. De makers hebben het stilletjes bijgewerkt sinds de lancering een maand geleden. Ze voegden ook een NAAR DE belde Jemini om de media te doorzoeken om te bewijzen dat de De beweringen van het ministerie van Justitie dat het zoeken naar bepaalde materialen (zoals handgeschreven aantekeningen) onmogelijk is “vanwege technische beperkingen” is simpelweg niet waar.
Hoe Jmail is gebouwd
Jmail begon in november, nadat de House Oversight Committee 20.000 pagina’s met Epsteins vastgoed-e-mails had vrijgegeven. Walz en Igel merkten een “ontwerpprobleem” op in die ondoorzoekbare PDF-dumps. Met behulp van optische tekenherkenning (OCR) haalden ze de tekst eruit en brachten deze in kaart in een simulatie van Epsteins echte Gmail-inbox.
Het resultaat was een tool die verontrustend vertrouwd aanvoelt, ik voel me tenminste raar en vies als ik er doorheen blader. Het is een standaard inbox met ‘ster’-pictogrammen en gekoppelde gesprekken die gebruikers dwingen de banaliteit van de dagelijkse activiteiten van Epstein onder ogen te zien.
De Gmail-kloon werkt zoals je zou verwachten. In plaats van door complexe federale indexen te navigeren, typt u eenvoudigweg ‘Maxwell’ of ‘Bannon’ of een andere zin die in u opkomt in een zoekbalk die onmiddellijk elke e-mail, bijlage en contact doorzoekt. Hetzelfde gebeurt in andere apps. En je kunt ook op Jemini klikken, geïntroduceerd op 3 december, en de AI opvragen voor de gewenste inhoud, in de hele database.
Waarom e-mail de juiste interface is voor Epstein-bestanden
Je vraagt je misschien af waarom Epstein-bestanden een gespecialiseerde site nodig hebben. De officiële website van het ministerie van Justitie heeft immers een balk “Search Epstein’s Complete Library”. Het probleem is dat er een verlammende disclaimer bij zit: “Vanwege technische beperkingen en het formaat van sommige materialen… zijn delen van deze documenten mogelijk niet elektronisch doorzoekbaar.” In de praktijk betekent dit dat duizenden gecrawlde pagina’s, waar de echte geheimen zich bevinden, onzichtbaar zijn voor de zoekmachine.
Om de genialiteit van Jmail te begrijpen, moet je het ministerie van Justitie begrijpen verminderde compliantie tot op het bot met de wet die door het Congres wordt gedicteerd. De dossiers zijn er, ja, maar ze worden feitelijk begraven onder het gewicht van hun eigen desorganisatie. De rolling release-strategie van het DOJ heeft geresulteerd in een gefragmenteerd archief waarin de vrijgegeven “Phase One”-bestanden zich afzonderlijk van “Dataset 7” bevinden en waar vitale context meestal verborgen is achter dikke zwarte redactiebalken.
Als vertegenwoordiger Thomas Massie (R-KY) onderstreepte hij“Er wordt ernstig niet voldaan aan de geest of de letter van de wet.” Door duizenden ondoorzoekbare, contextvrije pdf’s op een verwarrend webportaal te dumpen, heeft het ministerie van Justitie technisch gezien een vinkje gezet en op effectieve wijze het vermogen van het publiek om de inhoud ervan te begrijpen belemmerd. De gegevens zijn weliswaar openbaar, maar zeker niet toegankelijk, waardoor ze vrijwel nutteloos zijn voor het publiek.
In een discussie op Hacker News op 19 december onthulde Igel de gezamenlijke inspanning om de DOJ te verslaan in zijn eigen spel: “We hadden gisteravond veel vrienden die samenwerkten om meerdere app-suites te maken in plaats van de release van de ‘Epstein-bestanden’ van de DOJ … JPhotos, JDrive, JAmazon.” Ze hebben een uitgebreide reeks apps gelanceerd die zijn ontworpen om bestanden ‘grokbaar’ of begrijpelijk te maken. Door de chaos in bekende tools te organiseren, biedt Jmail.world de mogelijkheid van onderzoek waarvan de overheid dacht dat het technisch onmogelijk was, en dient het als een kritische, door de burger aangestuurde oplossing voor officiële ondoorzichtigheid.
In de tussentijd komt de nieuwe versie van Jmail het dichtst in de buurt van een compleet beeld van de Epstein-zaakdossiers. De site maakt de belofte uit de Transparantiewet waar die niet wordt nagekomen: de waarheid effectief zichtbaar maken. Ik wou dat de AI slim genoeg was om van die zwarte balken echte namen te maken.
