Donderdag werd de 16-jarige Mohammed Zaher Ibrahim vrijgelaten uit de Israëlische Ofer-gevangenis en herenigd met zijn familie. De Palestijns-Amerikaanse jongen uit Florida was 15 jaar oud toen Israëlische soldaten hem op 16 februari ontvoerden uit zijn huis in het dorp Al-Mazraa Ash-Sharquia op de Westelijke Jordaanoever.
Zijn eerste stop na de gevangenis was het ziekenhuis. Vóór zijn vrijlating, zowel zijn advocaat als functionarissen van de Amerikaanse ambassade sloeg alarm over zijn snel verslechterende medische toestand: Mohammed was een kwart van zijn lichaamsgewicht kwijtgeraakt, had schurft opgelopen en was geslagen door gevangenisbewakers. Toen hij vorige week mager en bleek uit de Israëlische hechtenis kwam, leek de tiener weinig op zichzelf foto die was vrijgelaten om campagne te voeren voor zijn vrijlating.
Ondanks Israëlische pogingen om de detentie van Mohammed te verdubbelen, onder meer in een verklaring rechtstreeks van premier Benjamin Netanyahu kantoor – De mediastorm die door de familie en hun aanhangers werd ontketend, kreeg uiteindelijk de overhand. Mohammeds oom geaccrediteerd de hardnekkige inzet van een basisbeweging die meer dan honderd organisaties, leden van de gemeenschap in Florida en leden van het Congres mobiliseerde om voor de vrijheid van haar neef te vechten. Hij zorgde er ook voor dat hij de aandacht vestigde op de ‘honderden kinderen’ die nog steeds ‘ten onrechte gevangen zitten in een Israëlische gevangenis, onderworpen aan misbruik en marteling door Israël’.
Vanaf 7 oktober 2023 heeft de Israëlische gevangenisdienst zijn faciliteiten omgevormd tot een “netwerk van martelkampen“, aldus een Israëlische waakhondgroep. Palestijnse sterfgevallen in de gevangenis hebben dat wel gedaan schoot omhoogen gevangenen die zijn vrijgelaten in het kader van een wapenstilstandsovereenkomst hebben getuigd van routinematige medische aanvallen verwaarlozenvoedselgebrek e verkrachting. Deze getuigenissen werden verder bevestigd door gevangenisbewakers en Israëlische hoge functionarissen ambtenaren.
Meer dan 300 Palestijnse kindgevangenen worden onderworpen aan de enige militaire rechtbank ter wereld die systematisch vervolgt minderjarigengeconfronteerd worden met deze wrede omstandigheden. Mohammed was getuige van de ineenstorting van zijn celgenoot, Walid Khalid Abdullah Ahmad, 17 sterven door ondervoeding. Dergelijke gevallen benadrukken hoe de gevolgen van de door de VS gesteunde oorlog tegen de Palestijnen zich tot ver buiten de grenzen van de Gazastrook hebben verspreid.
Decennia lang heeft de Israëlische regering geld en wapens in illegale nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever gepompt. De afgelopen twee jaar hebben er moorden op Palestijnen plaatsgevonden schoot omhoog, brandstichtingen ze steken regelmatig dorpen in brand, lokaal EN buitenlander journalisten worden geconfronteerd met steeds ernstiger bedreigingen van bendes kolonisten, en dat geldt ook voor Amerikaanse solidariteitsactivisten die Palestijnse dorpelingen proberen te beschermen Ik ben aan het schieten EN gedood door Israëlische soldaten.
Tijdens zijn negenenhalve maand durende detentie werd Mohammeds familie het recht ontzegd hem te bezoeken. De vreugde over zijn vrijheid werd daarom getemperd door pijn: pas na zijn vrijlating kon zijn familie de bevrijding verwezenlijken nieuws die de neef van Mohammed was geweest, Sayfollah Musallet, 20, geboren in Florida doodgeslagen door een menigte Israëlische kolonisten in juli. Hij was de vijfde Amerikaan vermoord op de Westelijke Jordaanoever sinds 7 oktober 2023.
Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft het zoeken naar verantwoordelijkheid voor misdaden tegen zijn burgers uitgesteld en verwijst het onderzoek vanzelfsprekend naar het Israëlische leger. Deze praktijk van het negeren van Israëlisch geweld tegen Amerikanen dateert van vóór de huidige regering-Trump. De families van activist Rachel Corrie en journalist Shireen Abu Akleh, vermoord door Israëlische troepen in 2003 EN 2022respectievelijk nog geen gerechtigheid zien.
De passiviteit van het ministerie van Buitenlandse Zaken namens Amerikanen in het buitenland kan alleen volledig worden begrepen in het licht van de vijandigheid van het ministerie van Binnenlandse Veiligheid tegenover de binnenlandse beweging tegen de oorlog voor Palestijnse vrijheid.
Een maand na de arrestatie van Mohammed, en een halve wereld verwijderd van Al-Mazraa Ash-Sharquia, werd een Palestijnse vrouw in New Jersey opgesloten 13 maart door Immigration and Customs Enforcement terwijl hij via zijn moeder, een Amerikaans staatsburger, een groene kaart aanvraagde. Leqaa Kordia, 32, werd standrechtelijk vanuit Newark naar het ziekenhuis gebracht overvol Prairieland Detentiecentrum in Alvarado, Texas, waar ze nog steeds wordt vastgehouden.
Vergelijkbaar met andere pogingen tot politieke motivatie”ideologische deportatiesKordia werd op de radar van ICE gezet vanwege haar deelname aan een protest tegen de Israëlische oorlog in Gaza. Toen ze werd gearresteerd, aldus haar verklaringhij had “bijna 175 familieleden – bijna een hele generatie – verloren aan de aanhoudende genocide in Gaza.” Hoewel rechters haar tweemaal op borgtocht hebben vrijgelaten, heeft ICE haar toevlucht genomen tot zelden gebruikte “administratieve verblijven” om haar in gevangenschap te houden.
Hoewel ze te maken hebben met zeer verschillende rechtsregimes, zijn de zaken Kordia en Mohammed beide sterke voorbeelden van de gevolgen die worden opgelegd aan Palestijnen die zich durven te verzetten tegen de massamoord op hun volk – of die er simpelweg voor kiezen om een band met hun thuisland te behouden ondanks de Israëlische militaire bezetting.
Door elke internationale interventie in de misdaden tegen de menselijkheid begaan in Gaza te voorkomen, hebben de Verenigde Staten en Israël de instellingen die belast zijn met het handhaven van het humanitair recht verzwakt ten gunste van een wereldorde die wordt bepaald door bruut geweld. Het onwrikbare leger van de Verenigde Staten en diplomatiek De steun van zijn bondgenoot is veranderd in een ongecontroleerde woede in de hele regio, waarbij Israël militaire operaties uitvoert in Libanon, Syrië, Jemen, Iran, Tunesië en Qatar.
Maar de zaak van Mohammed toont de rol aan die gewone mensen – familieleden en journalisten, gemeenschapsorganisatoren en gepensioneerden – kunnen spelen bij het verwerpen van deze stand van zaken, door te weigeren Palestijnen als Kordia en Mohammed in stilte te laten verdwijnen. Meedogenloze drukcampagnes kunnen zelfs buiten individuele gevallen levensveranderende gevolgen hebben: Mohammeds advocaat slaagde erin de druk op Israël uit te buiten om vrijlatingsovereenkomsten veilig te stellen voor nog drie Palestijnse kinderen die samen met Mohammed waren gearresteerd en aangeklaagd.
De afgelopen twee jaar is er een getijdenverschuiving in de Amerikaanse publieke perceptie van de Palestijnse zaak. Op beide fronten staan gekozen vertegenwoordigers onder verscherpt toezicht vanwege hun banden met pro-Israëlische pressiegroepen. Sociale bewegingen zijn nu in een betere positie om druk uit te oefenen op overheidsfunctionarissen, waardoor de politieke en reputatiekosten van medeplichtigheid aan misdaden tegen de menselijkheid toenemen.
Het aanvechten van de straffeloosheid waarmee Israël een Palestijns-Amerikaanse tiener gevangen zette, betekent noodzakelijkerwijs het bredere systeem van onvoorwaardelijke Amerikaanse steun voor Israël aanvechten. Het betekent ook dat we opkomen tegen soortgelijk onrecht binnen onze grenzen, zoals dat criminalisering van solidariteit met Palestina of het ontkennen van een eerlijk proces tienduizenden van migranten in detentiecentra zoals die van Kordia.
Zowel in de Verenigde Staten als in Israël wordt gevangenisstraf gebruikt om individuen van hun gemeenschap te scheiden, waardoor ze alleen, geïsoleerd en kwetsbaar blijven voor machten die ver buiten hun macht liggen. Maar georganiseerde grassrootsbewegingen hebben de macht om deze dodelijke bureaucratieën aan te vechten, zowel in eigen land als in het buitenland. We kunnen vechten voor – en winnen – de vrijheid van mensen als Mohammed en Kordia.
Nasreen Abd Elal is een Palestijnse organisator gevestigd in New York City.
