In veel staten kun je uit je huis worden gezet als de lokale overheid denkt dat iemand anders meer belastinginkomsten zal genereren.
De Takings Clause maakt deel uit van het vijfde amendement op de Amerikaanse grondwet en bepaalt dat als de overheid iemands privé-eigendom wil afnemen, zij dat eerlijk moet doen. De meesten van ons zijn opgegroeid met het horen van volwassenen die zeiden dat het leven niet eerlijk is. En ze hebben gelijk: dat is het niet. Evenmin dwingt een autoriteit u uw eigendom op te geven voor wat zij denkt dat goed is.
Rechtbanken hebben gezegd dat de overheid beslag kan leggen op uw eigendommen als het voor iets is dat het publiek ten goede komt, zoals de aanleg van een weg of een park. Alsof het niet mis kon gaan.
{“blockType”:creator-network-promo”,”data”:{“mediaUrl””,”headline””Urbanism Speakeasy”,”description”” Sluit u aan bij Andy Boenau terwijl hij ideeën onderzoekt die de status quo van de infrastructuur liever stil zou houden. Ga voor meer informatie naar urbanismspeakeasy.com. “substackDomain”:https://www.urbanismspeakeasy.com/”, “colorTheme”: “blauw”, “redirectUrl””}}
Hoe zijn wij hier gekomen?!
In de jaren voorafgaand aan de Amerikaanse Revolutie voerde de Britse regering een beleid waarbij land van particuliere burgers werd afgepakt en aan begunstigde individuen of bedrijven werd gegeven voor economische ontwikkeling. Deze praktijk, bekend als onteigening of onteigening, was een grote bron van frustratie voor de kolonisten, die geschokt waren door de schending van hun eigendomsrechten.
De proclamatie van 1763 verbood Amerikaanse kolonisten zich ten westen van de Appalachen te vestigen, omdat Britse functionarissen de koloniën zouden kunnen binnentrekken en wat land zouden willen. Dit beleid verhinderde kolonisten het land te gebruiken voor landbouw of jacht en was een van de factoren die hebben bijgedragen aan de Onafhankelijkheidsoorlog.
De overmacht van een centrale autoriteit lag nog vers in het geheugen van de Amerikanen toen in 1776 de Virginia Declaration of Rights werd aangenomen. Het is een van de eerste documenten van dit land waarin het belang van eigendomsrechten wordt erkend. De Verklaring stelde dat “alle mensen van nature even vrij en onafhankelijk zijn, en bepaalde inherente rechten hebben, waaronder… het genot van het leven en de vrijheid, met de middelen om eigendommen te verwerven en te bezitten, en het nastreven en verkrijgen van geluk en veiligheid.”
Eigendomsrechten zijn essentieel voor de individuele vrijheid en moeten door de overheid worden beschermd, maar er is altijd een basis van aanhangers van de centrale macht geweest. Tijdens de debatten op de Constitutionele Conventie van 1787 was er veel discussie over de noodzaak om particuliere eigendomsrechten te beschermen. James Madison voerde aan dat de overheid zonder dergelijke bescherming naar believen eigendommen in beslag zou kunnen nemen, wat een bedreiging zou vormen voor de individuele vrijheid. Madison stelde de bescherming van eigendomsrechten voor, wat uiteindelijk het Vijfde Amendement werd.
Dit was slechts tien jaar nadat de Amerikanen het wijdverbreide misbruik van een eminent domein hadden ervaren, waarvan sommige van hun nieuwe leiders zeiden: “In alle oprechtheid: het met geweld innemen van uw eigendom is voor het algemeen belang.”
In het begin van de 19e eeuw oordeelde het Hooggerechtshof dat privé-eigendom alleen voor publieke doeleinden en tegen een eerlijke vergoeding mocht worden gebruikt. Dit principe werd in verschillende gevallen opnieuw bevestigd, waaronder Pumpelly v. Green Bay Co. (1872) en Chicago, Burlington & Quincy Railroad Co. v. City of Chicago (1897).
Latere beslissingen breidden dit idee uit, zoals de historische zaak Kelo v. City of New London in 2005, waarin werd betoogd dat de regering privé-eigendom in beslag kon nemen voor doeleinden van economische ontwikkeling.
MIDDELEN v. De man
- In 2005 oordeelde het Hooggerechtshof dat de regering haar macht kon gebruiken om beslag te leggen op het privébezit van Susette Kelo voor economische ontwikkelingsdoeleinden, zelfs als haar eigendom niet verwoest of in verval was. De stad waar hij woonde hij wilde dat Pfizer het zou bezitten samen met een heleboel andere eigendommen, omdat Pfizer meer belastinginkomsten zou genereren dan een eenvoudige verpleegster en andere arbeidersgezinnen.
- Huiseigenaren in het getroffen gebied voerden aan dat het een oneigenlijk gebruik was van een eminent domein, maar het Hooggerechtshof oordeelde in het voordeel van de stad en stelde dat de overname was toegestaan omdat het deel uitmaakte van een alomvattend herontwikkelingsplan om banen te creëren en de belastinginkomsten te verhogen.
- Sommige staten waren boos genoeg om wetten aan te nemen die het gebruik van eminent domein beperkten.
- Pfizer kon niet eens bouwen wat het beloofde, en het land werd uiteindelijk verkocht aan mensen die niet Susette Kelo heetten om op het oude landgoed van Susette Kelo te gaan wonen.
Waarom ventileer ik dit?
Omdat ik wil dat je worstelt met het idee dat onteigening – of het met geweld innemen van eigendommen – een machtsbeweging is. Ik wil dat je een gevoel hebt dat ergens tussen ongemak en woede ligt als je hoort dat mensen gedwongen worden hun tuin te laten overnemen door een straatverbreding, of dat ze gedwongen worden hun huis te verlaten om plaats te maken voor een of ander bedrijf.
We zijn in de moderne cultuur op een punt aangekomen waarop de pers ‘eigendomsrechten’ gelijkstelt aan ‘rechts-extremisten’, waardoor een niet zo subtiele boodschap naar lezers of kijkers wordt gestuurd dat ze niet de kant van die mensen willen kiezen. Maar eigendomsrechten zijn geen kwestie van links/rechts of rood/blauw. Mijn meest linkse vriend zou een groot voorstander moeten zijn van eigendomsrechten om de macht van de grote bedrijven op afstand te houden.
Het Britse Rijk was nauwelijks een agent van links en nam in de 18e eeuw wat het wilde, wanneer het maar wilde. En de stad New London streefde beslist niet naar een agenda van de arbeidersklasse, aangezien zij begin jaren 2000 huiseigenaren eruit schopte om plaats te maken voor Big Pharma.
Als je je schouders ophaalt tegen een regering die de macht heeft om dingen af te pakken alleen maar omdat, dan liggen al je andere rechten en beschermingen voor het oprapen.
{“blockType”:creator-network-promo”,”data”:{“mediaUrl””,”headline””Urbanism Speakeasy”,”description”” Sluit u aan bij Andy Boenau terwijl hij ideeën onderzoekt die de status quo van de infrastructuur liever stil zou houden. Ga voor meer informatie naar urbanismspeakeasy.com. “substackDomain”:https://www.urbanismspeakeasy.com/”, “colorTheme”: “blauw”, “redirectUrl””}}
Nieuwsbron
