Adviesbureau McKinsey en vrouwenorganisatie Lean In hebben zojuist hun jaarrapport uitgebracht Rapport Vrouwen op de werkplekwaarin de impact van genderverschillen op de carrièrevooruitzichten van vrouwen wordt onderzocht. Helaas laten de bevindingen van dit jaar zien dat bedrijven terugvallen op hun inzet voor gelijkheid op de werkplek, en een van de manieren waarop vrouwen pijn lijden is door het voor hen moeilijker te maken om op afstand te werken.
Dit is het elfde jaarverslag over vrouwen op de werkvloer en de bevindingen ervan weerspiegelen: breder model in het Amerikaanse bedrijfsleven: een terugtrekking uit inclusieve inspanningen te midden van een Trump-regering welteverstaan heeft er alles aan gedaan om het DEI-beleid terug te dringen. Volgens het onderzoek zeggen twee op de tien bedrijven dat ze weinig of geen prioriteit geven aan de loopbaanontwikkeling van vrouwen, een cijfer dat voor gekleurde vrouwen oploopt tot drie op de tien. Bovendien heeft bijna één op de zes bedrijven de formele sponsoring teruggeschroefd en professionele ontwikkelingsprogramma’s met inhoud op maat voor vrouwen stopgezet of beperkt.
“Dit jaar geeft slechts de helft van de bedrijven prioriteit aan de loopbaanontwikkeling van vrouwen, te midden van een trend van afnemende inzet voor genderdiversiteit”, aldus het rapport.
Een van de grootste obstakels voor het succes van vrouwen op de werkvloer is dat vrouwen in ons moderne tijdperk van flexibel werken worden gestraft omdat ze ervoor kiezen om op afstand te werken, ondanks het feit dat er tegelijkertijd van hen wordt verwacht dat ze de meeste verantwoordelijkheden thuis op zich nemen.
Flexibiliteitsstigma: hoe vrouwen die op afstand werken worden gestraft
McKinsey en Lean In ontdekten dat vrouwen die het grootste deel van de tijd op afstand werken minder vaak een sponsor hebben (of iemand die hun loopbaanontwikkeling ondersteunt) en veel minder vaak promotie hebben gemaakt in de afgelopen twee jaar dan vrouwen die voornamelijk op locatie werken. Mannen ontvangen daarentegen een vergelijkbaar niveau van sponsoring en promotie, ongeacht waar ze werken.
Ter context: uit de gegevens blijkt dat 49% van de mannen die voornamelijk op afstand werkten de afgelopen twee jaar een promotie heeft gekregen, vergeleken met slechts 37% van de vrouwen. Op dezelfde manier had 52% van de overwegend afgelegen mannen een werksponsor, terwijl slechts 37% van de vrouwen hetzelfde kon zeggen. Vrouwen die vaker op kantoor kwamen zagen een opvallende stijging van deze percentages, terwijl mannen slechts een kleine stijging zagen.
Naast deze bestaande uitdagingen beginnen bedrijven nu flexibele werkopties volledig te elimineren. Uit het rapport blijkt dat één op de vier bedrijven nu minder afgelegen en hybride mogelijkheden biedt.
Dit is vooral schadelijk voor vrouwen die, ondanks dat ze zwaarder worden gestraft voor werken op afstand, thuis een grotere last moeten dragen. In 2024 hadden vrouwen met partners drie keer meer kans dan mannen om verantwoordelijk te zijn voor alle of meer huishoudelijke taken. En dit jaar zei bijna 25% van de nieuwe of hogere vrouwen die aangaven niet geïnteresseerd te zijn in een promotie, dat persoonlijke verplichtingen het moeilijk maakten om meer werk te aanvaarden; terwijl slechts 15% van de mannen hetzelfde zei.
“Het stigma van flexibiliteit is een van de grootste factoren die vrouwen ervan weerhouden weer aan het werk te gaan”, aldus het rapport. “Als vrouwen flexibele werkregelingen gebruiken, gaan collega’s er vaak van uit dat ze minder betrokken zijn productiefterwijl de inzet van mannen als vanzelfsprekend wordt beschouwd.”
