OP de eerste dag van de tweede presidentiële termijn van Donald Trump, een golf van uitvoerende bevelen uitgevaardigd om de macht radicaal uit te breiden uitvoering van het immigratierecht. Het was de eerste stap op weg naar Trumps belofte om massadeportaties uit te voeren “groter”, beloofde hij, in de geschiedenis van het land.
Wat volgde, in 2025, was een agressieve campagne met onder meer invallen van de immigratie- en douanehandhaving (ICE) op werkplekken zoals boerderijen; de inzet van eenheden van de Nationale Garde in steden als Chicago en Los Angeles; en een uitspraak van het Hooggerechtshof die de weg vrijmaakte voor raciale profilering tijdens immigratiehandhaving.
Deze acties hebben zich gemanifesteerd in grimmige beelden die de immigratieagenda van Trump zijn gaan bepalen: scènes van federale agenten – vaak met maskers die hun gezicht bedekken – die mensen in gerechtsgebouwen confronteren, of demonstranten die zich massaal verzamelen om leden van de Nationale Garde te confronteren.
Getty Images-fotografen hebben veel van die scènes vastgelegd. En terwijl ze dat deden, waren ze uit de eerste hand getuige van de chaos die voortkwam uit de immigratiehandhaving van Trump.
Op een foto genomen in een gerechtsgebouw in New York zag fotograaf Michael M. Santiago een gezin een immigratiehoorzitting verlaten toen agenten van de grenspolitie de man benaderden en vroegen of hij een specifiek persoon was.
“Hij zei nee, maar de agenten geloofden hem niet”, zei Santiago in een verklaring Snel bedrijf. “De vrouw begon onmiddellijk haar man te verdedigen, ging tussen hem en de agenten staan en vertelde hen dat ze ze allemaal moesten pakken. Terwijl de agenten probeerden de man in bedwang te houden, begonnen de dochter en de oudste zoon te huilen.”
Uiteindelijk constateerde de agent dat de man niet de persoon was naar wie ze op zoek waren.
In een andere opname van fotograaf Ryan Murphy slaan twee agenten van de grenspolitie een man tegen de grond in een fastfoodrestaurant in aanbouw. Murphy volgde voertuigen van de grenspolitie toen ze stopten bij die bouwplaats.
“Nadat ik binnen commotie hoorde, rende ik het gebouw binnen en zag dat dit tafereel zich voor mijn ogen afspeelde”, zegt hij. “Deze keer gebeurde het op een bouwplaats van Panda Express, maar het had ook de parkeerplaats van een warenhuis, een kapsalon of een benzinestation kunnen zijn. Allemaal plaatsen waar jij en ik op een normale dag zouden komen.”
Fotograaf Scott Olson fotografeerde bewoners van de wijk Brighton Park in Chicago, die dicht bij een deuropening stonden en keken hoe agenten van de grenspolitie door hun straat patrouilleerden.
“Inwoners van de buurt waren op hun hoede en verontwaardigd over de aanwezigheid van de agenten, omdat er een maand eerder een gewelddadige confrontatie had plaatsgevonden tussen hen en een vrouw”, zegt hij.
Na het vorige incident stroomden mensen de straat op om agenten te confronteren en werden vervolgens getroffen met flitsgranaten, traangas en peperballen. “Alle aanklachten tegen de vrouw, die Amerikaans staatsburger was, werden later ingetrokken”, voegt Olson eraan toe.
Getty-fotografen legden ook protesten tegen deze oplegging vast. In Los Angeles wordt tijdens een demonstratie tegen de aanwezigheid van de Nationale Garde een politieagent gezien die zijn crowd control-kogelgeweer schijnbaar recht op de fotograaf richt.
Een ander soort protest vond plaats op een cannabisboerderij in Camarillo, Californië. Tijdens een immigratie-inval blokkeerden demonstranten de weg en kwamen terecht in een “urenlange impasse” met federale agenten ter plaatse, zegt fotograaf Mario Tama. Jaime Alanis Garcia, 56-jarige landarbeider, hij viel ongeveer 9 meter tijdens die inval en stierf dagen later.
Het ministerie van Binnenlandse Veiligheid zegt hij waardoor ruim 600.000 mensen werden gedeporteerd. Vele anderen kozen er echter voor om zichzelf te deporteren – 1,9 miljoen, volgens het DHS – uit angst of zelfs, in sommige gevallen, omdat ICE beloofde hen geld om het te doen.
Andrea, een 28-jarige moeder zonder papieren uit Ecuador, koos ervoor om samen met haar 7-jarige dochter zelf te deporteren nadat haar man was gearresteerd en gedeporteerd.
“Het fotograferen van de immigrantenervaring in de Verenigde Staten is altijd gevoelig, maar nooit meer dan in 2025 in een omgeving van zoveel angst, vooral onder de bevolking zonder papieren”, zegt fotograaf John Moore, die Andrea en haar dochter fotografeerde tijdens de vlucht naar Ecuador.
Ze ontmoette Andrea voor het eerst via een non-profitorganisatie in Connecticut die haar hielp nadat haar man was gedeporteerd. Nadat ze haar eerdere werk had gedeeld, zegt hij, “vond ze het belangrijk om het verhaal van haar familie te delen, zodat Amerikanen beter konden begrijpen wat zij en miljoenen anderen doormaken.”
