Slechts ongeveer 10% van de durfkapitaalfondsen bereikt het vierde jaar. Hiervan wordt slechts 5-10% geleid door vrouwen. Ik ben een van hen.
Toen ik in 2014 het Female Founders Fund oprichtte, geloofde ik dat sterke rendementen en overtuiging voor zich zouden spreken. Een sterke prestatie zou kapitaal vrijmaken en de sector zou prestaties belonen, vooral van degenen die baanbrekend werk verrichten, althans dat dacht ik. Wat ik heb geleerd is dat durfkapitaal geen pure meritocratie is. Het is een netwerkgebaseerd ecosysteem waarin wie je kent vaak net zo belangrijk is als wat je opbouwt.
Culturele en politieke veranderingen en een krap marktklimaat maken het bijzonder moeilijk voor fondsbeheerders om het momentum vast te houden. Nu is het tijd voor de sector om na te denken over hoe ze ervoor kan zorgen dat deze fondsen, vooral die welke worden geleid door diverse managers, deze krachten kunnen weerstaan en diverse oprichters met briljante ideeën kunnen blijven steunen.
Investeren in vrouwen is geen liefdadigheid. Het biedt krachtige en duurzame rendementen en heeft bewezen een slimme onderneming te zijn. Naarmate de risicotolerantie afneemt, kunnen instellingen in de verleiding komen zich terug te trekken in het vertrouwde. In plaats daarvan moeten ze aandacht besteden aan de gegevens.
Een kortere catwalk voor vrouwen
Door de jaren heen zijn enkele lessen duidelijk geworden. Het zijn niet degenen die je in je LPA aantreft, maar het zijn de realiteiten die in stilte bepalen wie gefinancierd wordt, wie opnieuw gesteund wordt en wie stilletjes verdwijnt.
Retourzendingen zijn slechts een deel van de foto. Hoewel prestaties belangrijk zijn, bepalen andere krachten – institutionele verandering, persoonlijke netwerken en interne politiek – vaak hoe kapitaal wordt ingezet. Zodra een instelling zich ertoe verbindt een fonds te financieren, kan die relatie zich over meerdere jaren uitstrekken. De prikkel om van manager te veranderen is laag.
Schrijvers van cheques willen nabijheid tot de volgende generatie Tier 1-talent die op zichzelf opvalt. Deze bias werkt in het voordeel van spin-outs: voormalige Sequoia-, a16z- of Benchmark-investeerders die de ondernemerssprong maken. Maar voor managers zonder die institutionele achtergrond ziet het pad er heel anders uit. En voor vrouwen, die nog steeds aanzienlijk ondervertegenwoordigd zijn in de partnerschappen van deze bedrijven, is het pad nog smaller.
Uw eerste fonds wordt vaak samengesteld door oprichters, vrienden en family offices die bereid zijn een vroege gok te wagen. Bij Fonds II of III verschuift de lat echter. Instellingen willen schaalgrootte, systemen en jaren van gerealiseerde rendementen, en dat kost tijd. Voor opkomende managers is dit de moeilijkste stap: het doorbreken van een systeem dat is ontworpen om bekendheid te belonen boven overtuiging.
Venture is een relationele onderneming. Het is trots op zijn gegevens en nauwkeurigheid, maar in de praktijk vertrouwt het op vertrouwen. Het kapitaal dat onze industrie voedt, beweegt zich nog steeds via netwerken die in de loop van tientallen jaren zijn opgebouwd. Wie je kent, hoe lang je ze kent en wat je te bieden hebt, bepaalt de toegang.
Dit is de reden waarom nieuwe of diverse fondsbeheerders het vaak gemakkelijker vinden om het eerste fonds bijeen te brengen op basis van belofte dan het tweede op basis van bewijs. Iemand ervan overtuigen om de eerste weddenschap op een nieuw iemand te plaatsen, kan gemakkelijker zijn dan hem te vragen een patroon te doorbreken met daaropvolgend geld, omdat het patroon nog steeds overwegend mannelijk is.
We moeten ook naar geld kijken. Rijkdom is niet optioneel: het is de toegangsprijs. Van alle nieuwe fondsbeheerders wordt bijvoorbeeld verwacht dat ze een ‘GP Commit’ investeren, wat neerkomt op ongeveer 1% van de totale fondsomvang. Bij een fonds van $50 miljoen komt het voorschot overeen met $500.000 in contanten.
Stel je voor dat je een ondernemer vraagt een half miljoen dollar te investeren in zijn Series B om betrokkenheid te tonen. Voor velen, vooral vrouwen en beginnende fondsbeheerders, is deze barrière onoverkomelijk zonder reeds bestaande generatie- of huwelijksvermogen. Dit is een van de stilste maar langstdurende structurele filters in de wereld van durfkapitaal en benadeelt vooral vrouwen, die gemiddeld minder persoonlijke en intergenerationele rijkdom bezitten.
Het hebben van een financiële buffer is ook essentieel om het lange spel te kunnen spelen dat het bedrijf nodig heeft. Om in de sector te blijven, vooral tijdens recessies, heb je een financiële buffer nodig. Grote uitbetalingen komen niet vaak voor. Het vooraf verkopen van een deel van de investering kan een beetje helpen, maar beheerders van kleine fondsen kunnen het zich niet altijd veroorloven een lagere prijs te accepteren zonder het moeilijker te maken om later geld op te halen.
Het gaat niet alleen om veerkracht en doorzettingsvermogen; het gaat over de catwalk. En omdat vrouwen vaker later de industrie betreden, zonder de vangnetten die hun mannelijke collega’s historisch hebben gesteund, is hun start- en landingsbaan vaak aanzienlijk korter. Lang genoeg in het spel blijven om te zien dat je overtuiging gevalideerd wordt, is op zichzelf een vorm van voorrecht.
Een andere uitdaging die door de jaren heen is ontstaan, is dat, hoewel verschillende goedbedoelende instellingen en bedrijven zijn tussengekomen om verschillende managers te ondersteunen en te kapitaliseren, het doel achter veel van deze controles is geweest om ‘startkapitaal’ te verschaffen, bedoeld om nieuwe fondsen van de grond te helpen komen, met de verwachting dat grotere institutionele beleggers het vanaf dat moment zullen overnemen.
Deze overdracht bleek echter moeilijk. Hoewel de zaken cultureel en politiek zijn veranderd, is er een reële kans om opnieuw na te denken over de manier waarop we diverse managers buiten het eerste fonds ondersteunen, waardoor de steunbasis op de lange termijn wordt verbreed, zodat ze de marktcycli kunnen doorstaan en duurzame franchises kunnen opbouwen. Het huidige systeem gaat er nog steeds van uit dat vrouwen op de een of andere manier zullen ‘studeren’ in institutionele ondersteuningsstructuren die nooit met hen in gedachten zijn ontworpen.
Het vormgeven van de volgende grens
Ik heb het Female Founders Fund opgericht als ondernemer die alfa in de markt identificeerde: een duidelijke kloof tussen het kaliber van vrouwen die bedrijven bouwen en het beschikbare kapitaal om hen te ondersteunen. Twaalf jaar later wordt deze stelling keer op keer bewezen.
Bij het Female Founders Fund hebben we dit uit de eerste hand gezien. Maven Clinic is de eerste eenhoorn op het gebied van de gezondheid van vrouwen geworden en definieert een geheel nieuwe zorgcategorie. Billie heeft de moderne persoonlijke verzorging opnieuw uitgevonden vóór de overname door Edgewell. BentoBox heeft de hospitality-technologie getransformeerd, wat heeft geleid tot een succesvolle exit. Tala, nu gewaardeerd op bijna $1 miljard, blijft wereldwijd groeien, waardoor de toegang tot financiële diensten in opkomende markten wordt uitgebreid. Wagmo creëerde een nieuwe categorie personeelsbeloningen gewijd aan de verzorging van huisdieren, terwijl Violette_FR het eerste door kunstenaars geleide Franse schoonheidsmerk in decennia creëerde.
Deze bedrijven bereiken miljoenen eindklanten en hebben producten, hulpmiddelen en diensten gecreëerd die zich over sectoren hebben verspreid, wat bewijst dat door vrouwen geleide innovatie een echte bedrijfs- en consumentenwaarde is. Deze oprichters zijn categoriemakers en combineren grote visies met uitvoering van wereldklasse.
Deze resultaten zijn geen uitschieters. Ze zijn het bewijs dat het ondersteunen van vrouwelijke oprichters een verstandige investeringsstrategie is die aanzienlijke rendementen oplevert. We kunnen niet toestaan dat dit historische moment met krappere markten en veranderende markt- en sociale prioriteiten een negatief momentum creëert.
Vrouwen zijn nu leiders op gebieden waarvan men ooit dacht dat ze onmogelijk betreden konden worden: Space DOTS, opgericht door een door NASA opgeleide astronautisch ingenieur; Beyond Aero, het opnieuw uitvinden van vluchten door middel van waterstof-elektrische voortstuwing; Amini NAAR DEhet opbouwen van Afrika’s ruggengraat op het gebied van milieugegevens; Waabi, die autonoom rijden opnieuw definieert; en Dacora, dat geschiedenis schreef als het eerste autobedrijf dat door vrouwen werd opgericht.
Van lucht- en ruimtevaart tot kunstmatige intelligentie, van klimaat tot transport: vrouwen geven vorm aan de volgende grens en het beste moet nog komen.
Om succesvolle nieuwe modellen te blijven zien, vooral voor degenen buiten het traditionele ecosysteem van Silicon Valley, moeten we het kapitaal laten stromen. Dit is hoe de volgende generatie ondervertegenwoordigde vrouwen en oprichters zichzelf zal zien in het opbouwen van de leiders van vandaag.
In een tijd waarin de wereld zich steeds meer verdeeld voelt, is het verdubbelen van de vooruitgang niet alleen goed zakendoen, maar ook goed management. Want het moeilijkste is niet om geld in te zamelen, maar om er een te bouwen die lang meegaat. En hoe langer ik in deze business blijf, hoe duidelijker het wordt: investeren in vrouwen is geen risico, het is rendement.
