Deze gemeenschap in het Kandy-district van Sri Lanka is een massa modder en verliezen.
De smalle, vuile straten van Gampola liggen vol kapotte meubels, doorweekt speelgoed en vuile matrassen. Een stortvloed aan water verwoestte deze buurt en veel mensen hadden geen tijd om te ontsnappen.
Proberen hun inmiddels verwoeste huizen te bereiken is als waden door melasse: de modder reikt tot aan je knieën.
Veel lokale bewoners zeggen dat ze niet eerder zijn gewaarschuwd voor de dreiging die cycloon Ditwah hier uitstraalde afgelopen vrijdag getroffenen kregen niet te horen dat ze moesten evacueren. Ze zeggen dat ze sindsdien weinig hulp hebben gekregen.
Ondernemende buren moesten proberen de overlevenden te helpen redden. Maar sommigen moesten ook de lichamen van de doden dragen. Mohamed Fairoos was een van hen.
“We hebben hier vijf lichamen meegenomen”, zegt hij, wijzend naar een huis vol puin, waar matrassen op het balkon te drogen hangen.
“We hebben in totaal negen lichamen meegenomen en naar het ziekenhuis gebracht.” Hij lijkt geschokt en geïrriteerd door het gebrek aan steun dat hij van deze gemeenschap heeft gekregen.
‘Toen ik de lichamen, de politie en de marine, meenam, heeft niemand ons laten komen.’ Hij vertelt me dat hij ook een video online heeft geplaatst waarin hij zichzelf aanspreekt op boten, in de hoop dat dit zou kunnen helpen.
Ik vraag hem of hij vindt dat de overheid genoeg heeft gedaan. ‘Nee,’ zegt hij krachtig. ‘Niemand heeft ons gebeld. Niemand heeft ons geholpen. Niemand heeft ons boten gegeven.’
Lees meer: Gezinnen rekenen de kosten van verwoestende overstromingen
‘Hier zijn vijf mensen omgekomen’
Slechts een paar deuren verderop arriveerde een groep vrijwilligers om een ander huis vol water op te ruimen. “Hier zijn vijf mensen om het leven gekomen”, vertelt een van hen.
Vijf van hen kwamen uit één gezin: een moeder, een vader, hun twee dochters en een zoon. Kumudu Wijekon vertelt me dat zij hun vriendin was en dat ze hierheen waren gevlucht naar het huis van een vriend, in de hoop aan de dreiging te ontsnappen.
“Er viel hevige regen, maar ze dachten niet dat er overstromingen zouden komen. Ze verlieten hun huizen om zichzelf te beschermen tegen aardverschuivingen. Als ze waren gebleven, hadden ze het overleefd.”
‘We hebben geen enkele roepie’
Een klein eindje rijden verderop zit Chamilaka Dilrukshi te snikken in de fotostudio die ze deelt met haar man Ananda. Ze hebben twee kinderen van 4 en 11 jaar oud.
Chamilaka houdt een zak rijst in zijn hand: hij zegt dat deze is geschonken door een vriend en dat dit alles is wat ze te eten hebben.
Alles in de winkel is vernield: dure camera’s en verlichtingsapparatuur bedekt met dikke lagen modder, en buiten rijen kapotte lijsten en gescheurde foto’s.
Ze denken dat ze bijna £2.500 hebben verloren en dat hun huis zwaar beschadigd is. Hij huilt terwijl hij ons vertelt: “We hebben geen enkele roepie om ons bedrijf opnieuw op te starten. We hebben al ons spaargeld besteed aan het bouwen van ons huis.”
Net als Mohamed vond hij dat ze gewaarschuwd hadden moeten worden. “We wisten van niets. Als we het hadden geweten, hadden we onze camera’s en computers eruit gehaald. We wisten gewoon niet dat dit ging gebeuren.”
Woede over waargenomen falen van de overheid
De Sri Lankaanse president Anura Kumara Dissanayake riep de noodtoestand uit om de nasleep van de cycloon op te vangen en er arriveerde internationale hulp.
Maar veel mensen zijn boos over de vermeende mislukkingen van de regering. Hij kreeg kritiek omdat hij de waarschuwingen van meteorologen twee weken voordat de cycloon toesloeg niet serieus nam en omdat hij niet genoeg berichten in het Tamil had overgebracht.
Het zal in plaatsen als Gampola veel tijd kosten om het vertrouwen weer op te bouwen, te herstellen en te herstellen. En in een land dat nog steeds herstellende is van een economische ineenstorting, is niets gegarandeerd.




