In Türkiye zijn aardewerkscherven ontdekt die dateren uit bijbelse tijden en vermoedelijk de rustplaats zijn van de ark van Noach.
Deze ontdekking leidde tot nieuwe opwinding over het feit dat de regio ten tijde van de grote overstroming de thuisbasis was van een menselijke nederzetting.
Professor dr. Faruk Kaya van de Agri Ibrahim Cecen Universiteit zei dat de merkwaardige artefacten werden ontdekt tijdens de aanleg van een weg nabij de Durupinar-formatie in de provincie Agri.
Deze formatie is een bootvormige geologische structuur waaraan is onderworpen beweert al jaren de Ark van Noach te zijn.
De academici zeiden dat de aanwezigheid van keramisch materiaal waarschijnlijk wijst op menselijke activiteit in de regio tijdens de Chalcolithische periode.
Deze periode – die grofweg tussen 5500 en 3000 voor Christus valt – wordt traditioneel gekoppeld aan de bijbelse figuur Naoh.
Lees meer over archeologie
“De keramische fragmenten laten zien dat er menselijke activiteit in deze regio heeft plaatsgevonden”, zegt professor Kaya.
Deze ontdekking heeft geleid tot hernieuwde oproepen om de site formeel te beschermen, omdat men vreesde dat bezoekers vitale fragmenten als souvenir mee naar huis zouden kunnen nemen.
“Deze formatie en haar omgeving moeten worden beschermd en het verwijderen van rotsen, rotsen of soortgelijk materiaal moet worden voorkomen”, voegde professor Kaya eraan toe.
Hij waarschuwde toeristen ze hadden materialen buitgemaakt, waaronder stenen met markeringen, die mogelijk schade toebrachten aan wat volgens deskundigen een belangrijke archeologische en religieuze plek is.
DE Durupinar-formatie het werd voor het eerst geïdentificeerd door kapitein Ilhan Durupinar in september 1959.
De Turkse ingenieur zag het bouwwerk terwijl hij Oost-Anatolië van bovenaf in kaart bracht.
Sindsdien hebben zware regenval en aardbevingen een groot deel van de contouren van de formatie blootgelegd.
Het trok de aandacht vanwege zijn bootvorm en de nabijheid van de berg Ararat.
De hoogste top van Turkije wordt in de christelijke traditie al lang geassocieerd met de legendarische Ark.
In het boek Genesis wordt gezegd dat de ark van Noach op de “bergen van Ararat” tot stilstand kwam nadat een overstroming de aarde 150 dagen lang onder water had gezet.
Metingen binnenin de Bijbel beschrijven de ark als 300 el lang, 50 el breed en 30 el hoog.
De onderzoekers suggereren dat deze afmetingen in grote lijnen overeenkomen met de omvang van de Durupinar-site.
De wetenschappelijke belangstelling voor de regio is de afgelopen jaren alleen maar toegenomen.
De Mount Ararat en Noah’s Ark Research Group werd in 2022 formeel opgericht tussen de Tsjetsjeense Agri Ibrahim Universiteit en de Technische Universiteit van Istanbul.
Deze samenwerking brengt toonaangevende stemmen op het gebied van geofysica, chemie en geoarcheologie samen.
De onderzoekers zeiden dat de verzamelde monsters erop wijzen dat menselijk leven in de regio mogelijk was vanaf de Chalcolithische periode.
De aardewerkfragmenten die tijdens recent werk zijn ontdekt, worden als een opmerkelijke ontwikkeling beschouwd.
Aardewerk wordt door archeologen algemeen beschouwd als een van de duidelijkste aanwijzingen voor menselijke nederzetting.
“Er is nergens anders ter wereld een soortgelijke structuur geïdentificeerd”, zei professor Kaya.
Als onderdeel van een bredere natuurbehoudsinspanning stelde hij voor een speciaal centrum op te richten in de buurt van de berg Ararat, met het argument dat soortgelijke locaties al bestaan in landen als de berg Ararat. ONSNederland e Hongkong.
