Capsulehotels zijn voor kantoorpersoneel een goedkoop alternatief voor dure accommodatie in Londen.
Sawdah Bhaimiya
Werknemers die vanuit Londen zijn verhuisd om op afstand te werken, staan onder druk om terug te keren naar kantoren in de stad, waarbij sommigen ervoor kiezen om voor slechts £ 30 ($ 40) in Japans geïnspireerde slaapcabines te verblijven.
Ik ging naar Piccadilly Circus, in het hart van Londen, om een nacht door te brengen in een onlangs geopend capsulehotel, nadat twee van mijn collega’s die buiten de stad wonen mij hadden aangeraden daar te blijven.
Zedwell Capsule Hotel, een merk van Criterion Capital, is in september geopend en biedt bijna 1.000 capsules van 1 meter lang, 1 meter breed en 2 meter diep – misschien wel de kleinste hotelkamers in Londen.
Het heeft een nogal bescheiden uiterlijk, ondanks dat het zich in het historische London Pavilion-gebouw bevindt, oorspronkelijk gebouwd als muziekzaal in 1885. De ingang bevindt zich om de hoek van het drukke station, via enkele zwarte deuren.
Privécapsules om naast elkaar te slapen in het Zedwell Capsule Hotel in Londen.
Sawdah Bhaimiya
De kosten voor een verblijf in een hotel in het centrum van Londen zijn enorm: volgens een vastgoedfirma bedragen ze gemiddeld £265 per nacht in het derde kwartaal van 2025. Ridder Frank. Ter vergelijking: het gemiddelde dagtarief voor hotels in heel Europa in de zomer bedroeg 125 euro, aldus a analyse van meer dan 600.000 boekingen onder de 2.000 onafhankelijke hotels van RoomRaccoon.
Halima Aziz, hoofd hotels van Criterion, vertelde me dat het capsulehotel een gat in de markt opvult tussen goedkope hostels en betaalbare accommodaties.
“We hebben dit ontmoetingspunt tussen de twee gecreëerd. We zijn geen budgethostel. We gaan niet voor een tarief van £ 15, waarbij je een stapelbed krijgt in een stalen kamer”, zei hij.
“Toen we besloten om capsules te gaan gebruiken, werden we echt geïnspireerd door Azië, en het capsuleconcept werd in Japan geboren als reactie op zeer vergelijkbare druk waarmee we in Londen worden geconfronteerd.”
In Japan werd in 1979 het eerste capsulehotel gebouwd in de stad Osaka, voornamelijk om te dienen als een goedkope overnachtingsoplossing voor loontrekkers die tot laat doorwerkten en liever buiten bleven om te drinken en te socialiseren dan meer geld uit te geven om naar huis te gaan.
Het heeft geleid tot het ontstaan van een aantal capsulehotels in New York, van de bedpods van Kama Central Park tot Nap York, een bedstation met privécapsules voor korte dutjes of overnachtingen.
Nu het concept in Londen is aangekomen, kon ik niet wachten om zelf te zien wat de Britse versie te bieden heeft.
In een slaapcapsule
In een slaapcapsule in het Zedwell Capsule Hotel in Londen.
Sawdah Bhaimiya
Het is een maandagavond en in plaats van mijn gebruikelijke thuiswerkroutine waarbij ik me klaarmaak om de volgende dag naar kantoor te gaan, kruip ik in een goed verlichte slaapcapsule.
Ik laat de luiken in garagestijl zakken en doe ze van binnenuit op slot terwijl ik me klaarmaak om te gaan slapen. Mijn hoofd bevindt zich een paar centimeter onder het plafond van mijn pod, die een dimmer, twee kledinghaken, een luchtreiniger, een grote spiegel die over de kop van de pod reikt, en aansluitingen voor de oplader heeft.
Ook al voel ik mijn bagage – een rugzak en een handtas – aan het voeteneind van mijn bed, en de onderkant van mijn jas aan haken hangen, ik ben verrast door hoe comfortabel en knus het beddengoed is.
Ik doe de lichten en de luidruchtige luchtreiniger uit en word omringd door pikkedonker en stilte. Het is griezelig, maar omdat er niets is dat me afleidt, val ik snel in slaap.
Elke capsule is 1 meter lang, 1 meter breed en 2 meter diep.
Sawdah Bhaimiya
Eerder op de dag checkte ik in bij het hotel via een van de vier kiosken, en terwijl ik door het hotel dwaalde, merkte ik dat de muren zwart waren geverfd, passend bij de buitenkant – en dat er geen enkel raam te bekennen was.
Ik ging naar de eerste verdieping en gebruikte een sleutelkaart om toegang te krijgen tot mijn volledig vrouwenslaapzaal. Mijn capsule was een van de zeven die naast of op elkaar waren gestapeld, en sommige waren alleen via een trap bereikbaar.
Een slaapzaal voor alleen vrouwen in het Zedwell Capsule Hotel.
Sawdah Bhaimiya
Ik ontdekte dat er, ondanks de lage initiële kosten, een aantal extra diensten waren waar gasten voor konden betalen, van £ 10 extra voor een verblijf in een slaapzaal voor alleen vrouwen, tot £ 8 voor een slot en £ 15 om bagage veilig op te slaan.
Het hotel had een onvoltooide sfeer. De ingang was bedekt met steigers en het zwakke geluid van boren was vanuit het gebouw te horen.
Dat komt omdat het ‘nog in aanbouw is’, vertelde Greg Walsh, algemeen directeur van Zedwell, mij. De geluiden van het boren kwamen uit de ondergrond, waar een grotere receptie werd gebouwd, met directe verbindingen naar het station Piccadilly Circus.
CEO Aziz bevestigde dat het gebouw nog niet voltooid is en voegde eraan toe dat de extra kosten voor de vrouwenslaapzalen grotendeels te wijten zijn aan verbeterde voorzieningen, waaronder een handdoek-in-pod en een schoonheidssalon alleen voor vrouwen, compleet met haardrogers, hoewel deze nog in aanbouw is en momenteel niet toegankelijk is.
“Als je je niet alleen op de traditionele hostelmarkt richt en de toegang wilt verbreden, moet je uiteindelijk reageren op de behoeften van mensen, en mensen hebben was- en schoonheidsbehoeften, waar doorgaans geen rekening mee wordt gehouden,” voegde hij eraan toe.
Toen ik het gebouw verkende, vond ik gedeelde badkamers en douches met klassieke muziek erin, evenals automaten bij de receptie met onder meer snacks, drankjes, slippers en oogmaskers.
Ik ging uit eten en met Oxford Circus, Leicester Square en Covent Garden op loopafstand was het niet moeilijk om plezier te hebben.
Zedwell Capsule Hotel ligt in Piccadilly Circus, Londen.
Sawdah Bhaimiya
Arbeiders keren terug naar de stad
Tijdens mijn verblijf in het hotel ontdekte ik dat ik een van de vele professionals was die in het gebouw werkten. Ik zag verschillende gasten arriveren in pakken en stropdassen en met aktetassen. Een chef-kok uit Newcastle vertelde me zelfs dat hij in totaal £ 284 had betaald om twee weken in een hotel te verblijven terwijl hij in Londen werkte.
Tijdens de Covid-19-pandemie trokken veel kantoormedewerkers in Londen de stad uit, waar het goedkoper was om een huis te huren of te bezitten, omdat opties voor werken op afstand en flexibel werk normaal werden.
“De kosten voor het woon-werkverkeer vanuit Oxford, Cambridge en stadscentra die niet bereikbaar zijn via de Londense metro, zijn behoorlijk hoog.”
Halima Aziz
Hoofd van Criterion Hotels
Een rapport uit 2021 van het stadhuis zegt dat dit waarschijnlijk is De Londense bevolking is tijdens de pandemie afgenomen. Het aantal betaalde Londense werknemers daalde in november 2020 scherp met ongeveer 210.000, waarbij volgens het rapport flexibele werkregelingen het gemakkelijker maakten om de stad te verlaten.
De trend zette zich voort en in 2022 woonde 43% van de pendelaars in Groot-Brittannië meer dan 30 minuten van het werk, wat een weerspiegeling is van de hogere vastgoedprijzen in centrale gebieden, volgens een rapport van het commerciële vastgoedbedrijf. CBRE waarin meer dan 20.000 mensen over de hele wereld werden geïnterviewd.
Bovendien ontdekte CBRE dat 41% van de mensen wereldwijd van plan is om de komende twee jaar naar meer afgelegen locaties te verhuizen, naar dezelfde stad of naar een andere stad.
In 2025 is er echter een sterke aantrekkingskracht geweest op het aantal vacatures op afstand bij majors bedrijven die terugkeer-naar-kantoor-mandaten opleggen naar Londen van HSBC NAAR JPMorgan, Amazone, Salesforce en John Lewis.
Een typische slaapzaal met ongeveer een dozijn pods in het Zedwell Capsule Hotel.
Sawdah Bhaimiya
Zedwell’s Aziz zei dat een van de belangrijkste demografische groepen van het hotel bestaat uit jonge professionals en hybride werknemers die Zedwell als hun ‘stadsbasis’ gebruiken vanwege hun flexibele werkpatronen, waardoor ze een paar dagen per week op kantoor moeten zijn. Ongeveer 20% van de hotelgasten bestaat uit bedrijfsmedewerkers, zei Aziz.
“De kosten voor het woon-werkverkeer vanuit Oxford, Cambridge en stadscentra die niet bereikbaar zijn via de Londense metro, zijn behoorlijk hoog”, zei hij. “Ons product is vaak goedkoper dan het woon-werkverkeer of de late reis naar huis.”
Het ‘return-to-office’-mandaat heeft werknemers die niet in de stad wonen gedwongen om op zoek te gaan naar betaalbare manieren om in de stad te blijven, zonder hun toevlucht te hoeven nemen tot onaantrekkelijke opties zoals hostels.
“Waar ze traditioneel een product als een hostel niet zouden overwegen, kwamen we erachter dat ze juist een capsulehotel zouden overwegen, omdat het die privacy biedt,” voegde Aziz eraan toe.
Omdat ik een Londenaar ben, duurt mijn gebruikelijke rit naar kantoor iets meer dan 30 minuten, dus het hotel biedt mij niet veel gemak, maar ik zie wel dat het aantrekkelijk is voor degenen die verder buiten de stad wonen.
Toen ik ’s ochtends wakker werd, vergat ik bijna dat ik thuis niet in bed lag. Na een snelle douche maakte ik me klaar in mijn capsule voordat ik erop uit trok om me bij de menigte forensen in het centrum van Londen te voegen.
