Letícia Duarte moest na een extreme reactie op wortelen weer kunnen bewegen en zelfs Portugees lezen, maar heeft sindsdien een nieuw leven ingeblazen
Eén vrouw had een allergische reactie die zo ernstig was dat ze verlamd raakte, niet meer kon bewegen of praten, en haar geheugen zo extreem verloor dat ze zichzelf niet meer kon herkennen.
Letícia Duarte, 22, uit Rio de Janeiro, bleef in het ziekenhuis na het eten van wortelswaardoor haar keel dichtkneep en haar een hartaanval. De reactie op de zeldzame allergie dwong haar om een maand in het ziekenhuis door te brengen en toen ze wakker werd wist ze niet meer wie ze was.
Ze zei dat ze wakker werd met haar familie naast haar bed, maar “Ik voelde me een buitenaards wezen in een ander lichaam” en “herkende mezelf niet”, waarbij haar ervaring werd verergerd door artsen die, zo zei ze, haar “verwaarloosden”.
OM MEER TE WETEN: Vijf belangrijke gezondheidsverhalen uit het echte leven van deze week die je moet lezenOM MEER TE WETEN: “De arm van mijn baby trilde na de geboorte en nu is hij de enige persoon ter wereld met een fatale aandoening”
Praten met Maria ChiaraMevrouw Duarte zei dat ze naar huis was gestuurd door de artsen die voor haar moesten zorgen en dat ze, omdat ze niet kon bewegen, fysiotherapie onderging. Sindsdien heeft ze oefeningen ondergaan om haar spraak en geheugen te herstellen, die volgens haar volledig verloren waren gegaan.
Ze zei: “Mijn moeder stond het hele proces aan mijn zijde, terwijl de artsen me verwaarloosden en zeiden dat ik ‘deed alsof’. Ik ging met haar mee naar huis, maar ze was een volslagen vreemde. Ik geloofde alleen dat ze echt mijn moeder was, omdat een vreemdeling nooit zo zou lijden voor iemand die hij niet kende.”
De 22-jarige zei dat ze zich haar familie of vrienden niet eens kon herinneren, terwijl haar moeder haar hielp terug te krijgen wat ze had verloren door middel van foto’s en verhalen. Ze moest ook weer Portugees leren lezen, waarbij de grote hoeveelheid werk haar behoorlijk frustreerde hoofdpijnwaarvan sommige tot op de dag van vandaag voortduren.
Ze zei: “Het opnieuw leren lezen van Portugees, het bezoeken van plaatsen die ik vroeger kende en het doen van alledaagse dingen, zoals de bus nemen, bezorgt me vandaag de dag nog steeds veel verwarring en claustrofobie.” Mevrouw Duarte onderging uiteindelijk een alternatieve behandeling, zei ze, waardoor ze met de hulp van een Duitse arts weer meer mobiel kon worden.
En in plaats van zich te concentreren op wat verloren was gegaan, begon mevrouw Duarte zich te concentreren op de mogelijkheden die voor haar lagen, waarbij de specialist haar voorstelde nieuwe hobby’s te leren en nieuwe herinneringen op te doen. Ze ontdekte dat dit haar hielp het ongemak van de herinnering aan wat ze had verloren los te laten.
Hij zei: “Ik besloot met nieuwe talen te beginnen en ik heb er aanleg voor ontdekt. Ik heb al Engels, Koreaans, Frans en Duits geleerd.
“Dat laatste was een manier om de mensen te bedanken dokter wie hij heeft me geholpen, omdat we communiceerden via zijn vrouw, die Braziliaans was.” Nu, zo voegde hij eraan toe, voelt hij zich meer op zijn gemak als hij Duits spreekt.
Hij zei: “Ik ontwikkelde een voorliefde voor de taal en in vijf maanden leerde ik wat ik nodig had. Tegenwoordig voel ik me beter als ik Duits spreek dan Portugees.”
